Jòb 27
1 Alò, Job te kontinye diskou li. Li te di:
Job heldt fram med talen sin og sagde:
2 Kon Bondye viv la, ki te retire dwa m, Toupwisanki te fè m gen nanm anmè a,
«So sant Gud liver, som meg sveik, og Allvalds som meg volde sorg
3 paske tan lavi toujou nan mwen. Souf Bondye la nan nen m.
- for endå eg min ande dreg; i nosi mi er guddomspust -:
4 Lèv mwen, anverite, p ap pale sa ki pa dwat, ni lang mwen pa p pale manti.
Urett ligg ei på mine lippor; mi tunga talar ikkje svik.
5 Fòk se lwen m pou m ta bay ou rezon. Jiskaske m mouri, mwen p ap lage entegrite m.
D’er langt frå meg å gje’ dykk rett, mi uskyld held eg fast til dauden.
6 Mwen kenbe fèm a ladwati mwen. Mwen p ap lage l menm. Kè m pa repwoche m depi gen lavi ladan m.
Mi rettferd held eg fast uskjepla, eg ingen dag treng skjemmast ved.
7 “Kite lènmi m kapab tankou mechan a. Kite sila ki leve kont mwen, san jistis.
Min fiend’ skal seg syna gudlaus, min motstandar som urettferdig.
8 Paske ki espwa sila ki san Bondye a genyen lè l koupe retire nèt, lè Bondye fè l oblije bay lavi li?
Kva von hev en gudlaus att, når Gud vil sjæli or han draga?
9 Èske Bondye va tande kri li lè malè rive li?
Vil Gud vel høyra skriket hans, når trengsla bryt innyver honom?
10 Èske li va pran plezi nan Toupwisan an? Èske li va rele non Bondye a nan tout tan sa yo?
Kann han i Allvald vel seg gleda? Kann han kvar tid påkalla Gud?
11 Mwen va enstwi ou nan pwisans Bondye. Pwojè Toupwisan an, mwen p ap kache l.
Eg um Guds hand vil læra dykk; kva Allvald vil, det dyl eg ikkje.
12 Gade byen, nou tout gen tan wè sa. Ebyen, poukisa nou aji nan foli?
Sjå dette hev det alle set; kvi talar de då tome ord?
13 “Sa se pòsyon a moun mechan an ki va sòti Bondye, ak eritaj ke mechan yo va resevwa nan men Toupwisan an.
Den lut fær gudlause av Gud, den arven valdsmann fær av Allvald.
14 Malgre fis li yo anpil, yo destine pou nepe. Konsa, desandan li yo ap toujou manke pen.
Til sverdet veks hans søner upp; hans avkom mettast ei med brød;
15 Sila ki swiv li yo va antere nan lamò e vèv li yo p ap kriye pou li.
dei siste legst i grav ved pest, og enkjorne held ingi klaga.
16 Malgre li fè gwo pil ajan an vin tankou se tè e prepare vètman anpil tankou ajil,
Og um han dyngjer sylv som dust og samlar klæde liksom leir:
17 li kab prepare l, men se moun ladwati yo k ap mete li, se inosan yo k ap divize ajan an.
Den rettvise tek klædi på; skuldlause skifter sylvet hans.
18 Li te bati kay li tankou papiyon, oswa tankou kay poto gadyen te fè.
Han byggjer huset sitt som molen, likt hytta vaktmannen set upp.
19 Li kouche byen rich, men li pa janm vin genyen ankò; li ouvri zye li, men li pa la.
Rik legg han seg - men aldri meir; han opnar augo - og er burte.
20 Gwo laperèz yo rive pran l tankou yon flèv. Yon move tan vole retire l pandan lannwit.
Som vatsflaum rædsla honom tek, ved natt riv stormen honom burt.
21 Van lès la pote l ale e li pati. Li fè l vire tounen kite plas li.
Han driv av stad for austanvind, som blæs han frå hans heimstad burt.
22 Paske l ap plonje sou li san epanye, pandan li eseye envite l chape nan men l.
Han utan miskunn på han skyt; frå handi hans han røma må.
23 Pèp la va bat men yo sou li. Yo va sifle sou li kon koulèv, pou li kite plas li a.”
Med hender klappar dei åt han og pip han frå hans heimstad burt.
