Jòb 19
1 Epi Job te reponn:
A odpowiadając Ijob rzekł:
2 Pou konbyen de tan, nou va toumante m, e kraze mwen avèk pawòl yo?
Dokądże trapić będziecie duszę moję, a nacierać na mię mowami swemi?
3 Dis fwa sa yo nou te ensilte m; nou pa menm wont fè m tò.
Już dziesięćkroć zawstydziliście mię, i nie wstydże was, że się tak zatwardzacie przeciwko mnie?
4 Menm si m fè erè, erè sa repoze anndan m.
A niech tak będzie, żem zbłądził; przy mnie zostanie błąd mój.
5 Si anverite nou vin ògeye kont mwen, e fè m wè prèv a gwo wont mwen,
A jeźli się przeciw mnie wynosicie, a obwiniacie mię pohańbieniem mojem,
6 alò, konnen byen ke Bondye te fè m tò, e te fèmen pèlen Li an antoure mwen.
Wiedzcież, żeć mię Bóg odwrócił, i siecią swoją obtoczył mię.
7 “Gade byen, mwen kriye: ‘Vyolans!’ Men nanpwen repons. Mwen rele sekou! Men nanpwen jistis.
Oto, wołamli o krzywdę, nie bywam wysłuchany; krzyczęli, niemasz sądu.
8 Li te bare chemen mwen pou m pa kab pase, e Li te mete fènwa sou pa m yo.
Drogę moję zagrodził, żebym przejść nie mógł, a na ścieszce mojej ciemności położył.
9 Li te retire lonè sou mwen e te retire kouwòn nan sou tèt mwen.
Z sławy mojej złupił mię, i zdjął koronę z głowy mojej.
10 Li kraze desann mwen tout kote e mwen fin disparèt; Li te dechouke espwa m kon yon pyebwa.
Popsuł mię zewsząd, abym zaginął, a wyrwał jako drzewo nadzieję moję.
11 Anplis, Li te limen lakòlè Li kont mwen e te konsidere m kon lènmi Li.
Nadto zapalił się na mię gniew jego, a policzył mię w poczet nieprzyjaciół swoich.
12 Lame Li a vin rasanble pou bati chemen pa yo kont mwen. Yo fè kan kap antoure tant mwen an.
Przyszły razem hufy jego, i utorowały przeciwko mnie drogę swoję, i obległy w około namiot mój.
13 “Li te retire frè m yo byen lwen mwen e sila mwen te konnen yo vin separe de mwen nèt.
Braci moich odemnie oddalił, a znajomi moi stronią odemnie.
14 Fanmi mwen yo vin fè fayit e pi pwòch zami m yo te bliye m.
Opuścili mię bliscy moi, a znajomi moi zapomnieli mię.
15 Sila ki rete lakay mwen yo ak sèvant mwen yo konsidere m kon yon etranje. Mwen se yon etranje menm nan zye yo.
Komornicy domu mego, i służebnice moje mają mię za obcego, cudzoziemcem stałem się w oczach ich.
16 Mwen rele sèvitè mwen an, men li pa reponn; mwen oblije sipliye l ak bouch mwen.
Wołamli na sługę mego, nie ozywa mi się, chociaż go proszę ustami memi.
17 Menm souf mwen fè bay ofans a madanm mwen, e mwen vin abominab a pwòp frè m.
Tchem moim brzydzi się żona moja, choć proszę przez synów żywota mego.
18 Timoun yo meprize mwen. Mwen leve e yo pale kont mwen.
I najlichsi pogardzają mną, a gdy powstaję, urągają mi.
19 Tout asosye m yo etone ak krent devan m. Sila ke m byen renmen yo te vire kont mwen.
Brzydzą się mną wszyscy najwierniejsi moi, a którychem umiłował, stali mi się przeciwnymi.
20 Zo m yo kole sou po m ak chè m; se sèl pa po dan m ke m chape lanmò.
Do skóry mojej, jako do ciała mego przyschła kość moja; skóra tylko została około zębów moich.
21 “Gen pitye pou mwen, gen pitye, O nou menm ki zanmi mwen yo, paske men Bondye vin frape mwen.
Zmiłujcie się nademną, zmiłujcie się nademną, wy przyjaciele moi! bo ręka Boża dotknęła mię.
22 Poukisa n ap pèsekite mwen menm tankou Bondye e pa satisfè ak chè mwen.
Czemuż mię prześladujecie, jako Bóg, a ciała mego nie możecie się nasycić?
23 O ke pawòl mwen yo te ekri! O ke yo te enskri nan yon liv!
Oby teraz napisane były słowa moje! oby je na księgach wyrysowano!
24 Ke avèk pwent plim ak plon, yo te grave sou wòch la jis pou tout tan!
Oby rylcem żelaznym i ołowiem na wieczną pamiątkę na kamieniu wydrążone były!
25 Men pou mwen, mwen konnen ke Redanmtè mwen an vivan. Epi apre tout sa a, li va vin kanpe sou latè.
Aczci ja wiem, iż Odkupiciel mój żyje, a iż w ostateczny dzień nad prochem stanie.
26 Menm lè po m fin detwi, malgre chè m fin sòti, mwen va wè Bondye nan chè a;
A choć ta skóra moja roztoczona będzie, przecież w ciele mojem oglądam Boga;
27 ke mwen, mwen menm va wè, ke zye m va wè, e se pa kon yon etranje. “Kè m vin fèb anndan m.
Którego ja sam oglądam, i oczy moje ujrzą go, a nie inny; choć zniszczały nerki moje we wnętrznościach moich.
28 Si nou di: ‘Men kijan nou va pèsekite li!’ pwiska rasin ka sa a se nan mwen,’
Przeczże nie mówicie: Czemuż go prześladujemy? gdyż się przy mnie znajduje grunt dobrej sprawy.
29 fè lakrent nepe a pou kont nou, paske lakòlè Bondye mennen pinisyon nepe a. Fòk nou kab konnen, gen jijman.”
Ulęknijcie się sami miecza, bo pomsta nieprawości jest miecz; a wiedzcie, że będzie sąd.
