Jòb 19
1 Epi Job te reponn:
Respondens autem Iob, dixit:
2 Pou konbyen de tan, nou va toumante m, e kraze mwen avèk pawòl yo?
Usquequo affligitis animam meam, et atteritis me sermonibus?
3 Dis fwa sa yo nou te ensilte m; nou pa menm wont fè m tò.
En, decies confunditis me, et non erubescitis opprimentes me.
4 Menm si m fè erè, erè sa repoze anndan m.
Nempe, et si ignoravi, mecum erit ignorantia mea.
5 Si anverite nou vin ògeye kont mwen, e fè m wè prèv a gwo wont mwen,
At vos contra me erigimini, et arguitis me opprobriis meis.
6 alò, konnen byen ke Bondye te fè m tò, e te fèmen pèlen Li an antoure mwen.
Saltem nunc intelligite quia Deus non æquo iudicio afflixerit me, et flagellis suis me cinxerit.
7 “Gade byen, mwen kriye: ‘Vyolans!’ Men nanpwen repons. Mwen rele sekou! Men nanpwen jistis.
Ecce clamabo vim patiens, et nemo audiet: vociferabor, et non est qui iudicet.
8 Li te bare chemen mwen pou m pa kab pase, e Li te mete fènwa sou pa m yo.
Semitam meam circumsepsit, et transire non possum, et in calle meo tenebras posuit.
9 Li te retire lonè sou mwen e te retire kouwòn nan sou tèt mwen.
Spoliavit me gloria mea, et abstulit coronam de capite meo.
10 Li kraze desann mwen tout kote e mwen fin disparèt; Li te dechouke espwa m kon yon pyebwa.
Destruxit me undique, et pereo, et quasi evulsæ arbori abstulit spem meam.
11 Anplis, Li te limen lakòlè Li kont mwen e te konsidere m kon lènmi Li.
Iratus est contra me furor eius, et sic me habuit quasi hostem suum.
12 Lame Li a vin rasanble pou bati chemen pa yo kont mwen. Yo fè kan kap antoure tant mwen an.
Simul venerunt latrones eius, et fecerunt sibi viam per me, et obsederunt in gyro tabernaculum meum.
13 “Li te retire frè m yo byen lwen mwen e sila mwen te konnen yo vin separe de mwen nèt.
Fratres meos longe fecit a me, et noti mei quasi alieni recesserunt a me.
14 Fanmi mwen yo vin fè fayit e pi pwòch zami m yo te bliye m.
Dereliquerunt me propinqui mei: et qui me noverant, obliti sunt mei.
15 Sila ki rete lakay mwen yo ak sèvant mwen yo konsidere m kon yon etranje. Mwen se yon etranje menm nan zye yo.
Inquilini domus meæ, et ancillæ meæ sicut alienum habuerunt me, et quasi peregrinus fui in oculis eorum.
16 Mwen rele sèvitè mwen an, men li pa reponn; mwen oblije sipliye l ak bouch mwen.
Servum meum vocavi, et non respondit, ore proprio deprecabar illum.
17 Menm souf mwen fè bay ofans a madanm mwen, e mwen vin abominab a pwòp frè m.
Halitum meum exhorruit uxor mea, et orabam filios uteri mei.
18 Timoun yo meprize mwen. Mwen leve e yo pale kont mwen.
Stulti quoque despiciebant me, et cum ab eis recessissem, detrahebant mihi.
19 Tout asosye m yo etone ak krent devan m. Sila ke m byen renmen yo te vire kont mwen.
Abominati sunt me quondam consiliarii mei: et quem maxime diligebam, aversatus est me.
20 Zo m yo kole sou po m ak chè m; se sèl pa po dan m ke m chape lanmò.
Pelli meæ, consumptis carnibus, adhæsit os meum, et derelicta sunt tantummodo labia circa dentes meos.
21 “Gen pitye pou mwen, gen pitye, O nou menm ki zanmi mwen yo, paske men Bondye vin frape mwen.
Miseremini mei, miseremini mei, saltem vos amici mei, quia manus Domini tetigit me.
22 Poukisa n ap pèsekite mwen menm tankou Bondye e pa satisfè ak chè mwen.
Quare persequimini me sicut Deus, et carnibus meis saturamini?
23 O ke pawòl mwen yo te ekri! O ke yo te enskri nan yon liv!
Quis mihi tribuat ut scribantur sermones mei? quis mihi det ut exarentur in libro
24 Ke avèk pwent plim ak plon, yo te grave sou wòch la jis pou tout tan!
stylo ferreo, et plumbi lamina, vel celte sculpantur in silice?
25 Men pou mwen, mwen konnen ke Redanmtè mwen an vivan. Epi apre tout sa a, li va vin kanpe sou latè.
Scio enim quod Redemptor meus vivit, et in novissimo die de terra surrecturus sum:
26 Menm lè po m fin detwi, malgre chè m fin sòti, mwen va wè Bondye nan chè a;
Et rursum circumdabor pelle mea, et in carne mea videbo Deum meum.
27 ke mwen, mwen menm va wè, ke zye m va wè, e se pa kon yon etranje. “Kè m vin fèb anndan m.
Quem visurus sum ego ipse, et oculi mei conspecturi sunt, et non alius: reposita est hæc spes mea in sinu meo.
28 Si nou di: ‘Men kijan nou va pèsekite li!’ pwiska rasin ka sa a se nan mwen,’
Quare ergo nunc dicitis: Persequamur eum, et radicem verbi inveniamus contra eum?
29 fè lakrent nepe a pou kont nou, paske lakòlè Bondye mennen pinisyon nepe a. Fòk nou kab konnen, gen jijman.”
Fugite ergo a facie gladii, quoniam ultor iniquitatum gladius est: et scitote esse iudicium.
