Jòb 17
1 “Lespri m fin kase. Jou m yo etenn; tonbo a pare pou mwen.
Mijn geest gebroken, mijn dagen geblust, Mij rest slechts het graf!
2 Anverite mokè yo avè m, e zye m fikse sou pwovokasyon yo.
Ben ik niet het mikpunt van spot, Verkwijnt niet mijn oog door de bittere verwijten?
3 “Depoze la koulye a, yon sekirite. Kanpe kon garanti mwen, ak Ou menm. Se kilès ki kab antann avè m?
Stel Uzelf bij U tot borg voor mijl; Wie anders zou voor mij handslag geven?
4 Paske Ou te anpeche kè yo konprann; pou sa, ou pa p egzalte yo.
Want hùn hart hebt Gij voor inzicht gesloten, En daarom steken zij de hand niet uit;
5 Sila ki enfòme kont zanmi li yo pou piyaj la, menm zye pitit li yo va vin gate.
Men beklaagt het lot van zijn vrienden Terwijl de ogen versmachten van de eigen kinderen;
6 “Men Li te fè m vin tounen yon vye pwovèb pou pèp la. Konsa, yo vin krache sou figi m.
Men heeft mij tot spreekwoord gemaakt bij de mensen, Ik ben een, wien men in het aangezicht spuwt!
7 Anplis, zye m vin pa wè klè akoz doulè m, e tout nanm mwen tankou lonbraj.
Mijn oog is dof van verdriet, Mijn leden zijn tot een schaduw vervluchtigd!
8 Moun ladwati va byen twouble ak sa, e linosan an va leve li menm kont enkwayan yo.
De braven ontstellen ervan, De onschuldige is jaloers op den boze:
9 Malgre, moun dwat la va kenbe chemen li e sila ki gen men pwòp yo va vin pi fò e pi fò.
Moet de rechtvaardige toch zijn weg maar bewandelen, Wie rein van handen is, zijn kracht nog verdubbelen?
10 Men nou tout, retounen; malgre mwen pa twouve yon nonm saj pami nou.
En daarom, hoe gij u allen wendt of keert, Een wijze vind ik onder u niet;
11 Jou pa m yo fin pase, plan mwen yo vin chire nèt, menm dezi a kè mwen yo.
Mijn levensdagen zijn voorbij, Mijn plannen, mijn hartewensen vernield!
12 Yo fè lannwit mwen vin sanble lajounen. Yo di ‘limyè a toupre’ lè tout se fènwa.
Men maakt een dag van de nacht, Van duisternis het morgenlicht!
Kan ik nog hopen? Het dodenrijk is mijn huis, In de duisternis heb ik mijn leger gespreid; (Sheol h7585)
14 Si mwen kriye a fòs tonbo a: ‘Se ou ki papa m’; epi a vè a: “Ou se manman m ak sè m’;
Tot het graf geroepen: Gij zijt mijn vader, Tot de wormen: Gij zijt mijn moeder en zusters!
15 Alò, koulye a, se kibò espwa mwen ye? Epi se kilès k ap okipe espwa m?
Waar is mijn hoop, Mijn geluk, wie kan het ontdekken:
