< Jòb 14 >
1 Lòm ki fèt de fanm gen vi kout ki plen traka.
O homem, nascido de mulher, é curto de dias, e farto de inquietação;
2 Tankou yon flè, li parèt e li fennen. Anplis, li sove ale kon lonbraj. Li pa dire.
Ele sai como uma flor, e é cortado; foge como a sombra, e não permanece.
3 Èske Ou ouvri zye Ou sou li pou mennen li an jijman avèk W?
Contudo sobre este abres teus olhos, e me trazes a juízo contigo.
4 Se kilès ki kab fè pwòp sa ki pa pwòp? Pèsòn!
Quem tirará algo puro do imundo? Ninguém.
5 Konsi fòs jou li yo avèk Ou, fòs mwa li yo avèk Ou. Ou te etabli limit li ke li p ap kab depase.
Visto que seus dias já estão determinados, e contigo está o número de seus meses, tu lhe puseste limites, [dos quais] ele não passará.
6 Retire zye Ou sou li pou l kab pran repò, jiskaske li kab konplete jou li yo, kon yon ouvriye jounalye.
Desvia-te dele, para que ele tenha repouso; até que, como o empregado, complete seu dia.
7 Gen espwa pou yon pyebwa lè l koupe, li kab boujonnen ankò, nouvo boujon yo kab reyisi.
Porque há [ainda] alguma esperança para a árvore que, se cortada, ainda se renove, e seus renovos não cessem.
8 Malgre rasin li yo vin vye nan tè a, e chouk li mouri nan tè sèch,
Ainda que sua raiz se envelheça na terra, e seu tronco morra no solo,
9 fè rive yon gout dlo, e li va pete pouse boujon yo kon yon plant.
Ao cheiro das águas ela brotará, e dará ramos como uma planta nova.
10 Men lòm mouri pou kouche plat. Lòm mouri e kibò li ye?
Porém o homem morre, e se abate; depois de expirar, onde ele está?
11 Tankou dlo lanmè fè vapè monte e rivyè a vin sèch,
As águas se vão do lago, e o rio se esgota, e se seca.
12 konsa lòm kouche, e li pa leve ankò. Jiskaske syèl yo vin disparèt, li p ap reveye, ni leve ankò.
Assim o homem se deita, e não se levanta; até que não haja mais céus, eles não despertarão, nem se erguerão de seu sono.
13 O ke ou ta kapab kache mwen nan sejou lanmò an, pou ou ta kapab fè m kache jiskaske chalè Ou retounen kote Ou! Ke Ou ta fikse yon limit pou mwen, e sonje m! (Sheol )
Ah, se tu me escondesses no Xeol, e me ocultasses até que a tua ira passasse, se me pusesses um limite de tempo, e te lembrasses de mim! (Sheol )
14 Si yon nonm mouri, èske li va leve ankò? Pou tout jou a lit mwen yo, mwen ta tann jiskaske lè rive pou yo lage m.
Se o homem morrer, voltará a viver? Todos os dias de meu combate esperarei, até que venha minha dispensa.
15 Ou ta rele e mwen ta reponn Ou; Konsa, Ou ta anvi anpil zèv men Ou yo.
Tu [me] chamarás, e eu te responderei; e te afeiçoarás à obra de tuas mãos.
16 Paske koulye a, ou konte tout pa mwen fè yo. Èske Ou pa swiv peche m yo?
Pois então tu contarias meus passos, e não ficarias vigiando meu pecado.
17 Transgresyon mwen yo sele nèt nan yon sachè Konsa, Ou vlope tout inikite m yo.
Minha transgressão estaria selada numa bolsa, e tu encobririas minhas perversidades.
18 Men mòn nan kap tonbe pa mòso pa fè anyen; wòch la ap kite plas li.
E assim como a montanha cai e é destruída, e a rocha muda de seu lugar,
19 Dlo a epwize wòch yo, gran fòs li lave pousyè tè a. Se konsa Ou detwi espwa a lòm.
E a água desgasta as pedras, e as enxurradas levam o pó da terra, assim também tu fazes perecer a esperança do homem.
20 Ou vin fè l soumèt nèt pou tout tan, e li pati; Ou chanje aparans li, e voye l ale.
Sempre prevaleces contra ele, e ele passa; tu mudas o aspecto de seu rosto, e o despedes.
21 Fis li yo vin resevwa lonè, men li menm pa konnen sa; oswa fis li yo vin pa anyen, men li pa apèsi sa.
Se seus filhos vierem a ter honra, ele não saberá; se forem humilhados, ele não perceberá.
22 Men kò l fè mal; epi li fè dèy sèlman pou pwòp tèt li.
Ele apenas sente as dores em sua própria carne, e lamenta por sua própria alma.