Jòb 14

1 Lòm ki fèt de fanm gen vi kout ki plen traka.

Człowiek, urodzony przez kobietę, ma dni niewiele i ma pełno kłopotów;

2 Tankou yon flè, li parèt e li fennen. Anplis, li sove ale kon lonbraj. Li pa dire.

Wyrasta jak kwiat i zostaje podcięty, znika jak cień i się nie ostaje.

3 Èske Ou ouvri zye Ou sou li pou mennen li an jijman avèk W?

A jednak na takiego otwierasz swoje oczy i wzywasz mnie przed siebie na sąd.

4 Se kilès ki kab fè pwòp sa ki pa pwòp? Pèsòn!

Któż może wydobyć czystego z nieczystego? Ani jeden.

5 Konsi fòs jou li yo avèk Ou, fòs mwa li yo avèk Ou. Ou te etabli limit li ke li p ap kab depase.

Gdyż jego dni są ustalone, liczba jego miesięcy jest u ciebie; wyznaczyłeś mu kres, którego nie może przekroczyć.

6 Retire zye Ou sou li pou l kab pran repò, jiskaske li kab konplete jou li yo, kon yon ouvriye jounalye.

Odstąp od niego, aby odpoczął, aż zakończy swój dzień jak najemnik.

7 Gen espwa pou yon pyebwa lè l koupe, li kab boujonnen ankò, nouvo boujon yo kab reyisi.

[Dla] drzewa bowiem jest nadzieja, choć je wytną, że znowu odrośnie, że jego latorośl nie ustanie.

8 Malgre rasin li yo vin vye nan tè a, e chouk li mouri nan tè sèch,

Choć jego korzeń zestarzeje się w ziemi i jego pień umrze w prochu;

9 fè rive yon gout dlo, e li va pete pouse boujon yo kon yon plant.

[To jednak] gdy poczuje wodę, odrasta i rozpuszcza gałęzie jak sadzonka.

10 Men lòm mouri pou kouche plat. Lòm mouri e kibò li ye?

Ale człowiek umiera i marnieje; a gdy oddaje ducha, gdzie on jest?

11 Tankou dlo lanmè fè vapè monte e rivyè a vin sèch,

Jak ubywa wód z morza i rzeka opada, i wysycha;

12 konsa lòm kouche, e li pa leve ankò. Jiskaske syèl yo vin disparèt, li p ap reveye, ni leve ankò.

Tak jest z człowiekiem, gdy się położy i już nie wstanie; dopóki niebiosa będą trwać, nie ocknie się ani nie będzie obudzony ze swego snu.

13 O ke ou ta kapab kache mwen nan sejou lanmò an, pou ou ta kapab fè m kache jiskaske chalè Ou retounen kote Ou! Ke Ou ta fikse yon limit pou mwen, e sonje m! (Sheol h7585)

Obyś mnie w grobie ukrył i schował, aż twój gniew się uciszy, wyznaczył mi czas i wspomniał na mnie. (Sheol h7585)

14 Si yon nonm mouri, èske li va leve ankò? Pou tout jou a lit mwen yo, mwen ta tann jiskaske lè rive pou yo lage m.

Gdy człowiek umrze, czy [znowu] ożyje? Przez wszystkie dni wyznaczonego mi czasu będę czekał, aż nadejdzie moja zmiana.

15 Ou ta rele e mwen ta reponn Ou; Konsa, Ou ta anvi anpil zèv men Ou yo.

Zawołasz, a ja ci odpowiem; zatęsknisz za dziełem swoich rąk.

16 Paske koulye a, ou konte tout pa mwen fè yo. Èske Ou pa swiv peche m yo?

Teraz jednak liczysz moje kroki. Czy nie zważasz na mój grzech?

17 Transgresyon mwen yo sele nèt nan yon sachè Konsa, Ou vlope tout inikite m yo.

Mój występek jest zapieczętowany w woreczku, gromadzisz moje nieprawości.

18 Men mòn nan kap tonbe pa mòso pa fè anyen; wòch la ap kite plas li.

Doprawdy, góra pada i rozsypuje się, i skała przesuwa się ze swego miejsca.

19 Dlo a epwize wòch yo, gran fòs li lave pousyè tè a. Se konsa Ou detwi espwa a lòm.

Wody wydrążają kamienie, ulewa podrywa to, co wyrośnie z prochu ziemi, a ty nadzieję człowieka obracasz wniwecz.

20 Ou vin fè l soumèt nèt pou tout tan, e li pati; Ou chanje aparans li, e voye l ale.

Stale pokonujesz go, a on odchodzi; zmieniasz jego oblicze i odprawiasz go.

21 Fis li yo vin resevwa lonè, men li menm pa konnen sa; oswa fis li yo vin pa anyen, men li pa apèsi sa.

Jego synowie darzeni są szacunkiem, lecz on o tym nie wie; żyją w pogardzie, lecz na to nie zważa.

22 Men kò l fè mal; epi li fè dèy sèlman pou pwòp tèt li.

Ale jego własne ciało odczuwa ból, a jego dusza w nim płacze.