< 1 Istwa 16 >

1 Yo te pote lach Bondye a e te plase li nan tant ke David te fè monte pou li a. Epi yo te ofri ofrann brile avèk ofrann lapè devan Bondye.
Då dei hadde ført Guds kista inn, sette dei henne i tjeldet som David hadde sett upp åt henne; deretter bar dei fram brennoffer og takkoffer for Guds åsyn.
2 Lè David te fin fè ofrann brile ak ofrann lapè a, li te beni pèp la nan non a SENYÈ a.
Og då David hadde ofra brennofferet og takkofferet, velsigna han folket i Herrens namn.
3 Li te separe bay a chak moun Israël, ni gason, ni fanm, yo chak yon pen avèk yon pòsyon vyann ak yon gato rezen.
Og til kvar og ein av alle israelitarne, både kar og kvinna, skifte han ut ein brødleiv, eit stykke kjøt og ei rosinkaka.
4 Li te chwazi kèk nan Levit yo pou pran chaj sèvis la devan lach SENYÈ a, pou selebre menm e bay remèsiman avèk lwanj a SENYÈ a, Bondye Israël la:
Og han sette sume levitar til å gjera tenesta framfor Herrens kista, at dei skulde prisa, takka og lova Herren, Israels Gud.
5 Asaph, chèf la e dezyèm apre li a, Zacharie, swiv pa Jeïel, Schemiramoth, Jehiel, Matthithia, Éliab, Benaja, Obed-Édom ak Jeïel avèk lenstriman mizik yo, ap yo, gita yo; epi Asaph sou senbal gwo bwi yo,
Asaf var den fremste, og Zakarja næst etter honom, og so Je’iel, Semiramot, Jehiel og Mattitja, Eliab, Benaja, Obed-Edom og Je’iel med harpor og cithrar, og Asaf skulde slå på cymblar.
6 epi Benaja avèk Jachaziel, prèt ki t ap soufle twonpèt san rete yo devan lach akò Bondye a.
Men prestarne Benaja og Jahaziel skulde standa stendigt med trompetarne sine framfor Guds sambandskista.
7 Alò, se te nan jou sa a, David te chwazi pou premye fwa a, Asaph avèk fanmi li pou bay remèsiman a SENYÈ a.
Den dagen var det at David fyrst fastsette den skipnaden at dei ved Asaf og brørne hans skulde prisa Herren på denne visi:
8 O bay remèsiman a SENYÈ a. Rele non Li. Fè zèv li yo rekonèt pami pèp yo.
«Prisa Herren, kalla på hans namn! Forkynn millom folkeslagi hans storverk!
9 Chante a Li menm. Chante lwanj a Li menm. Pale tout mèvèy Li yo.
Syng for honom, syng honom lov! Tala um alle hans under!
10 Bay glwa a sen non Li. Kite kè a sila k ap chache SENYÈ a vin ranpli ak jwa.
Rosa dykk av hans heilage namn, hjarta glede seg hjå deim som søkjer Herren!
11 Chache SENYÈ a avèk fòs Li. Chache figi Li san rete.
Spør etter Herren og hans magt, søk hans åsyn alltid!
12 Sonje zèv mèvèy ke Li te fè yo, mèvèy Li yo ak jijman, ki sòti depi nan bouch Li,
Kom i hug hans under som han hev gjort, hans undergjerningar og domsordi frå hans munn,
13 O desandan Israël, sèvitè Li yo, fis a Jacob yo, sila Li te chwazi yo!
de etterkomarar av Israel, hans tenar, søner åt Jakob, hans utvalde.
14 Li se SENYÈ a, Bondye nou an. Jijman pa Li yo sou tout latè.
Han er Herren, vår Gud; yver all jordi gjeng hans domar.
15 Sonje akò Li a pou tout tan, Pawòl ke Li te kòmande a mil jenerasyon yo,
Kom æveleg i hug hans pakt, det ord han sette fast for tusund ætter,
16 akò ke li te fè avèk Abraham nan, sèman an ke Li te fè avèk Isaac la.
den pakt han gjorde med Abraham, og hans eid til Isak!
17 Li te konfime sa ak Jacob kon yon règleman, A Israël, kon yon akò ki pou tout tan,
Han gjorde det til ein rett for Jakob, for Israel til ein æveleg pakt,
18 epi te di: “A ou menm, Mwen va bay peyi Canaan an kon pòsyon eritaj pa w.”
med di han sagde: «Deg vil eg gjeva Kana’ans land til arvlut, »
19 Pandan yo te piti an nonb, trè piti e etranje, yo nan li,
då de var ein liten flokk, få og framande der.
20 yo te mache toupatou nan yon nasyon a yon lòt, sòti nan yon wayòm pou rive nan yon lòt pèp.
Og dei vandra frå folk til folk, frå eitt rike til eit anna folk.
21 Li pa t kite okenn moun oprime yo. Li te bay repwòch a wa yo pou koz pa yo.
Han let ikkje nokon få gjera valdsverk mot deim, og han refste kongar for deira skuld:
22 Li te di “Pa touche onksyone pa M yo, ni pa fè mal a pwofèt Mwen yo.”
«Rør ikkje deim eg hev salva, og gjer ikkje vondt med mine profetar!»
23 Chante a SENYÈ a, tout latè! Pwoklame bòn nouvèl delivrans Li jou apre jou.
Syng for Herren, all jordi! Forkynn frå dag til dag hans frelsa!
24 Pale glwa Li pami nasyon yo, gran mèvèy Li yo pami tout pèp yo.
Fortel millom heidningar hans æra, millom alle folkeslag hans under!
25 Paske gran se SENYÈ a, e gran pou resevwa lwanj yo. Anplis, fòk nou gen lakrent Li plis pase tout lòt dye yo.
For Herren er stor og mykje lovsungen, og skræmeleg er han framfor alle gudar.
26 Paske tout dye a pèp yo se zidòl yo ye, men SENYÈ a te fè syèl yo.
For alle gudar hjå folki er avgudar; men Herren hev gjort himmelen.
27 Tout richès avèk majeste devan Li. Lafòs ak lajwa lakay Li.
Høgd og herlegdom er for hans åsyn, styrke og gleda er på hans stad.
28 Bay a SENYÈ a, O tout fanmi yo ak tout pèp yo, bay a SENYÈ a glwa avèk fòs!
Gjev Herren, de folkeætter, gjev Herren æra og magt!
29 Bay a SENYÈ a glwa ke non Li dwe genyen an. Pote lofrann yo vini devan L. Adore SENYÈ a avèk tout bagay sen yo.
Gjev Herren hans namns æra, tak gåvor med og kom for hans åsyn, tilbed Herren i heilagt skrud!
30 Tranble devan Li, tout latè. Anverite, lemond etabli byen solid. Li p ap deplase menm.
Skjelv for hans åsyn, all jordi! Jordriket stend fast; det let seg ikkje rikka.
31 Kite syèl yo kontan e kite lemond rejwi:
Himmelen glede seg, og jordi fagne seg, og dei skal segja millom heidningarne: «Herren er konge.»
32 Kite lanmè a fè gwo bwi, avèk tout sa ki ladann! Kite chan an ranpli ak jwa, ak tout sa ki ladann!
Havet dure og alt som i det er! Marki frygde seg og alt det som på marki er!
33 Konsa, tout bwa forè yo va chante avèk jwa devan SENYÈ a. Paske L ap vini pou jije latè.
Då fegnast trei i skogen for Herrens åsyn; for han kjem og skal døma jordi.
34 O bay remèsiman a SENYÈ a pou bonte Li, paske lanmou dous Li a se pou tout tan.
Prisa Herren, for han er god, for æveleg varer hans miskunn!
35 Di: “Sove nou, O Bondye a delivrans nou an! Ranmase nou pou sove nou soti nan nasyon yo, pou bay remèsiman a non sen pa W la, pou nou trionfe nan lwanj Ou.”
Og seg: «Frels oss, du vår Frelse-Gud, og samla oss og fria oss ut frå heidningarne, so me kann prisa ditt heilage namn, rosa oss av ditt lov!»
36 Beni se SENYÈ a, Bondye Israël la, Pou letènite, jis rive nan letènite a. Tout pèp la te di: “Amen” e te louwe SENYÈ a.
Lova vere Herren, Israels Gud, frå æva og til æva!» Og alt folket sagde amen og lova Herren.
37 Konsa, li te kiteAsaph avèk fanmi li la devan lach akò SENYÈ a pou fè sèvis devan lach la tout tan, kon travay chak jou te egzije a;
Og der, framfor Herrens sambandskista, gav han Asaf og brørne hans det yrket, at dei stendigt skulde gjera tenesta framfor kista, soleis som det var fastsett for kvar dag.
38 epi Obed-Édom avèk swasant-uit manm fanmi li; Obed-Édom e anplis fis a Jedithun lan, avèk Hosa kon gadyen pòtay yo,
Men Obed-Edom og brørne deira var åtte og seksti i tal, og Obed-Edom Jeditunsson og Hosa sette han til dørvaktarar.
39 Li te kite Tsadok, prèt la avèk fanmi pa li yo devan tabènak SENYÈ a nan wo plas ki te Gabaon an,
Og pesten Sadok og brørne hans, prestarne, sette han framfor Herrens hus på offerhaugen i Gibeon,
40 pou ofri ofrann brile yo a SENYÈ a sou lotèl ofrann brile a tout tan, ni maten, ni aswè, jis selon tout sa ki ekri nan lalwa SENYÈ a, ke Li te kòmande Israël yo.
at dei stendigt skulde ofra åt Herren brennoffer på brennofferaltaret, morgon og kveld, og gjera alt det som var fyresagt i Herrens lov, som han hadde sett for Israel.
41 Avèk yo, te Héman, Jeduthun ak lòt ki te dezinye pa non yo, pou bay remèsiman a SENYÈ a, akoz lanmou dous li an san fen.
Og i lag med deim var Heman og Jedutun og dei andre utvalde som var nemnde, at dei skulde lova Herren, av di hans miskunn varer æveleg.
42 Epi avèk yo, te Héman ak Jeduthun avèk twonpèt avèk senbal pou sila ki te gen pou fè enstriman retantisan pou chan Bondye yo e fis a Jeduthun yo, pou pòtay la.
Og trompetarne og cymblarne åt spelemennerne vart gøymde hjå Heman og Jedutun, og like eins andre spelgogner som høyrde gudstenesta til. Og Jedutuns-sønerne gjorde han til dørvaktarar.
43 Epi tout pèp la te pati, yo chak lakay yo e David te retounen pou beni lakay pa li a.
Deretter gjekk heile lyden heim, kvar til sitt; men David snudde heim att, vilde helsa på husfolket sitt.

< 1 Istwa 16 >