Sòm 94
1 Seyè, ou menm Bondye ki gen dwa tire revanj lan, parèt non pou fè yo wè ki moun ou ye.
Herre, du hemns Gud, du hemns Gud, syn deg i herlegdom!
2 Ou menm k'ap jije tout moun sou latè, leve non! Bay moun k'ap pran pòz gwokolèt yo sa yo merite!
Statt upp, du domar yver jordi, lat dei ovmodige få lika for si gjerning!
3 Kilè mechan yo va sispann fè fèt? Wi, Seyè, kilè y'a sispann?
Kor lenge skal ugudlege, Herre, kor lenge skal ugudlege fegnast?
4 Kilè moun k'ap fè sa ki mal yo va sispann fè grandizè? Kilè y'a sispann fè bèl diskou pou rakonte krim yo fè?
Dei gøyser or seg og fører skamlaus tale; dei skrøyter, alle ugjerningsmenner.
5 Seyè, y'ap kraze pèp ou a, y'ap peze moun pa ou yo.
Ditt folk, Herre, krasar dei, og din arv plågar dei.
6 Y'ap koupe kou vèv yo, y'ap koupe kou timoun ki san papa yo, y'ap ansasinen etranje k'ap viv nan peyi a.
Enkja og den framande slær dei i hel, og dei myrder dei farlause.
7 Lè konsa yo di: Seyè a pa wè nou! Bondye pèp Izrayèl la pa okipe bagay konsa!
Og dei segjer: «Herren ser ikkje, og Jakobs Gud merkar det ikkje.»
8 Nou menm, bann san konprann, manyè fè atansyon non! Bann moun fou, kilè n'a konprann?
Merka då, de uvituge i folket! Og de vitlause, når vil de taka til vitet?
9 Bondye ki bay zòrèy, ki jan pou l' pa ta ka tande? Bondye ki fè je, ki jan pou l' pa ta ka wè?
Han som hev sett inn øyra, skulde han ikkje høyra? Han som hev laga til auga, skulde han ikkje sjå?
10 Limenm ki reskonsab tout nasyon yo, ki jan pou l' pa ta ka pini yo? Limenm k'ap bay moun tout kalite konesans, ki jan pou l' pa ta ka konnen?
Han som tuktar heidningar, skulde han ikkje refsa, han som gjev menneski kunnskap?
11 Seyè a konnen lide lèzòm gen nan tèt yo. Li konnen sa pa vo anyen.
Herren kjenner mannsens tankar, at dei er fåfengd.
12 Ala bon sa bon, Seyè, lè w'ap korije yon moun, pou fè l' konnen sa ki nan lalwa ou,
Sæl er den mann som du, Herre, tuktar, og som du gjev lærdom or lovi di,
13 pou l' ka rete ak kè poze lè jou malè a rive, jouk y'a fouye twou pou antere mechan an.
til å gjeve honom ro for vonde dagar, til dess det vert grave ei grav for den ugudlege.
14 Seyè a p'ap voye pèp li a jete, li p'ap vire do bay moun ki pou li yo.
For ikkje støyter Herren burt sitt folk, og arven sin forlet han ikkje.
15 Lè sa a, moun va jwenn jistis nan tribinal, tout moun ki mache dwat va dakò avèk sa.
For domen skal venda um att til rettferd, og alle ærlege i hjarta skal halda med honom.
16 Kilès ki va kanpe pou mwen kont mechan yo? Kilès ki va pran pou mwen kont moun k'ap fè mal yo?
Kven stend upp for meg imot dei vonde? Kven stig fram for meg mot deim som gjer urett?
17 Si se pa t' Seyè a ki te sekou mwen, gen lontan depi mwen ta mouri.
Dersom ikkje Herren var mi hjelp, so vilde sjæli mi snart bu i stilla.
18 Lè mwen di: Men m'ap tonbe wi! Se ou menm, Seyè, ki soutni m' paske ou gen bon kè.
Når eg segjer: «Foten min er ustød, då held di miskunn meg uppe, Herre.»
19 Lè m' nan tèt chaje, lè mwen pa konn sa pou m' fè, se ou menm ki ban m' kouraj, se ou menm ki fè kè m' kontan.
Når det kjem mange tunge tankar i mitt hjarta, då huggar dine trøystarord mi sjæl.
20 Eske ou nan konfyolo avèk jij pèvèti sa yo, k'ap fè mechanste yo pase pou lalwa?
Er vel tynings-domstolen i samlag med deg, der dei lagar urett i hop til rett?
21 Y'ap fè konplo sou moun ki mache dwat yo, y'ap kondannen inonsan yo amò.
Dei flokkar seg i hop mot sjæli åt den rettferdige, og dei fordømer uskuldigt blod.
22 Men, Seyè a se tout defans mwen. Bondye mwen, se twou wòch kote m' jwenn pwoteksyon.
Då vert Herren ei borg for meg, og min Gud vert eit berg som eg flyr til.
23 L'ap fè mechanste yo a tonbe sou pwòp tèt yo, l'ap fè peche yo a touye yo. Seyè a, Bondye nou an, ap disparèt yo.
Og han let deira urett koma attende yver deim, og for deira vondskap skal han gjera ende på deim, ja, Herren, vår Gud, skal gjera ende på deim.
