Sòm 77
1 Pou chèf sanba yo. Pou Jedoutoun. Se yon sòm Asaf. Mwen rele byen fò nan pye Bondye. Wi, mwen rele nan pye Bondye, li koute mwen.
Ég ákalla Drottin. Ég hrópa og kalla til hans. Ó, að hann vildi hlusta!
2 Lè mwen nan tray, mwen lapriyè nan pye Seyè a. Tout lannwit m'ap lapriyè san rete, mwen pa ka jwenn konsolasyon.
Ég er í miklum vanda og þarfnast mjög hjálpar hans. Alla nóttina er ég á bæn, ég lyfti höndum til himins, – ég bið og bið. Ég mun ekki eiga glaðan dag fyrr en Drottinn hefur hjálpað mér.
3 Mwen chonje Bondye, m'ap plenn! M'ap kalkile, mwen santi m' dekouraje!
Ég hugsa um Guð, mikið þrái ég hjálp hans!
4 Ou fè m' rete je klè, mwen sitèlman boulvèse, mwen pa ka pale.
Drottinn, mér mun ekki koma dúr á auga fyrr en þú hefur hjálpað mér. Ég er við það að gefast upp, jafnvel bænin er mér erfið.
5 M'ap chonje tan lontan, wi, m'ap chonje lanne pase anwo yo.
Góðar minningar liðinna ára leita sífellt á huga minn.
6 Mwen pase nwit ap repase chante yo, m'ap kalkile anpil nan kè m', m'ap egzaminen, m'ap di:
Þá sungum við gleðiljóð langt fram á kvöld! Ég velti þessu fyrir mér, íhuga hve allt hefur breyst.
7 Eske Seyè a voye m' jete nèt? Eske li p'ap janm kontan avè m' ankò?
Hefur Drottinn hafnað mér fyrir fullt og allt? Mun hann ekki miskunna mér framar?
8 Eske Bondye pa gen bon kè ankò? Eske li p'ap kenbe pawòl li ankò?
Elskar hann mig ekki lengur og er umhyggja hans búin fyrir fullt og allt? Gekk hann á bak orða sinna?
9 Eske Bondye bliye gen pitye? Eske lè li ankòlè li pa pran priyè?
Gleymdi hann miskunn sinni við mig, vesalinginn? Hefur hann í reiðikasti lokað dyrum kærleika síns?
10 Apre sa mwen di: Men sak fè m' pi mal ankò! Gen lè Bondye ki anwo nan syèl la pa menm jan an ankò?
„Þetta eru örlög mín, “sagði ég, „blessun Guðs hefur snúist í bölvun.“
11 Seyè, m'a rakonte gwo bagay ou te fè yo, paske mwen chonje bèl mèvèy ou te fè nan tan lontan.
Ég renni huganum yfir alla þá blessun sem ég hef notið frá Guði.
12 M'ap kalkile tout sa ou te fè yo, m'ap egzaminen tout gwo bagay estwòdenè ou te fè yo!
Sú gæfa gleymist seint! – Já, hún líður mér aldrei úr minni!
13 Tout sa ou fè, Bondye, se bagay apa! Nan tout bondye yo, nanpwen ki gen pouvwa tankou ou!
Guð minn, þínir vegir eru heilagir. Hvar skyldi aðra eins að finna?
14 Ou se Bondye ki fè mèvèy. Ou fè nasyon yo wè pouvwa ou.
Þú ert Guð undra og tákna. Stórvirki þín blasa við augum.
15 Avèk fòs ponyèt ou ou te delivre pèp ou a, pitit pitit Jakòb yo ak pitit pitit Jozèf yo.
Með þinni voldugu hendi bjargaðir þú sonum Jakobs og Jósefs.
16 Lè dlo yo wè ou, Bondye, dlo yo soti pè. Lè dlo yo wè ou, fon lanmè yo pran tranble.
Þegar Rauðahafið sá þig, ókyrrðist það! Jafnvel djúpið skalf af ótta!
17 Nwaj yo pran vide gwo lapli, kout loraj pran woule nan nwaj yo, kout zèklè fè yanyan nan tout syèl la.
Það varð skýfall og þrumur bergmáluðu um himininn. Elding leiftraði.
18 Bri loraj la pran woule nan syèl la. Kout zèklè klere toupatou. Tè a soti pè, li pran tranble.
Þrumurnar tjáðu reiði þína og eldingarnar lýstu upp jörðina!
19 Ou louvri yon chemen pou ou nan mitan lanmè a. Ou pase nan mitan gwo lanmè fon fon an. Men pesonn pa ka wè mak pye kote ou pase.
Þú lagðir veg gegnum hafið – veg sem enginn þekkti áður!
20 Ou pran Moyiz ak Arawon, ou fè yo mennen pèp ou a tankou yon bann mouton y'ap mennen.
Þú leiddir fólk þitt þessa leið eins og fjárhóp, undir leiðsögn Móse og Arons.
