Sòm 38

1 Se yon sòm David. Pou Bondye pa bliye nou. Seyè, pa pini m' lè ou fache! Pa kale m' lè ou an kòlè!

Ein salme av David; til minnesofferet. Herre, refs meg ikkje i din vreide, og tukta meg ikkje i din harm!

2 Ou bat mwen jouk ou blese m'. Ou kale m' byen kale.

For dine piler er farne ned i meg, og di hand hev falle tungt på meg.

3 Ou te fache anpil, se sa ki fè pa gen yon pati nan kò m' ki pa malad. Mwen te peche, se sa ki fè tout zo nan kò m' ap fè m' mal.

Det finst inkje friskt i mitt kjøt for din vreide skuld; det er ikkje fred i mine bein for mi synd skuld.

4 Peche m' yo fè pil, yo kouvri tèt mwen. Y'ap kraze m' tankou yon chay ki twò lou pou mwen.

For mine misgjerningar stig meg yver hovudet, som ei tung byrd er dei meg for tunge.

5 Malenng mwen yo santi, y'ap koule paske mwen te viv tankou moun fou.

Det luftar ilt av mine sår, dei renn av verk for min dårskap skuld.

6 Mwen kagou, ren m' kase nèt. Tout lajounen m'ap mache tèt bese, dlo nan je.

Eg er krøkt, reint samanbøygd, heile dagen gjeng eg svartklædd.

7 Mwen gen yon lafyèb cho sou mwen. Mwen santi mwen malad nan tout kò m'

For mine lender er fulle av brand, og det finst inkje frisk i mitt kjøt.

8 Mwen san fòs, tout zo nan kò m' kraze. Kè m' sere, m'ap plenn sitèlman m'ap soufri.

Eg er reint valen og sundslegen, eg skrik høgt av hjartestynjing.

9 Seyè, ou konnen tou sa mwen ta renmen. Ou wè jan m'ap soufri.

Herre, for di åsyn er alt mitt ynskje, og min sukk er ikkje løynd for deg.

10 Kè m' ap bat anpil, mwen pa kapab sipòte ankò! Ata je m', mwen pa ka louvri yo!

Mitt hjarta slær hardt, mi kraft hev forlate meg, og jamvel mine augo hev mist sitt ljos for meg.

11 Tout zanmi m', tout vwazinaj kanpe lwen mwen, tout fanmi m' rete lwen mwen poutèt malenng mwen an.

Mine vener og frendar held seg undan frå mi plåga, og mine næmaste stend langt burte.

12 Moun ki ta renmen wè m' mouri yo tann pèlen pou mwen. Moun ki ta renmen wè malè rive m' yo ap plede di yon bann move pawòl sou mwen. Tout lajounen, y'ap fè konplo sou mwen.

Og dei som ligg etter mitt liv, dei legg ut snaror, og dei som søkjer mi ulukka, dei talar um undergang og tenkjer på svik heile dagen.

13 Mwen menm, mwen tankou yon moun ki soudè, mwen pa tande. Mwen tankou yon moun ki bèbè, mwen pa pale.

Og eg er som ein dauv, eg høyrer ikkje, og liksom ein mållaus som ikkje let upp sin munn.

14 Wi, mwen pa louvri bouch mwen reponn yo paske mwen tankou yon moun ki pa tande sa y'ap di a.

Ja, eg er som ein mann som ikkje høyrer, og som ikkje hev motmæle i sin munn.

15 Seyè, se nan ou mwen mete tout konfyans mwen, se ou menm ki va reponn pou mwen, o Seyè, Bondye mwen.

For til deg, Herre, stend mi von; du vil svara meg, Herre, min Gud!

16 Paske, mwen di nan kè m': -Pa kite yo fè fèt sou tèt mwen, pa kite yo moute sou mwen si pye m' chape.

For eg segjer: «Dei vil elles gleda seg yver meg; når min fot vaggar, høgmodast dei yver meg.»

17 Mwen prèt pou m' tonbe. Doulè a pi rèd sou mwen.

For eg er nær på å falla, og min hugverk er stendigt framfyre meg.

18 Mwen rekonèt mechanste mwen fè. Kè m' sere lè m' wè sa m' fè.

For eg må sanna mi skuld, syrgja yver mi synd.

19 Lènmi m' yo gwonèg, yo anpil. Se yon bann moun ki rete konsa yo pa vle wè m'.

Og mine fiendar liver, dei er mannsterke, og dei er mange som hatar meg utan orsak.

20 Moun sa yo rann mwen mal pou byen, yo leve kont mwen, paske m'ap chache fè byen.

Og dei som løner godt med vondt, stend meg imot, av di eg fer etter det gode.

21 Pa lage m' Seyè! Bondye mwen, pa rale kò ou dèyè!

Forlat meg ikkje, Herre! Min Gud, ver ikkje langt ifrå meg!

22 Prese vin pote m' sekou, Seyè, ou menm ki delivrans mwen.

Kom meg snart til hjelp, Herre, mi frelsa!