Sòm 36

1 Pou chèf sanba yo. Se yon sòm David, sèvitè Seyè a. Peche a pale nan fon kè mechan an: li mete nan tèt li pa gen rezon pou gen krentif Bondye.

Til Sangmesteren. Af HERRENS Tjener David.

2 Li kwè li pi bon pase sa l' ye a: konsa, li pa vle rekonèt peche l' yo.

Synden taler til den gudløse inde i hans Hjerte; Gudsfrygt har han ikke for Øje;

3 Tout pawòl nan bouch li se move pawòl, se manti ase l'ap bay. Li fin pèdi tèt li, li pa ka fè anyen ki byen anko.

thi den smigrer ham frækt og siger, at ingen skal finde hans Brøde og hade ham.

4 Li kouche sou kabann li, l'ap fè move plan. Li sou yon move pant, li dakò ak tou sa ki mal.

Hans Munds Ord er Uret og Svig, han har ophørt at handle klogt og godt;

5 Seyè, ou renmen nou anpil anpil. Ou toujou kenbe pawòl ou.

paa sit Leje udtænker han Uret, han træder en Vej, som ikke er god; det onde afskyr han ikke.

6 Jistis ou kanpe fèm tankou gwo mòn ou yo. Jijman ou yo se bagay moun pa ka fin konprann. Seyè, se ou menm ki pran swen moun ansanm ak tout bèt yo.

HERRE, din Miskundhed rækker til Himlen, din Trofasthed naar til Skyerne,

7 Bondye, ala bon sa bon, renmen ou gen pou nou an! Se anba zèl ou lèzòm jwenn pwoteksyon.

din Retfærd er som Guds Bjerge, dine Domme som det store Dyb; HERRE, du frelser Folk og Fæ,

8 Yo manje vant plen ak manje yo jwenn an kantite lakay ou. Bon bagay ou yo tankou yon rivyè dlo k'ap koule kote yo bwè kont kò yo.

hvor dyrebar er dog din Miskundhed, Gud! Og Menneskebørnene skjuler sig i dine Vingers Skygge;

9 Paske, se ou menm ki sous lavi a. Se limyè ou ki fè nou wè klè!

de kvæges ved dit Huses Fedme, du læsker dem af din Lifligheds Strøm;

10 Toujou renmen moun ki konnen ou! Toujou fè byen pou moun ki san repwòch devan ou!

thi hos dig er Livets Kilde, i dit Lys skuer vi Lys!

11 Pa kite awogan yo mete pye sou kou m'. Pa kite mechan yo fè m' kouri.

Lad din Miskundhed blive over dem, der kender dig, din Retfærd over de oprigtige af Hjertet.

12 Gade jan moun k'ap fè mal yo tonbe non! Yo rete atè a, yo pa ka kanpe sou pye yo ankò!

Lad Hovmods Fod ej træde mig ned, gudløses Haand ej jage mig bort. Se, Udaadsmændene falder, slaas ned, saa de ikke kan rejse sig.