Sòm 18
1 Pou chèf sanba yo. Se chante sa a David, sèvitè Seyè a, te chante pou Bondye lè Bondye te delivre l' anba Sayil ansanm ak tout lòt lènmi l' yo. Ala renmen mwen renmen ou, Seyè! Se ou menm ki tout fòs mwen.
Til sangmesteren; av Herrens tjener David, som talte denne sangs ord til Herren den dag da Herren hadde utfridd ham av alle hans fienders hånd og av Sauls hånd. Og han sa: Herre, jeg har dig hjertelig kjær, min styrke!
2 Se ou menm ki twou wòch kote m' kache a. Se ou menm ki sèvi m' ranpa. Se ou menm ki delivre m'. Ou se Bondye mwen, se ou menm ki pwoteje m'. Se nan ou mwen mete tout konfyans mwen. Se ou ki tout defans mwen. Se fòs ou k'ap sove m'. Se anba zèl ou mwen jwenn kote pou m' kache.
Herren er min klippe og min festning og min frelser; min Gud er min klippe, som jeg setter min lit til, mitt skjold og min frelses horn, min borg.
3 Mwen rele Seyè a: Li delivre m' anba lènmi m' yo. Lwanj pou Seyè a!
Jeg påkaller den Høilovede, Herren, og blir frelst fra mine fiender.
4 Lanmò te fin vlope m'. Mwen te pè lè m' wè tout malè sa yo tonbe sou mwen.
Dødens rep omspente mig, og fordervelsens strømmer forferdet mig.
Dødsrikets rep omgav mig, dødens snarer overfalt mig. (Sheol h7585)
6 Nan mizè mwen te ye a, mwen rele nan pye Seyè a. Mwen mande Bondye m' lan sekou. Kote l' chita lakay li a, li tande vwa mwen, rèl mwen rive jouk nan zòrèy li.
I min trengsel påkalte jeg Herren, og jeg ropte til min Gud; han hørte fra sitt tempel min røst, og mitt skrik kom for ham, til hans ører.
7 Lè sa a, latè pran tranble, li souke. Mòn yo pran tranble jouk nan rasin yo. Yon sèl frison pran yo, paske Bondye te ankòlè!
Da rystet og bevet jorden, og fjellenes grunnvoller skalv, og de rystet, for hans vrede var optendt.
8 Lafimen t'ap soti nan twou nen li. Yon gwo flanm dife ak moso chabon tou limen t'ap soti nan bouch li.
Det steg røk op av hans nese, og fortærende ild fra hans munn; glør brente ut av ham.
9 Li bese syèl la, li desann avè yon gwo nwaj nwa anba pye li.
Og han bøide himmelen og steg ned, og det var mørke under hans føtter.
10 Li moute sou do yon zanj cheriben, li t'ap vole. Yon kouran van t'ap pouse l' ale.
Og han fór på kjeruber og fløi, og han fór hastig frem på vindens vinger.
11 Li te kache kò l' nan fènwa. Yon gwo nwaj pwès, plen dlo, te vlope l' toupatou.
Han gjorde mørke til sitt dekke, rundt omkring sig til sitt skjul, mørke vann, tykke skyer.
12 Anpil lagrèl ak anpil chabon dife t'ap soti nan gwo limyè ki t'ap klere devan l' lan.
Frem av glansen foran ham fór hans skyer frem, hagl og gloende kull.
13 Seyè a pran gwonde nan syèl la. Bondye ki anwo nan syèl la fè tout moun tande vwa li.
Og Herren tordnet i himmelen, den Høieste lot sin røst høre, hagl og gloende kull.
14 Li voye flèch li yo, li gaye tout lènmi m' yo. Li fè yo tout kouri ak kout zèklè.
Og han utsendte sine piler og spredte dem omkring - lyn i mengde og forvirret dem.
15 Lè ou ankòlè, Seyè, van yo soti ak fòs nan twou nen ou. Lè konsa moun wè fon lanmè a, fondasyon tè a parèt aklè.
Da kom vannenes strømmer til syne, og jordens grunnvoller blev avdekket ved din trusel, Herre, for din neses åndepust.
16 Seyè a rete nan syèl la, li lonje men l', li pran m'. Li rale m' soti nan gwo dlo yo kote m' te ye a.
Han rakte sin hånd ut fra det høie, han grep mig; han drog mig op av store vann.
17 Li delivre m' anba gwo lènmi m' yo, anba tout moun sa yo ki te rayi m' epi ki te pi fò pase m'.
Han fridde mig ut fra min sterke fiende og fra mine avindsmenn; for de var mig for mektige.
18 Lè m' te nan tray, yo pwofite atake m'. Men, Seyè a te soutni m'.
De overfalt mig på min motgangs dag; men Herren blev min støtte.
19 Li wete m' nan move pa a. Li delivre m' paske li renmen mwen.
Og han førte mig ut i fritt rum; han frelste mig, for han hadde behag i mig.
20 Seyè a ban m' rekonpans mwen, paske li wè m' mache dwat devan li. Li ban m' benediksyon, paske li wè mwen inonsan.
Herren gjengjeldte mig efter min rettferdighet, han betalte mig efter mine henders renhet.
21 Mwen te obeyi lalwa Seyè a, mwen pa vire do bay Bondye m' lan pou m' fè sa ki mal.
For jeg tok vare på Herrens veier og vek ikke i ondskap fra min Gud.
22 Mwen fè tou sa ki nan lalwa li, mwen pa janm dezobeyi kòmandman li yo.
For alle hans lover hadde jeg for øie, og hans bud lot jeg ikke vike fra mig.
23 Li konnen mwen pa antò. Mwen kenbe kò m' pou m' pa fè sa ki mal.
Og jeg var ulastelig for ham og voktet mig vel for min synd.
24 Se konsa li ban m' rekonpans mwen, paske mwen mache dwat devan li, paske li wè mwen inonsan.
Og Herren gjengjeldte mig efter min rettferdighet, efter mine henders renhet for hans øine.
25 Ou menm, Seyè, ou kenbe pawòl ou ak moun ki kenbe pawòl yo. Ou bon ak moun ki bon.
Mot den fromme viser du dig from, mot den rettvise mann viser du dig rettvis,
26 Ou pa fè ipokrit ak moun ki pa fè ipokrit avè ou, men ou malen ak moun ki malen.
mot den rene viser du dig ren, mot den forvendte viser du dig vrang.
27 Ou delivre moun ki soumèt devan ou, men ou desann moun ki konprann yo pa kanmarad pesonn.
For du frelser elendige folk, og du fornedrer høie øine.
28 Seyè, ou se limyè mwen, ou se Bondye mwen. Se ou ki wete m' nan fènwa kote m' te ye a.
For du lar min lampe skinne; Herren min Gud opklarer mitt mørke.
29 Avè ou, mwen fonse sou bann lènmi m' yo ki ame jouk nan dan. Avèk ou, mwen eskalade miray ki sèvi yo defans.
For ved dig stormer jeg løs på fiendeskarer, og ved min Gud springer jeg over murer.
30 Bondye oo! Tou sa ou fè bon nèt ale. Ou toujou kenbe pawòl ou. Ou pwoteje tout moun ki chache pwoteksyon anba zèl ou.
Gud, hans vei er fullkommen; Herrens ord er rent, han er et skjold for alle dem som setter sin lit til ham.
31 Ki moun ki Bondye si se pa Seyè a? Ki moun ki pran defans nou si se pa Bondye nou an?
For hvem er Gud foruten Herren, og hvem er en klippe, uten vår Gud?
32 Se Bondye ki ban m' fòs, li fè m' mennen yon vi san repwòch.
Den Gud som omgjorder mig med kraft og gjør min vei fri for støt,
33 Li asire pye m' tankou pye kabrit. Li fè m' mache sou mòn yo, san m' pa tonbe.
som gir mig føtter likesom hindene og stiller mig på mine høider,
34 Li moutre m' jan pou m' goumen. Li ban m' fòs pou m' sèvi ak pi gwo banza ki genyen.
som oplærer mine hender til krig, så mine armer spenner kobberbuen.
35 Se ou menm, Seyè, ki pwoteje m'. Se ou ki delivre m'. Si m' kapab leve kanpe, se paske ou renmen m'. Pouvwa ou pa kite m' tonbe.
Og du gir mig din frelse til skjold, og din høire hånd støtter mig, og din mildhet gjør mig stor.
36 Ou pa kite yo bare wout mwen. Mwen pa janm pèdi pye.
Du gjør rummet vidt for mine skritt under mig, og mine ankler vakler ikke.
37 Mwen kouri dèyè lènmi m' yo, mwen jwenn yo. Mwen pa tounen jouk tan mwen pa fin kraze yo nèt.
Jeg forfølger mine fiender og når dem, og jeg vender ikke tilbake før jeg har gjort ende på dem.
38 Mwen jete yo atè, yo pa ka leve. Yo tonbe, mwen mete pye m' sou kou yo.
Jeg knuser dem, så de ikke makter å reise sig; de faller under mine føtter.
39 Ou ban m' kont fòs pou batay la. Ou fè lènmi m' yo mande m' padon.
Og du omgjorder mig med kraft til krig, du bøier mine motstandere under mig.
40 Ou fè lènmi m' yo kouri devan m'. Mwen disparèt tout moun ki rayi m' yo.
Og mine fiender lar du vende mig ryggen, og mine avindsmenn utrydder jeg.
41 Y'ap rele, y'ap mande sekou. Men, pa gen moun ki ka delivre yo! Y'ap rele Seyè a, men li pa reponn yo.
De roper, men der er ingen frelser - til Herren, men han svarer dem ikke.
42 Mwen kraze yo, yo tout tounen pousyè van pote yo ale. Mwen mache sou yo tankou sou labou nan lari.
Og jeg knuser dem som støv for vinden, jeg tømmer dem ut som søle på gatene.
43 Ou delivre m' anba pèp rebèl sa a. Ou mete m' chèf pou m' gouvènen sou tout nasyon yo. Pèp mwen pa t' janm konnen, se yo menm k'ap sèvi m'.
Du redder mig fra folkekamper, du setter mig til hode for hedninger; folkeferd som jeg ikke kjenmer, tjener mig.
44 Moun lòt peyi yo ap flate m'. Kou yo tande vwa m', yo obeyi:
Bare de hører om mig, blir de mig lydige; fremmede kryper for mig.
45 Yo pèdi tout kouraj yo. Yo soti kote yo te kache a, y'ap tranble kou fèy bwa.
Fremmede visner bort og går bevende ut av sine borger.
46 Viv Seyè a! Lwanj pou moun ki pran defans mwen an! Se Bondye ki delivre mwen! Ann fè konnen jan li gen pouvwa!
Herren lever, og priset er min klippe, og ophøiet er min frelses Gud,
47 Se Bondye ki pran revanj mwen. Se li ki mete pèp yo anba pye mwen.
den Gud som gir mig hevn og legger folkeferd under mig,
48 Li sove m' anba lènmi m' yo. Li wete m' anba men moun ki t'ap konbat mwen yo. Ou delivre m' anba ansasen yo.
som frir mig ut fra mine fiender; ja, over mine motstandere ophøier du mig, fra voldsmannen redder du mig.
49 Se poutèt sa, Seyè, m'a fè moun lòt nasyon yo konnen ki moun ou ye. M'a chante pou fè lwanj ou.
Derfor vil jeg prise dig iblandt hedningene, Herre, og lovsynge ditt navn.
50 Bondye delivre wa li a anpil fwa. Li moutre jan li pa janm sispann renmen David, moun li te chwazi a, ansanm ak pitit pitit li yo pou tout tan.
Han gjør frelsen stor for sin konge, han gjør miskunnhet mot sin salvede, mot David og mot hans ætt til evig tid.
