Sòm 147
1 Lwanj pou Seyè a! Sa bon nèt pou nou chante pou Seyè a. Sa bon nèt pou nou fè lwanj Seyè a. Wi, li merite l' vre!
Lofver Herran; ty att lofva vår Gud är en kostelig ting; det lofvet är ljufligit och dägeligit.
2 Seyè a ap rebati lavil Jerizalèm. L'ap fè moun Izrayèl ki te gaye nan mitan lòt nasyon yo tounen lakay yo.
Herren bygger Jerusalem, och sammanhemtar de fördrefna i Israel.
3 L'ap bay moun ki nan gwo lapenn yo kouraj. L'ap geri moun ki blese yo.
Han helar dem som ett förkrossadt hjerta hafva, och förbinder deras sveda.
4 Li konte konbe zetwal ki genyen! Li konnen non yo chak.
Han räknar stjernorna, och nämner dem alla vid namn.
5 Seyè nou an gen pouvwa. Li gen anpil fòs. Konesans li pa gen limit.
Vår Herre är stor, och stor är hans magt; och det är obegripeligit, huru han regerar.
6 Seyè a ap bay pòv malere yo men pou yo leve. Men, l'ap rabese mechan yo jouk atè.
Herren upprättar de elända, och slår de ogudaktiga till jordena.
7 Chante yon chante pou Seyè a pou nou di l' mèsi. Fè mizik pou Bondye nou an ak gita.
Sjunger till skiftes Herranom med tacksägelse, och lofver vår Gud med harpo;
8 Se li ki kouvri syèl la ak nwaj yo. Se li ki pare lapli pou tè a. Se li ki fè zèb pouse sou mòn yo.
Den himmelen med skyar betäcker, och gifver regn på jordena; den gräs på bergen växa låter;
9 Li bay bèt yo manje, li bay ti kònèy yo manje lè yo rele.
Den boskapenom sitt foder gifver; dem unga korpomen, som ropa till honom.
10 Li pa pran plezi l' nan chwal ki gen fòs, ni se pa kouraj moun ki fè kè l' kontan.
Han hafver inga lust till hästars starkhet; icke heller behag till någors mans ben.
11 Moun ki fè kè l' kontan, se moun ki gen krentif pou li, se moun ki mete tout espwa yo nan li, paske yo konnen li renmen yo.
Herren hafver behag till dem som frukta honom; dem som uppå hans godhet hoppas.
12 Nou menm, moun lavil Jerizalèm, fè lwanj Seyè a! Nou menm, moun mòn Siyon, fè lwanj Bondye nou an!
Prisa, Jerusalem, Herran; lofva, Zion, din Gud.
13 Li fè pòt kay nou yo vin pi solid. Li voye benediksyon sou pitit nou yo nan mitan nou.
Ty han gör bommarna fasta för dina portar, och välsignar din barn i dig.
14 L'ap veye fwontyè peyi a pou pa gen lagè! L'ap plen vant nou ak bon kalite manje.
Han skaffar dinom gränsom frid, och mättar dig med bästa hvete.
15 Li pase yon lòd: lòd la kouri byen vit toupatou sou latè.
Han sänder sitt tal uppå jordena; hans ord löper snarliga.
16 Li fè lanèj tonbe kouvri latè tankou koton. Li fè lawouze tounen ti moso glas sou tout pyebwa.
Han gifver snö såsom ull; han strör rimfrost såsom asko.
17 Li voye lagrèl tankou gravye. Ki moun ki ka sipòte fredi li voye?
Han kastar sitt hagel såsom betar. Ho kan blifva för hans frost?
18 Li pase yon lòd, li fè yo tout fonn. Li fè van soufle, dlo pran koule toupatou.
Han säger, så försmälter det; han låter sitt väder blåsa, så töar det upp.
19 Li fè pitit Jakòb yo konnen pawòl li. li fè pèp Izrayèl la konnen lòd li yo ak sa li deside.
Han kungör Jacob sitt ord, Israel sina seder och rätter.
20 Li pa aji konsa ak okenn lòt nasyon. Li pa fè yo konnen sa l' deside fè. Lwanj pou Seyè a!
Så gör han ingom Hedningom; ej heller låter dem veta sina rätter. Halleluja.
