< Sòm 139 >

1 Pou chèf sanba yo. Se yon sòm David. Seyè, ou sonde m', ou konnen ki moun mwen ye.
Gospode! ti me kušaš i znaš.
2 Ou konnen lè m' chita, ou konnen lè m' kanpe. Ou rete byen lwen, ou konnen tou sa k'ap pase nan tèt mwen.
Ti znaš kad sjedem i kad ustanem; ti znaš pomisli moje izdaleka;
3 Mwen te mèt ap mache, mwen te mèt kouche, ou wè m', ou konnen tou sa m'ap fè.
Kad hodim i kad se odmaram, ti si oko mene, i sve putove moje vidiš.
4 Mwen poko menm louvri bouch mwen, ou gen tan konnen tou sa mwen pral di.
Još nema rijeèi na jeziku mom, a ti, Gospode, gle, veæ sve znaš.
5 Kote m' vire, ou la bò kote m', w'ap pwoteje m' ak pouvwa ou.
Sastrag i sprijed ti si me zaklonio, i stavio na me ruku svoju.
6 Konesans ou genyen yo twòp pou mwen. Yo depase m', mwen pa konprann yo.
Èudno je za me znanje tvoje, visoko, ne mogu da ga dokuèim.
7 Ki bò mwen ta ale pou m' pa jwenn ak ou? Ki bò mwen ta ale pou ou pa wè m' devan je ou?
Kuda bih otišao od duha tvojega, i od lica tvojega kuda bih utekao?
8 Si m' moute nan syèl la, se la ou ye. Si m' desann kote mò yo ye a, ou la tou. (Sheol h7585)
Da izaðem na nebo, ti si ondje. Da siðem u pakao, ondje si. (Sheol h7585)
9 Si m' vole ale bò kote solèy leve, osinon si m' al rete bò lòt bò lanmè,
Da se dignem na krilima od zore, i preselim se na kraj mora:
10 l'a ankò, w'ap toujou la pou mennen m', w'ap la pou pwoteje m'.
I ondje æe me ruka tvoja voditi, i držati me desnica tvoja.
11 Si mwen di: -Bon! M' pral kache nan fènwa a. M' pral rete kote tout limyè mouri.
Da reèem: da ako me mrak sakrije; ali je i noæ kao vidjelo oko mene.
12 Fènwa pa fè nwa pou ou. Lannwit klere kou lajounen pou ou. Kit li fènwa, kit li lajounen, se menm bagay pou ou.
Ni mrak neæe zamraèiti od tebe, i noæ je svijetla kao dan: mrak je kao vidjelo.
13 Wi, se ou ki fòme tout pati nan kò m', se ou ki ranje yo byen ranje nan vant manman m'.
Jer si ti stvorio što je u meni, sastavio si me u utrobi matere moje.
14 M'ap fè lwanj ou, paske ou pa manke fè bèl bagay. Tou sa ou fè se bèl bagay. Mwen konn sa byen.
Hvalim te, što sam divno sazdan. Divna su djela tvoja, i duša moja to zna dobro.
15 Ou te konnen tout zo nan kò m', depi lè m' t'ap fòme kote moun pa t' ka wè a, depi lè ou t'ap travay mwen ak ladrès nan fon tè a.
Nijedna se kost moja nije sakrila od tebe, ako i jesam sazdan tajno, otkan u dubini zemaljskoj.
16 Depi anvan m' te fèt, tout lavi m' te devan je ou. Tou sa mwen tapral fè te deja ekri nan liv ou, anvan menm mwen te fè yo.
Zametak moj vidješe oèi tvoje, u knjizi je tvojoj sve to zapisano, i dani zabilježeni, kad ih još nije bilo nijednoga.
17 Bondye, sa ki nan tèt ou twò difisil pou m' konprann, lèfini yo anpil!
Kako su mi nedokuèljive pomisli tvoje, Bože! Kako im je velik broj!
18 Si m' ta vle konte yo, yo ta pi plis pase grenn sab ki bò lanmè. Si m' ta janm rive fin konte yo, mwen p'ap pi konnen ou pase sa.
Da ih brojim, više ih je nego pijeska. Kad se probudim, još sam s tobom.
19 Bondye, si ou ta vle touye mechan yo! Si ou ta vle fè ansasen yo manyè kite m' an repo!
Da hoæeš, Bože, ubiti bezbožnika! Krvopije, idite od mene.
20 Yo anba chal! Y'ap revòlte kont ou. Y'ap pale ou mal.
Oni govore ružno na tebe; uzimaju ime tvoje uzalud neprijatelji tvoji.
21 Seyè, kouman ou ta vle pou m' pa rayi moun ki rayi ou yo! Kouman ou ta vle pou m' pa gen degoutans pou moun k'ap leve dèyè ou yo?
Zar da ne mrzim na one, koji na te mrze, Gospode, i da se ne gadim na one koji ustaju na tebe?
22 Mwen pa manke rayi yo. Mwen konsidere yo tankou lènmi m'.
Punom mrzošæu mrzim na njih; neprijatelji su mi.
23 Sonde m', Bondye! Wè tou sa ki nan kè m'! Fouye m'! Wè tou sa ki nan lide m'!
Okušaj me, Bože, i poznaj srce moje, ispitaj me, i poznaj pomisli moje.
24 Gade wè si m' sou yon move chemen. Mennen m' sou chemen ki la pou tout tan an.
I vidi jesam li na zlu putu, i vodi me na put vjeèni.

< Sòm 139 >