Sòm 130

1 Se yon chante pou yo chante lè y'ap moute lavil Jerizalèm. Nan mizè mwen ye a, Seyè, m'ap rele nan pye ou.

Pieśń stopni. Z głębokości wołam do ciebie, o Panie!

2 Seyè, koute m' non! Panche zòrèy ou pou ou tande jan m'ap lapriyè nan pye ou.

Panie! wysłuchaj głos mój: nakłoń uszów twych do głosu prośb moich.

3 Si ou t'ap make tout zak nou fè, Seyè, ki moun ki ta ka leve tèt devan ou?

Panie! będzieszli nieprawości upatrywał, Panie! któż się zostoi?

4 Men, ou padonnen nou, pou n' ka respekte ou.

Aleć u ciebie jest odpuszczenie, aby się ciebie bano.

5 Mwen mete tout espwa m' nan Seyè a, mwen mete espwa m' nan sa li di.

Oczekuję na Pana; oczekuje dusza moja, i jeszcze oczekuje na słowo jego.

6 N'ap tann Seyè a, tankou faksyonnè k'ap tann solèy leve, wi, tankou faksyonnè k'ap tann solèy leve!

Dusza moja oczekuje Pana, pilniej niż straż świtania, która strzeże aż do poranku.

7 Nou menm pèp Izrayèl, mete tout espwa nou nan Seyè a, paske li renmen nou anpil. Li toujou pare pou delivre.

Oczekujże, Izraelu! na Pana; albowiem u Pana jest miłosierdzie, a obfite u niego odkupienie.

8 Se li menm ki va delivre pèp Izrayèl la anba tout mechanste yo fè yo.

Onci sam odkupi Izraela od wszystkich nieprawości jego.