< Sòm 130 >

1 Se yon chante pou yo chante lè y'ap moute lavil Jerizalèm. Nan mizè mwen ye a, Seyè, m'ap rele nan pye ou.
Ó, Drottinn, ég er í nauðum staddur, heyrðu hróp mitt!
2 Seyè, koute m' non! Panche zòrèy ou pou ou tande jan m'ap lapriyè nan pye ou.
Hlustaðu á mig! Svaraðu og hjálpaðu mér!
3 Si ou t'ap make tout zak nou fè, Seyè, ki moun ki ta ka leve tèt devan ou?
Drottinn, ef þú rifjaðir sífellt upp syndir okkar, hver fengi þá staðist?
4 Men, ou padonnen nou, pou n' ka respekte ou.
En þú fyrirgefur! Getum við annað en óttast þig og elskað?
5 Mwen mete tout espwa m' nan Seyè a, mwen mete espwa m' nan sa li di.
Og þess vegna bið ég og vona og treysti hjálp Guðs, því að hann hefur lofað að hjálpa.
6 N'ap tann Seyè a, tankou faksyonnè k'ap tann solèy leve, wi, tankou faksyonnè k'ap tann solèy leve!
Næturverðirnir þrá nýjan dag, en ég þrái Drottin enn meira!
7 Nou menm pèp Izrayèl, mete tout espwa nou nan Seyè a, paske li renmen nou anpil. Li toujou pare pou delivre.
Ísrael, treystu Drottni því að hann er góður og miskunnsamur og veitir gnægð lausnar.
8 Se li menm ki va delivre pèp Izrayèl la anba tout mechanste yo fè yo.
Hann mun sjálfur leysa Ísrael frá öllum misgjörðum hans.

< Sòm 130 >