Sòm 129

1 Se yon chante pou yo chante lè y'ap moute lavil Jerizalèm. Nou menm, pèp Izrayèl se pou nou rekonèt sa: Yo te fè nou pase kont mizè nou depi nou te jenn.

سرود زائران به هنگام بالا رفتن به اورشلیم. از ایام جوانی‌ام دشمنانم بر من ظلم بسیار کردند. اسرائیل بگوید:

2 Wi, depi nou te jenn, yo te fè nou pase kont mizè nou, men yo pa t' janm rive mete pye sou kou nou.

«از ایام جوانی‌ام دشمنانم بر من ظلم بسیار کردند، اما نتوانستند مرا از پای درآورند.

3 Yo tonbe sou do nou, ou ta di moun k'ap bat tè pou plante.

ضربات شلّاق آنان پشت مرا به شکل زمینی شیار شده درآورد،

4 Men, Seyè a pa nan patipri, li koupe kòd mechan yo te pase nan kou nou.

اما خداوند مرا از اسارت آنان آزاد ساخت.»

5 Moun ki pa vle wè moun Siyon yo, se pou yo wont, se pou yo fè bak.

سرنگون شوند تمام کسانی که از اسرائیل نفرت دارند!

6 Se pou yo tankou plant k'ap pouse arebò glasi: y'ap cheche anvan menm yo donnen.

همچون علفی باشند که بر پشت بامها می‌روید، که پیش از آنکه آن را بچینند، می‌خشکد

7 Moun k'ap ranmase rekòt p'ap okipe yo menm, moun k'ap antre rekòt la p'ap mete yo nan pakèt li.

و کسی آن را جمع نمی‌کند و به شکل بافه نمی‌بندد.

8 Moun k'ap pase bò la yo p'ap di: -Se pou Seyè a beni nou! N'ap beni ou nan non Seyè a!

رهگذران آنان را برکت ندهند و نگویند: «برکت خداوند بر شما باد!» و یا «ما شما را به نام خداوند برکت می‌دهیم.»