< Sòm 126 >

1 Se yon chante pou yo chante lè y'ap moute lavil Jerizalèm. Lè Seyè a te fè moun Siyon yo te depòte yo tounen lakay yo, se tankou si nou te nan rèv: Nou pa t' vle kwè se te vre!
Quando o Senhor trouxe do cativeiro os que voltaram a Sião estávamos com os que sonham.
2 Ala ri nou te ri! Ala chante nou te chante tèlman nou te kontan! Lè sa a, lòt nasyon yo t'ap di: -Seyè a fè anpil bèl bagay pou yo!
Então a nossa boca se encheu do riso e a nossa língua de cântico: então se dizia entre as nações: Grandes coisas fez o Senhor a estes.
3 Wi, li tè fè anpil bèl bagay pou nou, sa te fè kè nou kontan anpil.
Grandes coisas fez o Senhor por nós, pelas quais estamos alegres.
4 Seyè, tanpri, fè moun yo te fè prizonye yo tounen nan peyi yo, menm jan lapli ou fè larivyè ki te sèk la koule ankò.
Traze-nos outra vez, ó Senhor, do cativeiro, como as correntes das águas no sul.
5 Moun ki simen ak dlo nan je ap rekòlte ak kè kontan.
Os que semeiam em lágrimas segarão com alegria.
6 Moun ki t'ap kriye lè yo t'aprale avèk grenn pou yo simen nan jaden yo, y'ap tounen ak bèl chante nan bouch yo sitèlman yo kontan lè y'ap pote rekòt la lakay yo.
Aquele que leva a preciosa semente, andando e chorando, voltará sem dúvida com alegria, trazendo consigo os seus molhos.

< Sòm 126 >