< Sòm 126 >

1 Se yon chante pou yo chante lè y'ap moute lavil Jerizalèm. Lè Seyè a te fè moun Siyon yo te depòte yo tounen lakay yo, se tankou si nou te nan rèv: Nou pa t' vle kwè se te vre!
Quando o Senhor trouxe do captiveiro os que voltaram a Sião estavamos com os que sonham.
2 Ala ri nou te ri! Ala chante nou te chante tèlman nou te kontan! Lè sa a, lòt nasyon yo t'ap di: -Seyè a fè anpil bèl bagay pou yo!
Então a nossa bocca se encheu do riso e a nossa lingua de cantico: então se dizia entre as nações: Grandes coisas fez o Senhor a estes.
3 Wi, li tè fè anpil bèl bagay pou nou, sa te fè kè nou kontan anpil.
Grandes coisas fez o Senhor por nós, pelas quaes estamos alegres.
4 Seyè, tanpri, fè moun yo te fè prizonye yo tounen nan peyi yo, menm jan lapli ou fè larivyè ki te sèk la koule ankò.
Traze-nos outra vez, ó Senhor, do captiveiro, como as correntes das aguas no sul.
5 Moun ki simen ak dlo nan je ap rekòlte ak kè kontan.
Os que semeiam em lagrimas segarão com alegria.
6 Moun ki t'ap kriye lè yo t'aprale avèk grenn pou yo simen nan jaden yo, y'ap tounen ak bèl chante nan bouch yo sitèlman yo kontan lè y'ap pote rekòt la lakay yo.
Aquelle que leva a preciosa semente, andando e chorando, voltará sem duvida com alegria, trazendo comsigo os seus molhos.

< Sòm 126 >