Sòm 124

1 Se yon chante David pou yo chante lè y'ap moute lavil Jerizalèm. Si Seyè a pa t' kanpe pou nou, ki jan sa ta ye! Se pou pèp Izrayèl la rekonèt sa.

سرود زائران به هنگام بالا رفتن به اورشلیم. مزمور داوود. اگر خداوند با ما نمی‌بود چه می‌شد؟ بگذار اسرائیل بگوید:

2 Wi, si Seyè a pa t' kanpe pou nou, lè moun yo te leve dèyè nou an,

اگر خداوند با ما نمی‌بود هنگامی که دشمنان بر ما یورش آوردند،

3 yo ta vale nou tou vivan, lè yo te move sou nou an.

آنها در خشم آتشین خود ما را زنده می‌بلعیدند!

4 Dlo ta kouvri nou, lavalas ta pase sou nou.

سیل ما را با خود می‌بُرد و آبها از سر ما می‌گذشت.

5 Wi, lavalas ta pote nou ale.

آری، در گردابها غرق می‌شدیم!

6 Ann fè lwanj Seyè a ki pa kite lènmi nou yo devore nou.

سپاس بر خداوند که نگذاشت ما شکار دندانهای آنها شویم.

7 Nou chape tankou yon ti zwezo ki chape soti nan pèlen chasè. Fil pèlen an kase. Nou chape, n' ale.

همچون پرنده، از دام صیاد گریختیم. دام پاره شد و ما نجات یافتیم.

8 Se Seyè a k'ap pote nou sekou, se li menm ki fè syèl la ak latè a.

مددکار ما خداوند است که آسمان و زمین را آفرید.