Sòm 124

1 Se yon chante David pou yo chante lè y'ap moute lavil Jerizalèm. Si Seyè a pa t' kanpe pou nou, ki jan sa ta ye! Se pou pèp Izrayèl la rekonèt sa.

Een bedevaartslied; van David. Was Jahweh niet vóór ons geweest: Laat Israël getuigen,

2 Wi, si Seyè a pa t' kanpe pou nou, lè moun yo te leve dèyè nou an,

Toen de mensen tégen ons waren,

3 yo ta vale nou tou vivan, lè yo te move sou nou an.

Dan hadden zij ons levend verslonden, In hun ziedende woede;

4 Dlo ta kouvri nou, lavalas ta pase sou nou.

Dan hadden de wateren ons verzwolgen, Had ons een stortvloed bedolven;

5 Wi, lavalas ta pote nou ale.

Dan waren over ons heengeslagen De bruisende golven.

6 Ann fè lwanj Seyè a ki pa kite lènmi nou yo devore nou.

Maar geprezen zij Jahweh, Die ons geen prooi voor hun tanden heeft gemaakt!

7 Nou chape tankou yon ti zwezo ki chape soti nan pèlen chasè. Fil pèlen an kase. Nou chape, n' ale.

Levend zijn wij ontsnapt, Als een vogel uit het net van den vinker: Het net is gescheurd, En wij zijn ontkomen!

8 Se Seyè a k'ap pote nou sekou, se li menm ki fè syèl la ak latè a.

Onze hulp is in de Naam van Jahweh, Die hemel en aarde heeft gemaakt!