< Sòm 121 >
1 Se yon chante pou yo chante lè y'ap moute lavil Jerizalèm. Mwen leve je m', mwen gade mòn yo, mwen di: -Ki bò m'a jwenn sekou?
Ég horfi til fjallanna, þar sem Jerúsalem rís. Hvaðan skyldi ég fá hjálp?
2 Sekou mwen soti nan men Seyè a. Se li menm ki fè syèl la ak latè a.
Hjálp mín kemur frá Drottni, skapara himins og jarðar!
3 Li p'ap kite pye ou chape, moun k'ap veye sou ou a p'ap janm dòmi.
Hann mun aldrei láta mig hrasa eða falla.
4 Moun k'ap veye sou pèp Izrayèl la p'ap kabicha, li p'ap dòmi.
Hann gætir mín öllum stundum og sefur ekki á verðinum.
5 Se Seyè a k'ap veye sou ou, l'ap kanpe bò dwat ou tankou lonbraj ou. Se li ki tout pwoteksyon ou.
Sjálfur Drottinn gætir þín! Hugleiddu það! Hann verndar þig gegn öllu illu og er þér alltaf nær.
6 Lajounen, solèy la p'ap fè ou anyen, lannwit, lalin lan p'ap fè ou anyen.
Hann verndar þig jafnt daga sem nætur.
7 Seyè a ap pwoteje ou pou anyen pa rive ou, li p'ap kite anyen rive ou.
Hann frelsar þig frá illu og heldur í þér lífinu.
8 L'ap pwoteje ou kit w'ap antre, kit w'ap soti, depi koulye a ak pou tout tan.
Hann hefur augun á þér hvort sem þú gengur út eða inn, já hann varðveitir þig alla daga og að eilífu.