Sòm 120

1 Se yon chante pou yo chante lè y'ap moute lavil Jerizalèm. Lè m' te nan tray, mwen te rele Seyè a, li te reponn mwen.

(Sang til Festrejserne.) Jeg råbte til HERREN i Nød, og han svarede mig.

2 Delivre m' non, Seyè, anba moun k'ap bay manti, anba moun k'ap twonpe moun.

HERRE, udfri min Sjæl fra Løgnelæber, fra den falske Tunge!

3 Ipokrit, kisa ou merite Bondye fè ou? Kisa pou l' fè ou an plis?

Der ramme dig dette og hint, du falske Tunge!

4 Eske se avèk flèch pwenti sòlda yo? Eske se avèk chabon gayak tou limen?

Den stærkes Pile er hvæsset ved glødende Gyvel.

5 Malè pou mwen, paske se tankou si m' te rete nan mitan moun peyi Mechèk, osinon nan mitan moun peyi Keda.

Ve mig, at jeg må leve som fremmed i Mesjek, bo iblandt Kedars Telte!

6 Mwen rete twò lontan ak yon bann moun ki pa renmen viv ak kè poze!

Min Sjæl har længe nok boet blandt Folk, som hader Fred.

7 Lè mwen menm m'ap pale yo jan pou yo viv byen yonn ak lòt, yo menm se yon sèl bagay ki nan tèt yo, se fè lagè.

Jeg vil Fred; men taler jeg, vil de Krig!