< Sòm 116 >

1 Mwen renmen Seyè a, paske li tande mwen, li koute lapriyè mwen.
Eg elskar Herren, for han høyrer mi røyst, mine bøner.
2 Li te panche zòrèy li bò kote m' chak fwa mwen rele l'.
For han hev bøygt sitt øyra til meg, og alle mine dagar vil eg kalla på honom.
3 Lanmò te fin vlope m'. Privye lanmò te tonbe sou mwen yon sèl kou. Kè m' te kase, mwen te nan gwo lapenn. (Sheol h7585)
Daude-band hadde spent seg um meg, helheims trengsla hadde funne meg; naud og sorg fann eg. (Sheol h7585)
4 Lè m' wè sa, mwen rele Seyè a. Mwen di li: -Tanpri, Seyè, delivre m' non!
Men eg kalla på Herrens namn: «Å Herre, berga mi sjæl!»
5 Seyè a gen kè sansib, li pa gen patipri. Bondye nou an gen bon kè.
Herren er nådig og rettferdig, og vår Gud er miskunnsam.
6 Seyè a pwoteje moun ki san sekou. Lè mwen te nan malè, se li ki te sove mwen.
Herren varar dei einfalde, eg var ein arming, og han frelste meg.
7 Mwen mèt rete kè poze, paske Seyè a te bon pou mwen.
Kom attende, mi sjæl, til di ro! for Herren hev gjort vel imot deg.
8 Seyè, ou delivre m' anba lanmò. Ou fè m' sispann kriye. Ou pa kite m' bite.
Ja, du fria mi sjæl frå dauden, mitt auga frå tåror, min fot frå fall.
9 Se konsa m'a mache devan Seyè a, nan peyi moun vivan yo.
Eg skal vandra for Herrens åsyn i landi åt dei livande.
10 Mwen te kenbe konfyans mwen fèm nan Seyè a, menm lè m' t'ap di: -Malè pa manke tonbe sou mwen!
Eg trudde, for eg tala; eg var i stor plåga.
11 menm nan tèt chaje mwen te ye a, lè m' t'ap di: -Ou pa ka fè pesonn konfyans!
Eg sagde i min ræddhug: «Kvar mann er ein ljugar!»
12 Kisa m'a fè pou Seyè a, pou tout byen li fè pou mwen yo?
Kva skal eg gjeva Herren att for alle hans velgjerningar imot meg?
13 M'a ofri yon bwason bay Seyè a, paske li delivre m'. M'a rele l' pou m' di l' mèsi.
Eg vil lyfta frelse-staupet, og Herrens namn vil eg påkalla.
14 Nan mitan tout pèp Bondye a, lè yo reyini, m'a fè sa m' te pwomèt li a.
Mine lovnader vil eg halda for Herren, og det for augo på alt hans folk.
15 Sa fè Seyè a lapenn anpil lè li wè yonn nan moun k'ap sèvi l' yo mouri!
Dyr er i Herrens augo dauden åt hans heilage.
16 Seyè, mwen se yonn nan sèvitè ou yo. Mwen se pitit manman m' ki te toujou sèvi ou. Se ou ki te kase kòd ki te mare m' yo.
Å Herre, eg er din tenar, veit du, eg er din tenar, son åt di tenestkvinna; du hev løyst mine band.
17 M'ap ofri bèt pou yo touye bay Seyè a, m'ap rele l' pou m' di l' mèsi.
Til deg vil eg ofra takkoffer, og Herrens namn vil eg påkalla.
18 -(we vèsè pwochen)
Mine lovnader vil eg halda for Herren, og det for augo på alt hans folk,
19 Nan mitan tout pèp Bondye a, lè yo reyini, nan mitan kay li a, nan mitan lavil Jerizalèm m'a fè sa m' te pwomèt li a. Lwanj pou Seyè a!
i fyregardarne til Herrens hus, midt i deg, Jerusalem. Halleluja!

< Sòm 116 >