Sòm 116

1 Mwen renmen Seyè a, paske li tande mwen, li koute lapriyè mwen.

Jeg elsker Herren, for han hører min røst, mine inderlige bønner.

2 Li te panche zòrèy li bò kote m' chak fwa mwen rele l'.

For han har bøiet sitt øre til mig, og alle mine dager vil jeg påkalle ham.

3 Lanmò te fin vlope m'. Privye lanmò te tonbe sou mwen yon sèl kou. Kè m' te kase, mwen te nan gwo lapenn. (Sheol h7585)

Dødens rep hadde omspent mig, og dødsrikets angster hadde funnet mig; nød og sorg fant jeg. (Sheol h7585)

4 Lè m' wè sa, mwen rele Seyè a. Mwen di li: -Tanpri, Seyè, delivre m' non!

Men jeg påkalte Herrens navn: Akk Herre, frels min sjel!

5 Seyè a gen kè sansib, li pa gen patipri. Bondye nou an gen bon kè.

Herren er nådig og rettferdig, og vår Gud er barmhjertig.

6 Seyè a pwoteje moun ki san sekou. Lè mwen te nan malè, se li ki te sove mwen.

Herren verner de enfoldige; jeg var elendig, og han frelste mig.

7 Mwen mèt rete kè poze, paske Seyè a te bon pou mwen.

Kom igjen, min sjel, til din ro! For Herren har gjort vel imot dig.

8 Seyè, ou delivre m' anba lanmò. Ou fè m' sispann kriye. Ou pa kite m' bite.

For du fridde min sjel fra døden, mitt øie fra gråt, min fot fra fall.

9 Se konsa m'a mache devan Seyè a, nan peyi moun vivan yo.

Jeg skal vandre for Herrens åsyn i de levendes land.

10 Mwen te kenbe konfyans mwen fèm nan Seyè a, menm lè m' t'ap di: -Malè pa manke tonbe sou mwen!

Jeg trodde, for jeg talte; jeg var såre plaget.

11 menm nan tèt chaje mwen te ye a, lè m' t'ap di: -Ou pa ka fè pesonn konfyans!

Jeg sa i min angst: Hvert menneske er en løgner.

12 Kisa m'a fè pou Seyè a, pou tout byen li fè pou mwen yo?

Hvormed skal jeg gjengjelde Herren alle hans velgjerninger imot mig?

13 M'a ofri yon bwason bay Seyè a, paske li delivre m'. M'a rele l' pou m' di l' mèsi.

Jeg vil løfte frelsens beger og påkalle Herrens navn.

14 Nan mitan tout pèp Bondye a, lè yo reyini, m'a fè sa m' te pwomèt li a.

Jeg vil holde for Herren mine løfter, og det for hele hans folks øine.

15 Sa fè Seyè a lapenn anpil lè li wè yonn nan moun k'ap sèvi l' yo mouri!

Kostelig i Herrens øine er hans frommes død.

16 Seyè, mwen se yonn nan sèvitè ou yo. Mwen se pitit manman m' ki te toujou sèvi ou. Se ou ki te kase kòd ki te mare m' yo.

Akk Herre! Jeg er jo din tjener, jeg er din tjener, din tjenerinnes sønn; du har løst mine bånd.

17 M'ap ofri bèt pou yo touye bay Seyè a, m'ap rele l' pou m' di l' mèsi.

Dig vil jeg ofre takkoffer, og Herrens navn vil jeg påkalle.

18 -(we vèsè pwochen)

Jeg vil holde for Herren mine løfter, og det for hele hans folks øine,

19 Nan mitan tout pèp Bondye a, lè yo reyini, nan mitan kay li a, nan mitan lavil Jerizalèm m'a fè sa m' te pwomèt li a. Lwanj pou Seyè a!

i forgårdene til Herrens hus, midt i dig, Jerusalem. Halleluja!