< Sòm 114 >
1 Lè pèp Izrayèl la te soti nan peyi Lejip, lè pitit pitit Jakòb yo te kite peyi etranje yo,
Alleluia. In exitu Israel de Ægypto, domus Iacob de populo barbaro:
2 Bondye chwazi branch fanmi Jida a pou pèp li, moun Izrayèl yo pou byen pa l'.
Facta est Iudæa sanctificatio eius, Israel potestas eius.
3 Lè Lanmè Wouj la wè l', li pran kouri san gad dèyè. Larivyè Jouden sispann koule desann.
Mare vidit, et fugit: Iordanis conversus est retrorsum.
4 Mòn yo sote ponpe tankou bouk kabrit, ti mòn yo sote ponpe tankou ti mouton.
Montes exultaverunt ut arietes: et colles sicut agni ovium.
5 Kisak pase ou, lanmè, kifè ou pran kouri konsa? Ou menm larivyè Jouden, kisak rive ou kifè ou sispann koule?
Quid est tibi mare quod fugisti: et tu Iordanis, quia conversus es retrorsum?
6 Nou menm mòn yo, sa nou genyen pou n'ap sote ponpe konsa tankou bouk kabrit? Nou menm ti mòn yo, poukisa n'ap sote ponpe tankou ti mouton?
Montes exultastis sicut arietes, et colles sicut agni ovium?
7 Ou menm latè, tranble devan Seyè a, devan Bondye Jakòb la.
A facie Domini mota est terra, a facie Dei Iacob.
8 Se li menm ki fè gwo wòch la tounen yon basen dlo, li fè wòch la tounen yon sous dlo.
Qui convertit petram in stagna aquarum, et rupem in fontes aquarum.