Sòm 114

1 Lè pèp Izrayèl la te soti nan peyi Lejip, lè pitit pitit Jakòb yo te kite peyi etranje yo,

Halleluja! Toen Israël uit Egypte trok, Jakobs huis uit een volk van barbaren,

2 Bondye chwazi branch fanmi Jida a pou pèp li, moun Izrayèl yo pou byen pa l'.

Werd Juda zijn heiligdom, En Israël zijn rijk.

3 Lè Lanmè Wouj la wè l', li pran kouri san gad dèyè. Larivyè Jouden sispann koule desann.

De zee zag het, en sloeg op de vlucht, De Jordaan deinsde terug;

4 Mòn yo sote ponpe tankou bouk kabrit, ti mòn yo sote ponpe tankou ti mouton.

Als rammen sprongen de bergen weg, Als lammeren de heuvels.

5 Kisak pase ou, lanmè, kifè ou pran kouri konsa? Ou menm larivyè Jouden, kisak rive ou kifè ou sispann koule?

Zee, wat was er, dat gij gingt vluchten, Jordaan, dat gij achteruit zijt geweken;

6 Nou menm mòn yo, sa nou genyen pou n'ap sote ponpe konsa tankou bouk kabrit? Nou menm ti mòn yo, poukisa n'ap sote ponpe tankou ti mouton?

Bergen, dat gij wegsprongt als rammen, Gij heuvels als lammeren?

7 Ou menm latè, tranble devan Seyè a, devan Bondye Jakòb la.

Voor den Heer kromp de aarde ineen, Voor het aangezicht van Jakobs God;

8 Se li menm ki fè gwo wòch la tounen yon basen dlo, li fè wòch la tounen yon sous dlo.

Die de rots in een vijver herschiep, De klip in een borrelende bron!