Sòm 109
1 Pou chèf sanba yo. Se yon sòm David. Bondye, m'ap fè lwanj ou! Tanpri, pa rete san ou pa di anyen.
Til songmeisteren; av David, ein salme. Min lovsongs Gud, teg ikkje!
2 Yon bann mechan ak yon bann mantò ap pale m' mal. Y'ap fè manti sou mwen.
For dei hev late upp sin ugudlege og falske munn imot meg, dei hev tala imot meg med ljugartunga.
3 Kote m' pase, moun ki rayi m' yo ap pale m' mal. Y'ap fè m' lagè san mwen pa fè yo anyen.
Med hatfulle ord hev dei kringsett meg og ført strid imot meg utan årsak.
4 Mwen renmen yo, men yo menm yo pa vle wè m'. Pou mwen menm, m'ap lapriyè nan pye ou.
Til løn for min kjærleik stod dei imot meg, endå eg berre bed,
5 M'ap fè byen pou yo, yo menm y'ap fè m' mal. Mwen renmen yo, men yo menm yo rayi m'.
dei hev lagt vondt yver meg til løn for godt og hat til løn for min kjærleik.
6 Pran yon mechan, mete l' chèf sou lènmi m' lan. Moun ki la pou pran defans li, se li ki pou kanpe akize li.
Set ein ugudleg yver honom, og lat ein klagar standa ved hans høgre hand!
7 Lè yo jije l', se pou yo jwenn li koupab. Menm lapriyè l'ap fè yo, se pou yo pase pou peche.
Når han vert dømd, lat honom ganga skuldig ut, og lat hans bøn verta til synd!
8 Se pou l' pa gen anpil jou pou l' viv ankò. Se pou yon lòt moun pran plas li nan travay li.
Lat hans dagar verta få, lat ein annan få hans embætte!
9 Se pou pitit li yo rete san papa. Se pou madanm li vin vèv.
Lat hans born verta farlause og kona hans enkja!
10 Se pou pitit li yo tounen vakabon k'ap mande. Se pou yo mete yo deyò nan vye kay kraze kote yo rete a.
Lat hans born flakka ikring og beda seg, lat deim ganga som tiggarar frå sin øydelagde heim!
11 Se pou moun ki te prete l' lajan mete men sou tou sa ki pou li. Se pou etranje piye rekòt jaden li.
Lat okerkallen leggja snara um all hans eigedom, og framande plundra hans avling!
12 Se pou pesonn pa zanmi l' ankò. Se pou pesonn pa gen pitye pou pitit li kite.
Lat ingen finnast som hyser miskunn imot honom, og ingen som ynkast yver hans farlause born!
13 Se pou tout pitit pitit li yo mouri. Se pou timoun k'ap vini yo bliye non li.
Lat hans etterkomarar ganga til grunnar og deira namn verta utstroke i næste ættled!
14 Se pou Seyè a toujou chonje tou sa zansèt li yo te fè ki mal, pou l' pa janm padonnen peche manman l' yo.
Hans fedra skuld vere i minne hjå Herren, og syndi åt mor hans verte ikkje utstroki!
15 Se pou Seyè a pa janm bliye peche yo te fè. Se pou li fè moun bliye yo nèt sou latè,
Dei vere alltid for Herrens åsyn, og han rydje deira minne ut av jordi,
16 paske li pa janm chonje gen pitye pou pesonn. Li pèsekite malere yo, endijan yo, moun ki san sekou, jouk li touye yo.
av di han ikkje kom i hug å gjera miskunn, men forfylgde ein arm og fatig mann, og ein hjarteskræmd og vilde drepa honom.
17 Li renmen bay madichon. Se pou madichon tonbe sou li. Li pa renmen bay benediksyon. Se pou pesonn pa ba li benediksyon.
Han elska forbanning, og denne kom yver honom, han lika ikkje velsigning, og denne kom langt burt frå honom.
18 Tout kò l' se madichon! Se pou madichon pase l' nan san. Se pou madichon antre nan tout zo nan kò l'.
Han klædde seg i forbanning som sitt klædeplagg, og ho trengde som vatn inn i hans liv, og som olje i hans bein.
19 Se pou madichon kouvri l' tankou dra. Se pou madichon mare nan ren l' tankou yon sentiwon.
Lat henne verta honom til ei kåpa som han sveiper seg i, og til eit belte som han alltid bind um seg!
20 Se konsa pou Seyè a pini moun ki pa vle wè m' yo, moun k'ap pale m' mal yo.
Dette vere løni frå Herren åt mine motstandarar, og åt deim som talar vondt imot mi sjæl!
21 Men, Seyè, Bondye mwen, fè kichòy pou mwen non, pou sa sèvi yon lwanj pou ou. Delivre m' non paske ou p'ap janm sispann renmen m'.
Og du, Herre, Herre, gjer vel imot meg for ditt namn skuld, etter som di miskunn er god, so berga meg!
22 Se yon pòv malere san sekou mwen ye, kè m' ap fann.
For arm og fatig er eg, og mitt hjarta er gjenomstunge i meg.
23 Kò m' ap tchoule tankou solèy k'ap kouche. Mwen tankou bigay van ap pote ale.
Som ein skugge når han lengjest, kverv eg burt, eg vert jaga burt som ein grashopp.
24 Jenou m' fèb sitèlman mwen pa manje. Mwen tounen zo ak po. Mwen fèb anpil!
Mine kne er ustøde av fasta, og holdet mitt misser feita.
25 Lè moun wè m', y'ap fè siy sou mwen, y'ap pase m' nan rizib.
Og eg hev vorte til spott for deim; når dei ser meg, rister dei på hovudet.
26 Ede m' non, Seyè, Bondye mwen! Delivre m' paske ou gen bon kè.
Hjelp meg, Herre min Gud, frels meg etter di miskunn!
27 Se pou lènmi m' yo konnen se ou menm, Seyè, k'ap delivre m'.
so dei må kjenna, at dette er di hand, at du, Herre, hev gjort det.
28 Yo mèt ban m' madichon. Men, ou menm, w'ap ban m' benediksyon. Se pou moun ki pa vle wè m' yo wont. Men, mwen menm k'ap sèvi ou la, se pou m' gen kè kontan.
Dei forbannar, men du velsignar, dei stend upp, men vert skjemde, og din tenar gled seg.
29 Se pou moun ki pa vle wè m' yo wont, se pou dezonè tonbe sou yo.
Mine motstandarar skal klæda seg i skjemsla og sveipa seg i si skam som i ei kåpa.
30 M'ap louvri bouch mwen tout lajè pou m' di Seyè a mèsi. M'ap fè lwanj li lè tout pèp la reyini,
Eg vil takka Herren storleg med min munn, og midt imillom mange vil eg lova honom.
31 paske li pran defans pòv malere a, li delivre l' anba men moun ki te kondannen l' yo.
For han stend på høgre sida åt den fatige til å frelsa honom frå deim som dømer hans sjæl.
