< Sòm 106 >

1 Lwanj pou Seyè a! Wi, lwanj pou Seyè a paske li bon: li p'ap janm sispann renmen nou.
Halleluja! Prisa Herren, for han er god, for æveleg varer hans miskunn!
2 Ki moun ki ka rakonte tout gwo bagay Seyè a fè? Ki moun ki ka fin fè lwanj li?
Kven kann fullt ut nemna Herrens velduge verk, forkynna all hans lov?
3 Ala bon sa bon pou moun ki fè sa Bondye mande l' fè, ki toujou ap fè sa ki dwat devan li!
Sæle er dei som tek vare på det som rett er, den som gjer rettferd til kvar tid!
4 Seyè, jan ou gen kè sansib pou pèp ou a, pa bliye m'. Pa bliye m', lè w'ap vin delivre yo.
Herre, kom meg i hug med den godhug du hev for ditt folk, gjesta meg med di frelsa!
5 Konsa, m'a wè jan moun ou chwazi yo alèz. M'a fè kè m' kontan ansanm ak pèp ou a. M'a pran plezi m' ansanm ak moun ki pou ou yo.
so eg kann skoda lukka åt dine utvalde, gleda meg med ditt folks gleda, rosa meg med din arv.
6 Tankou zansèt nou yo, nou te peche, nou te fè mechanste, nou te fè sa ki mal.
Me hev synda med våre feder, me hev gjort ille, me hev vore ugudlege.
7 Lè zansèt nou yo te nan peyi Lejip, yo pa t' konprann mirak ou te fè pou yo. Yo te bliye jan ou te renmen yo, yo leve dèyè Bondye ki gen tout pouvwa a, lè yo te bò Lanmè Wouj la.
Våre feder i Egyptarland agta ikkje på dine under, dei kom ikkje i hug dine mange nådegjerningar, men dei var tråssuge ved havet, ved Raudehavet.
8 Men, li te sove yo pou sa sèvi yon lwanj pou li, pou l' moutre jan li gen pouvwa.
Men endå frelste han deim for sitt namn skuld, av di han vilde kunngjera si magt,
9 Li te pase Lanmè Wouj la lòd, lanmè a cheche. Li fè pèp li mache nan fon lanmè a tankou si se te nan yon dezè.
og han truga Raudehavet so det vart turt, og han let deim ganga gjenom djupi som på slette marki,
10 Li sove yo anba men moun ki te rayi yo, li delivre yo anba men lènmi yo.
og han frelste deim frå hans hand som hata deim, og løyste deim ut or fiendehand,
11 Dlo a neye tout lènmi yo. Pa gen yonn ki chape.
og vatn gøymde deira motstandarar, ikkje ein vart att av deim.
12 Se lè sa a pèp li a vin kwè sa l' te di a, yo chante pou fè lwanj li.
Då trudde dei på ordi hans, då song dei hans lov.
13 Men, lamenm, yo bliye sa l' te fè pou yo. Yo pa t' tann li fin fè pou yo sa l' te gen nan lide l'.
Men snart gløymde dei hans gjerningar, dei bia ikkje på hans råd;
14 Yo kite lanvi pran pye sou yo nan dezè a, yo t'ap gade ki bò Bondye ye ak yo.
men dei fekk ein gir i seg i øydemarki, og dei freista Gud på den ubygde stad.
15 Se konsa, Bondye ba yo sa yo te mande l' la. Men, li voye yon move maladi sou yo pou touye yo.
Då gav han deim det dei vilde hava, men sende tærande sjukdom yver deira liv.
16 Antan yo la nan dezè a yo te rayi sò Moyiz ak sò Arawon, sèvitè Bondye te chwazi a.
Og dei vart ovundsjuke på Moses i lægret, på Aron, Herrens heilage.
17 Se konsa latè a fann, li vale Datan, li fèmen sou Abiram ansanm ak tout moun ki te fè bann ak li yo.
Då opna jordi seg og slukte Datan, og ho let seg att yver flokken åt Abiram,
18 Dife grennen sou tout bann lan, li boule tout mechan yo.
og det kveiktest eld på flokken deira, ein loge brende upp dei ugudlege.
19 Lè yo te Orèb, yo fè pòtre yon ti towo bèf, yo adore zidòl yo te fè ak lò a.
Dei gjorde ein kalv ved Horeb og tilbad eit støypt bilæte,
20 Yo pran lwanj ki pou Bondye a bay yon pòtre bèf ki manje zèb.
og dei bytte burt si æra for bilætet av ein ukse som et gras.
21 Yo bliye Bondye ki te delivre yo a, avèk gwo mèvèy li te fè nan peyi Lejip,
Dei gløymde Gud, sin frelsar, som hadde gjort store ting i Egyptarland,
22 mirak li te fè nan peyi Kam lan, mèvèy li tè fè bò Lanmè Wouj la.
undergjerningar i Khams land, skræmelege ting ved Raudehavet.
23 Se konsa Bondye di l'ap detwi pèp li a. Men, Moyiz, moun li te chwazi a, kanpe devan li. Li mande l' pou l' pa fè kòlè jouk pou li ta detwi yo.
Og han tenktest til å tyna deim, dersom ikkje Moses, hans utvalde, hadde kasta seg imillom for hans åsyn til å avvenda hans vreide, at han ikkje skulde øydeleggja.
24 Yo pa t' vle tande pale sou peyi kote pou yo jwenn tout bon bagay la paske yo pa t' kwè pawòl Bondye.
Og dei vanvyrde det herlege landet, dei trudde ikkje ordet hans,
25 Yo rete anba tant yo, y'ap bougonnen. Yo pa t' vle koute Seyè a.
og dei knurra i sine tjeld, høyrde ikkje på Herrens røyst.
26 Lè sa a, Seyè a leve men l', li sèmante l'ap fè yo peri nan dezè a.
Då lyfte han si hand imot deim til å slå deim ned i øydemarki,
27 L'ap gaye tout pitit pitit yo nan mitan lòt nasyon yo, l'ap kite yo mouri toupatou nan peyi etranje.
og slå deira etterkomarar ned millom heidningarne og spreida deim kring i landi.
28 Men, pèp Bondye a mete tèt yo ansanm pou y' al adore Baal lavil Peyò. Yo manje bèt yo te touye ofri bay mò yo.
Og dei batt seg saman med Ba’al-Peor, og dei åt av offer til dei daude,
29 Sa te moute kolè Seyè a anpil sou yo lè li wè sa yo t'ap fè. Se poutèt sa maladi tonbe sou yo.
og dei vekte harm ved si åtferd, og ei plåga braut ut millom deim.
30 Men, Fineas leve, li mete lòd, li pini koupab yo, epi pèp la geri.
Då stod Pinehas fram og heldt dom, og plåga stilltest;
31 Bagay sa ki rive a te fè yo bay Fineas rezon depi lè sa a pou tout tan.
og det vart rekna honom til rettferd frå ætt til ætt æveleg.
32 Pèp la te fè Seyè a fache anpil bò sous dlo Meriba a. Sa te fè Moyiz lapenn pou yo.
Og dei vekte vreide ved Meribavatnet, og det gjekk Moses ille for deira skuld;
33 Sa te fè Moyiz sitèlman fache, li te rive fè bagay li pa t' gen dwa fè.
for dei var tråssuge mot hans ande, og han tala tankelaust med sine lippor.
34 Yo pa t' detwi moun lòt nasyon yo jan Seyè a te mande yo fè a.
Dei øydelagde ikkje dei folki som Herren hadde tala med deim um,
35 Men, okontrè, yo te marye ak yo, yo pran tout vye mès yo.
men dei blanda seg med heidningarne og lærde deira gjerningar,
36 Yo pran adore zidòl yo. Sa tounen yon pèlen pou yo.
og dei tente deira avgudar, og desse vart deim til ei snara,
37 Yo ofri pwòp pitit gason ak pwòp pitit fi yo pou touye bay zidòl yo.
og dei ofra sine søner og døtter til magterne,
38 Yo touye ti inonsan sa yo, pwòp pitit gason ak pitit fi yo. Yo ofri yo bay zidòl moun peyi Kanaran yo. Se konsa yo fin derespekte tout peyi a ak san moun yo te touye.
og dei rende ut skuldlaust blod, blod av sine søner og døtter som dei ofra til Kana’ans avgudar, og landet vart vanhelga med blodskuld.
39 Avèk sa yo t'ap fè a, yo avili tèt yo, yo vire do bay Bondye.
Og dei vart ureine ved sine gjerningar og dreiv hor ved si åtferd.
40 Seyè a te fache anpil sou pèp li a. Li te degoute ak pitit li yo.
Då loga Herrens vreide upp imot hans folk, og han stygdest ved sin arv.
41 Li lage yo nan men moun lòt nasyon yo. Moun ki te rayi yo mete pye sou kou yo.
Og han gav deim i handi på heidningar, og dei som hata deim, vart herrar yver deim,
42 Lènmi yo t'ap peze yo, yo te soumèt yo nèt anba men yo.
og deira fiendar trengde deim, og dei laut bøygja seg under deira hand.
43 Seyè a te delivre pèp li a anpil fwa. Men, yo te pito revòlte kont li, yo te tonbe pi mal nan fè peche.
Mange gonger fria han deim ut, men dei var tråssuge og sjølvrådige, og dei kom reint i vesaldom for si misgjerning.
44 Men, Seyè a te wè mizè yo, li te tande jan y'ap rele.
Men han såg til deim då dei var i naud, med di han høyrde deira klagerop.
45 Li chonje kontra li te pase ak yo, li gen pitye pou yo paske li renmen yo anpil.
Og han kom i hug si pakt for deim, og han ynkast etter si store miskunn.
46 Li fè moun ki te kenbe yo prizonye gen pitye pou yo.
Og han let deim finna miskunn hjå alle som hadde fanga deim.
47 Delivre nou non, Seyè, Bondye nou. Fè nou soti nan tout peyi kote nou gaye yo. Sanble nou non, pou nou ka di ou mèsi pou tout bagay ou menm ase ou ka fè, pou nou ka kontan lè n'ap fè lwanj ou.
Frels oss, Herre vår Gud, og samla oss frå heidningarne, so me kann prisa ditt heilage namn, rosa oss av ditt lov!
48 Ann fè lwanj Seyè a, Bondye pèp Izrayèl la! Ann fè lwanj li depi tout tan ak pou tout tan! Epi tout pèp la pran reponn: Wi, se vre! Lwanj pou Seyè a!
Lova vere Herren, Israels Gud, frå æva og til æva! Og alt folket segje: Amen. Halleluja!

< Sòm 106 >