< Sòm 104 >
1 Kite m' di Seyè a mèsi! Seyè, Bondye mwen, ala gwo pouvwa ou gwo! Devan ou se respè, se chapo ba!
Blagosiljaj, dušo moja, Gospoda! Gospode, Bože moj, velik si veoma, obukao si se u velièanstvo i krasotu.
2 Ou vlope kò ou nan yon gwo limyè. Ou louvri syèl la tankou yon tant pou ou rete.
Obukao si svjetlost kao haljinu, razapeo nebo kao šator;
3 Ou bati kay ou sou nwaj yo ki plen dlo. Ou pran nwaj yo sèvi ou cha, yon kouran van ap pouse ou ale.
Vodom si pokrio dvorove svoje, oblake naèinio si da su ti kola, ideš na krilima vjetrnijem.
4 Ou fè van yo pote komisyon pou ou. Ou fè zèklè yo tounen sèvitè ou.
Èiniš vjetrove da su ti anðeli, plamen ognjeni da su ti sluge.
5 Ou mete latè kanpe fèm sou fondasyon li. Anyen pa ka brannen l'.
Utvrdio si zemlju na temeljima njezinim, da se ne pomjesti va vijek vijeka.
6 Ou mete lanmè sou li tankou yon rad, dlo te kouvri tout mòn yo.
Bezdanom kao haljinom odjenuo si je; na gorama stoje vode.
7 Men, lè ou parèt devan yo, yo pran kouri. Lè yo tande loraj ou gwonde, yo met deyò.
Od prijetnje tvoje bježe, od gromovnoga glasa tvojega teku.
8 Yo kouri desann sou mòn yo, yo pase nan fon yo, y' al pran plas ou te pare pou yo.
Izlaze na gore i slaze u doline, na mjesto koje si im utvrdio.
9 Ou ba yo limit pou yo pa janm depase, pou yo pa tounen vin kouvri latè ankò.
Postavio si meðu, preko koje ne prelaze, i ne vraæaju se da pokriju zemlju.
10 Ou fè sous dlo koule nan fon yo. Ou fè dlo koule nan mitan mòn yo.
Izveo si izvore po dolinama, izmeðu gora teku vode.
11 Yo bay dlo pou bèt nan bwa yo bwè. Bourik nan bwa yo vin bwè lè yo swaf dlo.
Napajaju sve zvijeri poljske; divlji magarci gase žeðu svoju.
12 Zwezo fè nich sou pyebwa ki bò dlo yo. Y'ap chante byen fò nan tout branch yo.
Na njima ptice nebeske žive; kroz grane razliježe se glas njihov.
13 Ou rete nan syèl la, ou voye lapli wouze mòn yo. Ou kouvri tè a ak benediksyon ou.
Napajaš gore s visina svojih, plodima djela tvojih siti se zemlja.
14 Ou fè zèb pouse pou bèt yo manje. Ou fè plant moun bezwen yo grandi pou latè ka donnen manje,
Daješ te raste trava stoci, i zelen na korist èovjeku, da bi izvodio hljeb iz zemlje.
15 pou latè ka donnen rezen ki bay diven pou fè kè lèzòm kontan, lwil pou fè figi yo fre, pen pou ba yo fòs.
I vino veseli srce èovjeku, i lice se svijetli od ulja, i hljeb srce èovjeku krijepi.
16 Pyebwa Seyè yo, pye sèd li menm li te plante nan peyi Liban an, yo jwenn tou sa yo bezwen.
Site se drveta Božija, kedri Livanski, koje si posadio.
17 Se la zwazo fè nich yo. Sigòy fè kay yo sou tèt pyebwa yo.
Na njima ptice viju gnijezda; stanak je rodin na jelama.
18 Mòn apik yo se pou kabrit mawon yo ye. Daman kache nan twou wòch yo.
Gore visoke divokozama, kamen je utoèište zeèevima.
19 Ou te fè lalin pou l' make jou yo. Solèy la konnen kilè pou l' kouche.
Stvorio si mjesec da pokazuje vremena, sunce poznaje zapad svoj.
20 Ou fè fènwa tonbe sou peyi a, li lannwit. Tout bèt nan rakbwa yo soti deyò.
Stereš tamu, i biva noæ, po kojoj izlazi sve zvijerje šumsko;
21 Jenn lyon yo ap gwonde, y'ap chache manje. Y'ap mande Bondye ba yo manje.
Lavovi rièu za plijenom, i traže od Boga hrane sebi.
22 Lè solèy leve, yo wete kò yo, y' al kouche nan twou yo.
Sunce grane, i oni se sakrivaju i liježu u lože svoje.
23 Moun soti pou y' al travay, wi, pou y' al travay jouk solèy kouche.
Izlazi èovjek na posao svoj, i na rad svoj do veèera.
24 Seyè, ou fè anpil bagay! Ou fè yo avèk bon konprann. Latè plen ak bagay ou fè.
Kako je mnogo djela tvojih, Gospode! Sve si premudro stvorio; puna je zemlja blaga tvojega.
25 Gade gwo lanmè a, li laj, li fon. Gen kantite bèt k'ap viv ladan l', gwo kou piti.
Gle, more veliko i široko, tu gmižu bez broja, životinja mala i velika;
26 Se sou li gwo batiman yo ap pwonmennen. Gwo bèt lanmè ou te fè a, levyatan an, ap jwe ladan l'.
Tu laðe plove, krokodil, kojega si stvorio da se igra po njemu.
27 Se sou ou tout bèt sa yo konte, pou ou ba yo manje lè yo bezwen.
Sve tebe èeka, da im daješ piæu na vrijeme.
28 Ou ba yo manje, yo manje. Ou louvri men ou, yo manje plen vant yo.
Daješ im, primaju; otvoriš ruku svoju, site se dobra.
29 Vire ou vire do ou, yo pran tranble. Lè ou wete souf yo, yo mouri frèt, yo tounen nan pousyè kote yo te soti a.
Odvratiš lice svoje, žaloste se; uzmeš im duh, ginu, i u prah svoj povraæaju se.
30 Men, lè ou soufle souf ou, ou bay lavi ankò. Konsa, ou bay latè yon lòt figi.
Pošlješ duh svoj, postaju, i ponavljaš lice zemlji.
31 Se pou bèl pouvwa Seyè a rete jan l' ye a pou tout tan. Se pou Seyè a kontan ak tou sa li fè.
Slava Gospodu uvijek; nek se veseli Gospod za djela svoja!
32 Li gade latè, latè pran tranble. Li manyen mòn yo, mòn yo pran fè lafimen.
On pogleda na zemlju, i ona se trese; dotakne se gora, i dime se.
33 M'ap pase tout lavi m' ap chante pou Seyè a. M'ap fè lwanj Bondye pandan tout tan m'ap viv la.
Pjevaæu Gospodu za života svojega; hvaliæu Boga svojega dok sam god.
34 Mwen ta swete pawòl mwen fè l' plezi, paske se li ki fè kè m' kontan.
Neka mu bude mila besjeda moja! veseliæu se o Gospodu.
35 Se pou moun k'ap fè sa ki mal yo disparèt sou latè. Se pou pa gen mechan ankò! Kite m' di Seyè a mèsi! Lwanj pou Seyè a!
Neka nestane grješnika sa zemlje, i bezbožnika neka ne bude više! Blagosiljaj, dušo moja, Gospoda! Aliluja!