< Sòm 102 >
1 Lapriyè yon moun ki anba tray. Li pa kapab sipòte ankò. L'ap rakonte Bondye ka li. Seyè, koute m' non lè m'ap lapriyè, se pou rèl mwen rive nan zòrèy ou.
Drottinn, heyrðu bæn mína! Hlustaðu á ákall mitt!
2 Pa vire do ban mwen lè mwen nan traka. Panche zòrèy ou bò kote m'. Prese vin reponn mwen lè m'ap rele ou.
Snúðu ekki baki við mér á ógæfutímum. Hneigðu eyra þitt að mér og svaraðu mér fljótt.
3 Lavi m' ap disparèt tankou lafimen. Mwen gen yon lafyèb nan zo.
Ævi mín líður svo hratt, dagarnir fljúga hver af öðrum.
4 Mwen anba gwo kou. Mwen tankou zèb koupe k'ap cheche. Mwen sitèlman boulvèse, mwen pa menm chonje manje.
Heilsan er búin, hjartað er sjúkt – ég er eins og visið strá. Maturinn er bragðlaus, ég er hættur að finna bragð.
5 Mwen tounen zo ak po tèlman m'ap plenn.
Ég er ekkert nema skinn og bein.
6 Mwen sanble yon tako savann, mwen tankou frize ki rete nan vye kay kraze.
Ég er líkastur pelikan í eyðimörk eða uglu í húsarúst.
7 Mwen pa ka dòmi, mwen tankou yon zwezo ki pou kont li sou yon do kay.
Ég ligg andvaka og styn eins og einmana fugl á þaki.
8 Tout lajounen lènmi m' yo ap joure m'. Moun k'ap pase m' nan rizib yo pran non m' sèvi jouman.
Óvinir mínir hæða mig og spotta dag eftir dag.
9 Se sann dife ki tout manje m'. Dlo nan je m' fè yon sèl ak dlo m'ap bwè.
Fæða mín er aska, ekki brauð, og drykkur minn blandast tárum mínum.
10 Ou sitèlman ankòlè, ou sitèlman fache, ou pran m', ou voye m' jete byen lwen.
Þú ert mér reiður Drottinn og hefur varpað mér burt frá þér.
11 Kò m' ap tchoule tankou solèy k'ap kouche. M'ap cheche tankou zèb.
Líf mitt líður burt eins og kvöldskuggi. Ég visna eins og gras
12 Men ou menm, Seyè, w'ap gouvènen pou tout tan. Pitit an pitit y'ap chonje non ou!
en þú Drottinn ríkir í dýrð þinni að eilífu. Þinn orðstír mun lifa frá kynslóð til kynslóðar.
13 W'a leve, w'a gen pitye pou lavil Siyon an, paske li lè pou ou gen pitye pou li. Jou a rive.
Ég veit að þú munt koma og vægja Jerúsalem. – Gerðu það núna! – Efndu loforð þitt um hjálp.
14 Moun k'ap sèvi ou yo renmen lavil Siyon an. Kè yo fè yo mal pou yo wè jan l'ap fini.
Því að þjóð þín elskar hvern stein í múr hennar og jafnvel rykið á strætum hennar.
15 Lè sa a, moun lòt nasyon yo va gen krentif pou Seyè a, tout wa ki sou latè va pè bèl pouvwa li.
Þjóðirnar og konungar þeirra skjálfi fyrir Drottni og hans miklu dýrð,
16 Seyè a va rebati lavil Siyon, l'a fè wè jan li gen pouvwa.
því að Drottinn mun endurreisa Jerúsalem og birtast þar í dýrð!
17 L'a pran ka moun ki san sekou yo lè y'a lapriyè, wi, li p'ap meprize lapriyè yo.
Hann hlustar á bænir fátæklinganna, gefur gaum að beiðni þeirra.
18 Se pou yo ekri sa pou timoun k'ap vini yo ka konnen l', pou timoun ki poko fèt yo ka fè lwanj li.
Þetta hef ég skráð til þess að komandi kynslóðir lofi Drottin fyrir öll hans verk. Fólk sem enn hefur ekki séð dagsins ljós mun vegsama hann.
19 Seyè a rete anwo nan kay ki apa pou li a, li gade anba, li rete anwo nan syèl la, l'ap gade sou latè,
Segið þeim að Drottinn leit niður frá musteri sínu á himnum.
20 pou l' tande jan prizonye yo ap plenn, pou l' delivre moun yo kondannen amò yo.
Hann heyrði stunur þjóðar sinnar í ánauðinni – hún var dauðans matur – og hann frelsaði hana!
21 Konsa, moun va nonmen non Seyè a nan tout lavil Siyon an. Y'a fè lwanj li nan lavil Jerizalèm,
Þess vegna streyma þúsundir til musteris hans í Jerúsalem og lofa hann og vegsama um alla borgina.
22 lè tout nasyon yo ak tout gouvènman ki sou latè yo va sanble pou sèvi Seyè a.
Konungar jarðarinnar eru í þeim hópi.
23 Mwen te jenn gason toujou lè Seyè a kraze kouraj mwen: li koupe sou lavi m'.
Hann hefur tekið frá mér lífskraftinn og stytt ævi mína.
24 Mwen di: Bondye mwen, ou menm k'ap viv pou tout tan, pa pran m' koulye a. Mwen jenn gason toujou.
En ég hrópaði til hans: „Þú, Guð sem lifir að eilífu, láttu mig ekki deyja fyrir aldur fram!
25 Se ou menm, Seyè, ki te kreye latè nan tan lontan. Se avèk men ou ou te fè syèl la.
Í upphafi lagðir þú undirstöður jarðarinnar og himnarnir eru verk handa þinna.
26 Yo gen pou yo disparèt, men ou menm w'ap toujou la. Yo gen pou yo vin vye tankou rad. W'ap chanje yo tankou yo chanje rad, w'a mete yo sou kote.
Þau munu hverfa en þú ert að eilífu. Þau fyrnast, líkt og slitin föt sem lögð eru til hliðar.
27 Men ou menm, ou p'ap janm chanje, ou p'ap janm mouri.
En þú ert hinn sami og ár þín taka aldrei enda.
28 Pitit sèvitè ou yo va rete nan peyi a san danje. Pitit pitit yo va toujou viv devan je ou.
En afkomendur okkar munu lifa og þú munt varðveita þá, kynslóð fram af kynslóð.“