Jòb 9
1 Lè sa a, Jòb pran lapawòl, li di konsa:
Då tok Job til ords og sagde:
2 -Wi, mwen konnen se konsa sa ye. Men, ki jan pou yon moun ka gen rezon devan Bondye?
«Eg veit for visst at det er so; kva rett fær mannen imot Gud?
3 Si li vle plede ak Bondye, Bondye ap mande l' venmil keksyon, li p'ap ka reponn yonn menm.
Um han med honom vilde trætta, han kann’kje svara eitt til tusund.
4 Bondye sitèlman gen bon konprann, li sitèlman gen fòs, pa gen moun ki ka kenbe tèt avè l' pou yo pa peye sa.
Vis som han er og sterk i velde - kven kann vel strafflaust tråssa honom,
5 Li deplase mòn yo lè lide l' di l'. Lè li an kòlè, li voye yo jete byen lwen.
som fjelli flyt, dei veit’kje av det, og velter deim upp i harm,
6 Bondye fè tè a tranble kote l' chita a. Li souke poto ki soutni l' yo.
som ruggar jordi frå sin plass, so pilarne hennar skjelv,
7 Li annik bay yon lòd, epi solèy la pa leve. Li fè zetwal yo pa klere lannwit.
som soli byd so ho ei skin, og set eit segl for stjernorne,
8 Li te pou kont li lè li t'ap louvri syèl la anwo tè a. Li mache sou lanmè a jan li vle.
som eine spanar himmeln ut og fram på havsens toppar skrid,
9 Se li ki fè zetwal yo: Gwo Kabwèt la, Oryon, Lapousiyè ak zetwal Sid yo.
hev skapt Karlsvogni og Orion, Sjustjerna og Sørkamri med?
10 Se li menm ki fè yon bann bèl bagay nou pa ka fin konprann, yon dal mèvèy nou pa ka fin konte.
Som storverk gjer, me ei kann fata, og underverk forutan tal?
11 Bondye te mèt ap pase toupre m', mwen pa ka wè l'. Li glise kò l', li ale.
Han framum gjeng, eg ser han ikkje; um burt han glid, eg går han ikkje.
12 Li pran sa l' bezwen. Pa gen moun ki pou enpoze l' fè l'. Pa gen moun ki ka penmèt yo mande l': Sa w'ap fè la a?
Når han tek fat, kven stoggar honom? Kven honom spør: «Kva gjer du der?»
13 Bondye pa ka kenbe kòlè l' ankò! Li fè tout patizan Raab yo bese tèt devan li.
Gud stoggar ikkje vreiden sin; for han seg bøygde Rahabs-fylgjet.
14 Se mwen menm atò ki pou ta kenbe tèt avè l'? Se mwen menm atò ki pou ta plede avè l'?
Kor kann vel eg då svara han? Kor skal for han eg ordi leggja?
15 Menm si m' te gen rezon, sa m' bezwen defann tèt mwen fè? Se li k'ap jije m', se padon ase pou m' mande l'.
Um eg hev rett, eg kann’kje svara, men lyt min domar be um nåde.
16 Menm si li ta reponn mwen lè m' rele l', mwen pa kwè li ta koute sa m'ap di l'.
Og um han svara når eg ropa, eg trudde ei mi røyst han høyrde.
17 Li rete konsa li kraze m' pou anyen. Li blese m' nan tout kò m', san m' pa fè anyen.
Han som i stormver reiv meg burt og auka grunnlaust såri mine,
18 Li pa ban m' tan pou m' pran yon ti souf menm. Li voye malè sou mwen yonn apre lòt.
han let meg ikkje anda fritt, men metta meg med beiske ting.
19 Mwen ta seye fè fòs avè l'? Fòs, se nan men l' sa ye. Mwen ta rele l' tribinal? Ki jij ki va voye manda ba li?
Når magt det gjeld, då er han der; men gjeld det rett: kven stemnar honom?
20 M' te mèt gen rezon, pawòl nan bouch mwen ap kondannen m'. M' te mèt inonsan, tou sa m'ap di ap ban m' tò.
Um eg hev rett, min munn meg dømer; er skuldlaus, han meg domfeller.
21 Eske m' inonsan? M' pa menm ka di sa. Lavi pa di m' anyen ankò!
Skuldlaus eg er! eg skyner ei meg sjølv, vanvyrder livet mitt.
22 Si gen yon bagay m' ka di: inonsan ou koupab, se menm bagay. Bondye ap toujou detwi nou.
Det er det same, no eg segjer: Han tyner skuldig og uskuldig.
23 Si yon malè konmanse ap simen lanmò, inonsan te mèt ap rele, Bondye ri sa.
Når svipa brått gjev ulivssår, med lått han ser den gode lida.
24 Lè yon peyi tonbe anba men moun ki mechan, Bondye bouche je tout jij yo. Si se pa li ki fè sa, ki moun ki pou fè l'?
Han jordi gav i nidings hand; på domarar han syni kverver. Er det’kje han, kven er det då?
25 Jou yo pase pou mwen pi vit pase dlo larivyè. Pa gen yonn ki ban m' kè kontan.
Mitt liv fer snøggare enn lauparen, dei kverv, men lukka såg det aldri;
26 Yo kouri tankou bwa fouye sou larivyè, tankou malfini k'ap plonje sou ti poul.
Det glid som båtar utav sev, lik ørn som ned på fengdi slær.
27 Si mwen di: Bon. M' p'ap plenyen ankò. M'ap chanje figi m', m'ap fè yon ti ri,
Når eg mi plåga gløyma vil og jamna panna mi og smila,
28 soufrans yo vin pi rèd sou mwen. Mwen pè, paske mwen konnen pou Bondye mwen pa inonsan.
då gruvar eg for pina mi; eg veit du ei frikjenner meg.
29 Si m' antò, sa m' bezwen bat kò m' pou gremesi fè?
For når eg lyt straffskuldig vera, kvifor skal eg då fåfengt stræva?
30 Pa gen dlo ki ka lave m'. Pa gen savon ki ka blanchi m'.
Um eg i snø meg vilde tvætta og reinsa henderne med lut.
31 Bondye voye m' jete nan yon pil fatra. Ata rad m' pa ka mete sou mwen.
Du ned i grefti straks meg dukka, so mine klæde ved meg stygdest.
32 Men, Bondye pa yon moun tankou m'. M' pa ka diskite avè l'. Nou pa ka al lajistis.
Han ikkje er ein mann som eg, kann ei med meg til retten gå;
33 Pa gen moun ki ka mete ola nan koze a. Pa gen moun ki ka jije m' ansanm avè l'.
d’er ingen skilsmann millom oss som handi si kann på oss leggja.
34 Pa gen moun ki ka kenbe men l' pou li sispann fè m' pè.
Når berre han tok riset frå meg og ikkje skræmde meg med rædsla,
35 Men, mwen pa pè l'. M'ap pale, paske se mwen ki konnen sa ki nan kè m'.
eg skulde tala utan otte; sjølv dømer eg meg annarleis.
