Jòb 5
1 Rele non, Jòb! W'a wè si gen moun k'ap reponn ou! Ak kilès nan zanj Bondye yo ou ta vle pale?
Roep maar: er is niemand, die u antwoord geeft; Tot wien van de heiligen wilt ge u wenden?
2 Se moun fou ki kite chagren ap minen yo. Se moun sòt ki kite move san touye yo.
Het is dus de wrevel, die den dwaas vermoordt, De gramschap doodt dus den zot.
3 Mwen menm, mwen wè moun fou ki te kwè zafè yo bon. M' rete konsa, mwen wè madichon tonbe sou kay yo.
Ik heb den dwaas wel wortel zien schieten, Maar plotseling verrotte zijn akker;
4 Pitit yo pa ka jwenn yon moun pou pwoteje yo. Pa gen pesonn pou pran defans yo nan tribinal.
Zijn kinderen werden van hulp verstoken, Reddeloos vertrapt in de poort;
5 Se moun grangou ki pral manje rekòt jaden yo. Yo pral pran ata sa ki donnen nan raje pikan. Se moun akrèk ki pral mete men sou tout byen yo.
Wat zij hebben geoogst, eet een hongerige op, En de dorstige rooft en drinkt de melk van hun kudde
6 Non. Lafliksyon pa tonbe sou moun konsa konsa. Ni moun pa rete konsa pou l' tonbe anba soufrans.
Want het kwaad schiet niet op uit het stof, En de rampspoed ontspruit uit de aarde niet:
7 Menm jan tensèl dife fèt pou vole, konsa tou, moun fèt pou soufri.
Maar het is de mens, die zichzelf de rampspoed verwekt, Zoals de vonken naar boven spatten!
8 Si m' te nan plas ou, Job, se Bondye m' ta rele. Mwen ta mete sitiyasyon an devan l'.
Ik, ik wend mij tot God, En leg mijn zaak aan de Godheid voor:
9 Se li menm ki fè yon bann bèl bagay nou pa ka fin konprann, yon dal mèvèy nou pa ka fin konte.
Hij, die grootse en ondoorgrondelijke dingen wrocht En ontelbare wonderen;
10 Li voye lapli sou latè, li wouze tout jaden.
Die regen over de aarde zendt, En water over de velden giet;
11 Moun ki t'ap mache tèt bese yo, se li menm ki fè yo leve tèt yo. Se li menm ki konsole moun ki te nan lapenn yo.
Die de nederigen op de hoogte verheft, En treurenden het hoogste geluk doet smaken.
12 Li gate mannigèt bakoulou yo. Li pa janm kite yo rive fè sa yo te mete nan tèt yo.
Die de plannen der sluwen verijdelt, Zodat hun handen de ontwerpen niet ten uitvoer brengen;
13 Li pran moun entelijan yo nan pèlen yo te tann. Li pa kite mètdam yo reyalize plan yo te fè.
Die de wijzen vangt in hun eigen list, Zodat de toeleg der slimmen mislukt,
14 Gwo lajounen y'ap bite tankou nan fènwa. Gwo midi, y'ap tatonnen tankou nan mitan lannwit.
En midden op de dag zij op duisternis stuiten, En rondtasten op klaarlichte dag, zoals in de nacht;
15 Men, Bondye sove pòv la anba dan yo. Li delivre malere anba ponyèt grannèg k'ap peze yo.
Maar die de geplaagden redt uit hun hand, Den arme uit de greep van den sterke:
16 Li bay pòv yo espwa. Li fèmen bouch mechan yo.
Zodat er weer hoop voor den zwakke is, En het onrecht de mond sluit.
17 Ala bon sa bon pou yon moun lè Bondye ap korije l'! Lè Bondye ki gen tout pouvwa a ap pini ou, pa pran sa an jwèt!
Gelukkig, gij mens, dien God kastijdt: Versmaad dus de straf van den Almachtige niet!
18 Lè li blese ou, se li menm ankò k'ap mete renmèd pou ou. Lè li frape ou, se li menm ankò k'ap geri ou.
Want Hij wondt, maar verbindt, Hij kwetst, maar zijn handen genezen.
19 Lapo delivre ou nan tout move pa. Ankenn malè p'ap tonbe sou ou.
Uit zes noden zal Hij u redden, En in de zevende treft u geen kwaad:
20 Nan grangou, li p'ap kite ou mouri. Nan lagè, li p'ap kite yo touye ou.
In hongersnood redt Hij u van de dood, In de oorlog uit de greep van het zwaard;
21 L'a pwoteje ou anba kout lang. Ou p'ap bezwen pè lè w'a wè gwo malè ap pwoche.
Gij zijt veilig voor de gesel der tong, Zonder vrees voor het dreigend geweld.
22 W'a pase ni malè ni grangou nan rizib. Ou p'ap pè bèt nan bwa.
Met geweld en gebrek zult ge lachen, Voor wilde beesten niet vrezen:
23 Jaden w'ap travay yo p'ap gen wòch ladan yo. Bèt nan bwa p'ap janm atake ou.
Want ge hebt een verbond met de stenen op het veld, En het wild gedierte leeft in vriendschap met u
24 Lè sa a, w'a viv ak kè poze lakay ou. Lè w'a vizite pak zannimo ou yo, w'a kontan.
Dan weet ge, dat uw tent in vrede is, Ge niets vermist, als ge uw woning doorzoekt;
25 W'a gen anpil pitit. Y'a pouse tankou plant nan jaden.
Dan weet ge, dat uw nageslacht talrijk zal zijn, Uw spruiten als het gras op het veld.
26 Menm jan se lè mayi fin mi yo kase l', konsa tou se lè ou fin vye granmoun, w'a mouri.
Eerst in uw ouderdom daalt ge ten grave, Zoals de schoof wordt binnengehaald, als het tijd is!
27 Jòb monchè, nou te kalkile sou bagay sa yo anpil. Se konsa sa ye, tande. Pa fè tèt di. Asepte verite a.
Zie, dit hebben we nagespeurd, en zó is het; Luister er naar, en neem het ter harte!
