Jòb 33
1 Atòkile, Jòb, tanpri, koute sa m'ap di ou. Louvri zòrèy ou byen pou ou tande m'.
Men høyr no, Job, på talen min, lyd vel på alle mine ord!
2 M' pare pou m' di dènye sa ki vin nan bouch mwen.
Sjå eg hev opna mine lippor, og tunga talar i min munn.
3 M' pral di tou sa ki nan kè m'. Se verite a tou senp mwen pral pale.
Frå ærlegt hjarta kjem min tale, rein kunnskap lipporne ber fram.
4 Se lespri Bondye a ki fè m'. Se souf Bondye ki gen tout pouvwa a ki ban m' lavi.
Guds ånd er det som meg hev skapt, og Allvalds ande gjev meg liv.
5 Si ou kapab, w'a reponn mwen. Pare kò ou. Pran pozisyon batay ou avè m'.
Um du det kann, so gjev meg svar! Væpna deg mot meg, og stig fram!
6 Ou menm avè m', devan Bondye nou tout se menm. Nou tou de, se ak labou li fè nou.
Eg er din likemann for Gud, eg og av leiret forma er.
7 Ou wè! Ou pa bezwen pè m'! Mwen pa ka fè ou anyen!
Du tarv’kje vera rædd for meg, min trykk skal ikkje tyngja deg.
8 Mwen te tande ou ak de zòrèy mwen. Ki jan ou fè ka di:
Men du hev sagt for øyro mine - eg høyrde ljoden av ditt ord -:
9 Mwen menm, mwen inonsan. M' pa fè ankenn peche! M' pa gen anyen sou konsyans mwen.
«Eg skuldfri er og utan synd, eg flekkfri er og utan skuld;
10 Men, se Bondye ki pretann mwen ba l' jwen pou l' atake m'. Se li menm k'ap aji avè m' tankou si mwen te lènmi l'.
men han fører uvensgrunnar mot meg og held meg for sin fiendsmann;
11 Li mete de pye m' nan sèp. L'ap veye tou sa m'ap fè.
han legg i stokken mine føter og vaktar alle mine vegar.»
12 La, Jòb monchè, m'ap reponn ou: ou antò. Paske Bondye pa kanmarad moun.
Men du hev urett, svarar eg; Gud større er enn menneskja.
13 Poukisa w'ap chache Bondye kont konsa? Se paske li pa reponn lè w'ap plenyen nan pye l'?
Men kvifor vil du klaga på han: Han aldri svarar i sin sak?
14 Bondye pale divès jan. Men, pesonn pa okipe sa l'ap di.
På eit vis talar Gud, ja tvo, um enn dei ikkje agtar på det.
15 Lè moun kouche nan kabann yo, lè yo fon nan dòmi lannwit, Bondye pale ak yo nan rèv, nan vizyon.
I draumar og i syn ved natt, når tunge svevnen fell på folk, når dei på lægjet ligg og blundar,
16 Li fè yo konnen sa li gen pou l' di yo. Li ba yo avètisman pou yo mache sou piga yo.
då let han øyro upp på folk, og innsiglar åtvaring til deim,
17 Li vle pou yo kite move chemen y'ap swiv la, pou yo pa kite lògèy vire tèt yo.
for burt frå synd å driva mannen, og rydja ovmod ut or honom
18 Konsa, yo p'ap mouri. Y'a sove lavi yo.
og berga sjæli hans frå gravi og livet hans frå spjotodd-daude.
19 Bondye avèti moun tou lè li voye maladi sou yo. Li ba yo doulè nan tout kò yo.
Han tuktast og med sjukelægje, med stendig uro inn til beini,
20 Li bay yo degoutans manje. Yo pèdi anvi manje menm lò manje a gou.
hans liv fær mothug imot brød, og sjæli hans mot lostemat.
21 Y'ap depafini, tout moun wè jan y'ap vin mèg. Tout zo nan kò yo griyen.
Hans misser holdet, vert usjåleg, og beini morknar, syner ikkje,
22 Sa ki rete pou yo mouri a, pou y' ale nan peyi san chapo a pa anyen.
og sjæli ned mot gravi lutar, hans liv mot daude-englarne.
23 Lè sa a, yon zanj Bondye ka vin bò kote l', yonn nan milyonven zanj Bondye yo ki la pou fè moun chonje devwa yo.
Er det då yver han ein engel, ein millommann, ein utav tusund, som lærer mannen um hans plikt,
24 Zanj lan va gen pitye pou li. L'a di Bondye: -Tanpri, pa kite l' mouri. M'ap peye pou sove lavi li.
Han ynkast yver han og segjer: «Frels honom frå i grav å ganga! Eg hev ei løysepening funne.»
25 Kò li va refè, l'a vin fre tankou lè l' te jenn.
Hans likam skal av helsa bløma, sin ungdom skal han atter få.
26 Li lapriyè Bondye, Bondye reponn li. li al adore Bondye ak kè kontan. Bondye padonnen l' devan tout moun.
Han bed til Gud og nåde fær, so han hans åsyn ser med jubel. Og so fær mannen att si rettferd.
27 L'ap mache bay Bondye lwanj toupatou. L'ap di: -Mwen te peche, mwen te fè sa ki mal. Men, Bondye pa fè m' peye pou sa m' te fè a.
Han syng for folk og segjer so: «Eg synda hev og krenkt det rette, men hev’kje fenge lika for det;
28 Li egzante m' lanmò. Li ban m' lavi ankò.
mi sjæl frå gravi berga han, med gleda fær eg ljoset sjå.»
29 Men tou sa Bondye ap fè, de fwa, twa fwa pou lèzòm,
Og sjå: alt dette gjerer Gud tvo gonger, ja tri gong’ mot mannen,
30 pou l' pa kite yo mouri, pou l' ba yo lavi ak kè kontan.
og ber hans sjæl frå gravi burt, so livsens ljos kann lysa for han.
31 Koulye a, Jòb, louvri zòrèy ou! Koute byen sa m'ap di! Pe bouch ou la! Kite m' fin pale!
So gjev no gaum og høyr meg, Job, ver tagall du, so eg kann tala!
32 Men, si ou gen kichòy ou vle di, pale; m'ap koute ou. Paske mwen ta vle ba ou rezon.
Um du hev ord, so gjev meg svar! Tala, eg gjev deg gjerne rett.
33 Osinon, pe bouch ou, koute m' pito! Kite m' moutre ou sa ki rele gen bon konprann.
I anna fall so høyr på meg, teg medan eg deg visdom lærer!»
