Jòb 30
1 Men koulye a, moun ki pi jenn pase m' yo ap pase m' nan rizib. Papa yo se moun mwen pa t' pran pou anyen, moun mwen pa ta menm mete ak chen m' pou gade mouton.
Ale teraz śmieją się ze mnie młodsi ode mnie, ci, których ojców nie uznałbym za godnych, by postawić ich z psami swojej trzody.
2 Epitou, yo te twò fèb pou fè anyen pou mwen. Se te yon bann gason san kouraj.
Na cóż by mi się przydała siła ich rąk, u których zginęła starość?
3 Mizè ak grangou te fini ak yo. Lannwit se grenn bwa yo te konn al souse nan savann kote moun pa rete.
Byli samotni z powodu niedostatku i głodu i uciekali na pustkowie ciemne, jałowe i spustoszone.
4 Yo pran fèy raje pou yo manje. Ata rasin bayawonn pase.
Zrywają sobie malwę przy krzakach i korzenie jałowcowe na pokarm.
5 Kote yo pase moun mete yo deyò, yo rele bare dèyè yo tankou vòlè.
Wygnano ich spośród [ludzi], wołano za nimi jak [za] złodziejem;
6 Yo te blije al rete nan twou wòch, nan twou tè sou bò ravin yo.
Tak że musieli mieszkać w rozpadlinach dolin, w jaskiniach podziemnych i skałach.
7 Y'ap rele tankou bèt mawon nan raje a. Yo fè pil sou pil nan savann lan.
Między krzakami ryczeli, gromadzili się pod pokrzywami.
8 Se te yon bann sanzave ki pa t' menm gen non. Yo te mete yo deyò nan peyi a.
[To byli] synowie ludzi wzgardzonych i synowie [ludzi] nikczemnych, podlejsi niż [proch] ziemi.
9 Koulye a, y'ap fè chante sou mwen. Y'ap bay istwa sou do m'.
Ale teraz jestem [tematem] ich pieśni, stałem się [tematem] ich przysłowia.
10 Yo pè pwoche bò kote m' pou m' pa sal yo. Yo menm krache nan figi m'.
Brzydzą się mną i oddalają się ode mnie, nie wstydzą się pluć mi w twarz.
11 Paske Bondye kraze kouraj mwen, li lage m' atè, kifè, mapou tonbe, kabrit manje fèy li.
A ponieważ on rozluźnił mój sznur i upokorzył mnie, oni też rzucili przede mnie wędzidło.
12 Bann moun sa yo leve dèyè m', y'ap fè m' kouri. Yo lage dèyè m' pou yo pran m'.
Po [mojej] prawicy powstają młodzieńcy, odtrącają moje nogi i torują przeciwko mnie swoje drogi zguby.
13 Yo sènen m' toupatou pou yo ka fini avè m'. Pa gen pesonn pou di yo pa fè sa.
Popsuli moją ścieżkę i przyczynili się do mojej nędzy, a nie mają pomocnika.
14 Yo pase nan fant barikad, yo tonbe sou mwen. Yo pilonnen m' anba pye yo.
Napadli [na mnie] niczym przez szeroki wyłom i wśród spustoszenia nacierali [na mnie].
15 Yon sèl latranblad pran mwen. Tankou yon kout van li kraze kouraj mwen. Tankou yon nwaj k'ap pase, tout byen m' yo disparèt.
Strach obrócił się przeciwko mnie, ściga moją duszę jak wiatr. Moje szczęście przemija jak chmura.
16 Koulye a, mwen prèt pou m' mouri. Lafliksyon ap fini avè m'.
A teraz rozpływa się we mnie moja dusza, ogarnęły mnie dni cierpienia;
17 Lannwit, tout zo nan kò m' ap fè m' mal. Doulè ap manje m' anndan san rete.
W nocy ból przeszywa moje kości, a moje żyły nie mają odpoczynku.
18 Bondye ponyen m' nan kòlèt, l'ap chifonnen tout rad sou mwen.
Z powodu wielkiego cierpienia zmieniła się moja szata i ściska mnie jak kołnierz mej tuniki.
19 Li voye m' jete nan labou. Mwen pa pi bon pase pousyè tè ak sann dife.
Wrzucił mnie w błoto, stałem się podobny do prochu i popiołu.
20 Mwen rele nan pye ou, Bondye! Ou pa reponn mwen. Mwen kanpe devan ou, ou pa okipe m' menm.
Wołam do ciebie, ale nie słuchasz mnie; staję, a na mnie nie patrzysz.
21 Ou pa menm moun lan ankò. W'ap malmennen m'. Ou soti pou pèsekite m' ak tout fòs ou.
Stałeś się dla mnie okrutny, sprzeciwiasz mi się swoją mocną ręką.
22 Ou fè van pote m' ale. M'ap vole tankou pay. Ou voye yon van tanpèt boulvèse m'.
Unosisz mnie na wietrze [i] wsadzasz mnie na niego, a rozwiewasz mój dobytek.
23 Wi, mwen konnen byen pwòp w'ap mennen m' pou m' al mouri, pou m' al sibi sò k'ap tann tout moun lan.
Wiem bowiem, że wydasz mnie na śmierć i do domu przeznaczonego dla wszystkich żyjących.
24 Poukisa w'ap atake yon moun ki tou fin mouri, yon moun ki pa ka fè anyen ankò pase mande padon?
Do grobu jednak nie ściągnie [swej] ręki, choćby wołali, gdy będzie niszczyć.
25 Eske mwen pa t' nan lapenn ansanm ak moun ki te nan mizè? Eske kè m' pa t' fè m' mal pou moun ki pa t' gen anyen menm yo?
Czy nie płakałem nad strapionym? Czy moja dusza nie smuciła się nad ubogim?
26 Mwen t'ap tann kontantman, se malè ki vini. Mwen t'ap tann limyè, se fènwa ki kouvri m'.
Gdy oczekiwałem dobra, oto przyszło zło; a gdy spodziewałem się światła, przyszła ciemność.
27 Tout zantray mwen ap bouyi san rete. Chak jou m'ap soufri pi rèd.
Moje wnętrze zawrzało [i] nie uspokoiło się; zaskoczyły mnie dni utrapienia.
28 M'ap mache kagou, san pesonn pou konsole m'. Mwen kanpe nan mitan tout moun, m'ap mande sekou.
Chodzę sczerniały, [ale] nie od słońca; powstaję i wołam w zgromadzeniu.
29 Vwa mwen tankou vwa koukou. Mwen rele tankou frize.
Stałem się bratem smoków, a towarzyszem młodych strusiów.
30 Po m' vin tou nwa, l'ap dekale. Lafyèb ap manje m' nan zo.
Moja skóra poczerniała na mnie i moje kości są spalone od gorączki.
31 Lontan se mizik gita ak fif ase ki te nan zòrèy mwen. Men, koulye a, se plenn, se kriye ase m'ap tande.
Moja harfa zamieniła się w lament, a mój flet – w głos płaczących.
