Jòb 29
1 Jòb tanmen pale ankò, li di:
Addidit quoque Iob, assumens parabolam suam, et dixit:
2 -Ki moun ki va fè m' viv tan lontan an, lè Bondye t'ap voye je sou mwen an?
Quis mihi tribuat, ut sim iuxta menses pristinos secundum dies, quibus Deus custodiebat me?
3 Lè sa a, Bondye te toujou la avèk mwen. Limyè li te klere anwo tèt mwen, li t'ap moutre m' kote pou m' mete pye m' nan fènwa a.
Quando splendebat lucerna eius super caput meum, et ad lumen eius ambulabam in tenebris?
4 Nan tan sa a, tout zafè m' t'ap mache byen. Bondye te zanmi m'. Li t'ap pwoteje kay mwen.
Sicut fui in diebus adolescentiæ meæ, quando secreto Deus erat in tabernaculo meo?
5 Bondye ki gen tout pouvwa a te toujou la avèk mwen. Mwen t'ap viv nan mitan tout pitit gason m' yo.
Quando erat Omnipotens mecum: et in circuitu meo pueri mei?
6 Bèf ak kabrit mwen yo te konn bay anpil lèt. Pye oliv mwen yo te donnen menm nan tè wòch.
Quando lavabam pedes meos butyro, et petra fundebat mihi rivos olei?
7 Lè mwen parèt pòtay lavil la, lè mwen pran plas mwen nan mitan chèf fanmi yo,
Quando procedebam ad portam civitatis, et in platea parabant cathedram mihi?
8 wè yo wè m', jenn gason yo mete kò yo sou kote, granmoun yo leve kanpe pa respè pou mwen.
Videbant me iuvenes, et abscondebantur: et senes assurgentes stabant.
9 Notab yo sispann pale, yo fèmen bouch yo.
Principes cessabant loqui, et digitum superponebant ori suo.
10 Ata chèf yo pa ka pale ankò! Lang yo vin lou nan bouch yo.
Vocem suam cohibebant duces, et lingua eorum gutturi suo adhærebat.
11 Tout moun ki te wè m' t'ap mache fè lwanj mwen, tout moun ki te tande m' te kontan avè m'.
Auris audiens beatificabat me, et oculus videns testimonium reddebat mihi.
12 Mwen lonje men bay pòv malere ki nan ka ansanm ak timoun san papa ki san sekou.
Eo quod liberassem pauperem vociferantem, et pupillum, cui non esset adiutor.
13 Moun ki te nan pi gwo mizè t'ap fè lwanj mwen. Mwen te fè kè vèv yo kontan.
Benedictio perituri super me veniebat, et cor viduæ consolatus sum.
14 Mwen te toujou fè sa ki dwat. Mwen pa t' janm nan patipri.
Iustitia indutus sum: et vestivi me, sicut vestimento et diademate, iudicio meo.
15 Se mwen ki te wè pou avèg yo. Se mwen ki te mache pou kokobe yo.
Oculus fui cæco, et pes claudo.
16 Mwen te yon papa pou pòv malere yo. Mwen te kanpe pou defann kòz etranje yo.
Pater eram pauperum: et causam quam nesciebam, diligentissime investigabam.
17 Mwen te kraze pouvwa malveyan yo. Mwen sove moun ki te anba men yo.
Conterebam molas iniqui, et de dentibus illius auferebam prædam.
18 Mwen t'ap di nan kè m': M'a viv kont viv mwen. M'a mouri sou kabann mwen ak kè poze.
Dicebamque: In nidulo meo moriar, et sicut palma multiplicabo dies.
19 Mwen te tankou yon pyebwa plante bò larivyè. Sou tout branch li yo se lawouze.
Radix mea aperta est secus aquas, et ros morabitur in messione mea.
20 Moun pa ta janm sispann fè lwanj mwen. Mwen t'ap toujou gen tout fòs mwen sou mwen.
Gloria mea semper innovabitur, et arcus meus in manu mea instaurabitur.
21 Lè m'ap pale, tout moun fèmen bouch yo. Yo louvri zòrèy yo, y'ap tann konsa konsèy m'ap bay.
Qui me audiebant, expectabant sententiam, et intenti tacebant ad consilium meum.
22 Pawòl mwen tonbe nan kè yo tankou grenn lapli. Lè m' fin pale, pesonn pa gen anyen pou di ankò.
Verbis meis addere nihil audebant, et super illos stillabat eloquium meum.
23 Yo t'ap tann mwen pale tankou tè sèk k'ap tann lapli. Yo rete bouch louvri pou ranmase sa m'ap di.
Expectabant me sicut pluviam, et os suum aperiebant quasi ad imbrem serotinum.
24 Lè yo dekouraje, mwen fè yon ti ri ak yo. Sa te kont pou remoute kouraj yo.
Siquando ridebam ad eos, non credebant, et lux vultus mei non cadebat in terram.
25 Mwen te kanpe alatèt yo. Mwen mennen yo tankou yon wa k'ap mennen sòlda li yo. Mwen di yo sa pou yo fè. Mwen te ba yo kouraj lè yo nan lafliksyon.
Si voluissem ire ad eos, sedebam primus: cumque sederem quasi rex, circumstante exercitu, eram tamen mœrentium consolator.
