Jòb 21
1 Lè sa a, Jòb pran lapawòl ankò, li di konsa:
Job antwoordde, en sprak:
2 -Manyè tande sa m' pral di nou la a, non! Tanpri, charite m' ti ankourajman sa a!
Luistert aandachtig naar wat ik ga zeggen; En dat uw troost zich daartoe bepale!
3 Ban m' yon ti chans pou m' pale. Lè m'a fini, nou mèt pase m' nan betiz kont nou!
Laat mij uitspreken op mijn beurt, Wanneer ik klaar ben, kunt ge spotten!
4 Se pa avèk yon moun mwen annafè. Mwen gen rezon si m' pa ka tann ankò!
Heb ik me soms over mensen beklaagd, Of heb ik geen grond, om mismoedig te zijn?
5 Voye je nou gade m' byen. N'a sezi. N'a mete men nan bouch.
Ziet mij aan, en staat verstomd, En legt uw hand op de mond!
6 Mwen menm, lè m' chonje sa ki rive m', m' pè. Tout kò m' pran tranble.
Wanneer ik er aan denk, sta ik verbijsterd, En huivert mijn vlees:
7 Poukisa Bondye kite mechan yo ap viv? Li kite yo rive vye granmoun, epi tout zafè yo mache byen?
"Waarom blijven de bozen in leven Worden zij oud en groeien in kracht?"
8 Yo gen pitit ak pitit pitit. Yo wè yo ap grandi devan je yo.
Hun kroost gedijt voor hun aanschijn, Hun geslacht houdt stand voor hun ogen;
9 Bondye pa voye malè sou yo pou pini yo. Y'ap viv alèz lakay yo san ankenn danje.
Hun huizen zijn veilig en zonder vrees, Gods roede valt er niet op neer.
10 Wi, bèf yo kwaze san mank, yo fè pitit san pèdi pòte.
Hun stier bespringt en bevrucht, Hun koeien kalven en hebben geen misdracht;
11 Timoun yo ap kouri tankou ti mouton nan savann. Y'ap jwe, y'ap sote tankou ti kabrit.
Als een kudde laten ze hun jongens naar buiten, En hun kinderen springen rond.
12 Y'ap chante, y'ap jwe gita, y'ap bat tanbou, y'ap danse pandan moun ap jwe fif pou yo.
Ze zingen bij pauken en citer, Vermaken zich bij de tonen der fluit;
Ze slijten hun dagen in weelde, En dalen in vrede ten grave. (Sheol h7585)
14 Se yo menm k'ap plede di Bondye: Kite n' an repo! Nou pa bezwen konnen jan ou vle pou moun viv la.
Toch zeggen ze tot God: Blijf verre van ons, We willen uw wegen niet kennen!
15 Kisa Bondye ki gen tout pouvwa a ye menm pou nou sèvi l' la? Kisa sa ap rapòte nou lè nou lapriyè l'?
Wat is de Almachtige, dat we Hem zouden dienen; Wat baat het ons, te smeken tot Hem?
16 Yo pretann tou sa yo genyen se kouraj yo ki ba yo l'. Yo pa t' janm mete Bondye nan koze yo. Mwen pa dakò ak jan y'ap pale a, non.
Ligt hun geluk niet in hun eigen hand, Bemoeit Hij Zich wel met de plannen der bozen?
17 Ou janm wè limyè mechan an mouri? Ou janm tande malè rive yo? On jan wè Bondye fè kolè pou l' pini malveyan yo,
Hoe dikwijls gaat de lamp der bozen wel uit, En stort er rampspoed op hen neer? Hoe dikwijls vernielt Hij de slechten in zijn toorn, Grijpen de weeën hen aan in zijn gramschap;
18 pou van bwote yo ale tankou zèb chèch, pou van tanpèt chase yo tankou pay pitimi?
Worden zij als stro voor de wind, Als kaf, opgejaagd door de storm?
19 Yo pretann di Bondye va pini pitit pou peche papa yo! Poukisa se pa papa yo menm li pini pou yo ka pran leson?
Gij zegt: God wreekt zijn misdaad op zijn kinderen, En zal hem zo zijn wraak laten voelen!
20 Se pou mechan yo te wè chatiman yo. Se yo menm ki te pou santi kòlè Bondye ki gen tout pouvwa a pa dous.
Maar zijn eigen ogen moesten zijn rampspoed aanschouwen, Zelf moest hij de toorn van den Almachtige drinken!
21 Ki mele yo sa ki rive pitit yo, lè yo fin ale, lè yo fin viv tan pou yo te viv la?
Want wat bekommert hij zich om zijn gezin na zijn dood, Wanneer het getal zijner maanden ten einde is?
22 Men, Bondye ki jije ata zanj ki nan syèl la, ki moun ki ka moutre l' sa pou li fè?
Zou men soms God de les willen lezen, Hij, die de hemelingen richt?
23 Gen moun ki pa janm malad jouk yo mouri. Jouk jou yo antre anba tè, yo kontan, yo pa gen tèt chaje.
En de een gaat dood, geheel voldaan, Volkomen gelukkig en rustig,
24 Yo gra nan tout kò yo, tout zo yo plen ak mwèl.
Zijn lenden vol vet, Het merg in zijn beenderen nog fris.
25 Yon lòt menm pa janm konnen sa ki rele kè kontan. Li pase tout lavi l' nan nesesite, li mouri nan mizè.
De ander sterft met een verbitterd gemoed, Zonder ooit het geluk te hebben gesmaakt!
26 Men, lè tou de mouri, yo antere yo, vèmen kouvri kadav yo menm jan.
Tezamen liggen ze neer in het stof, Door de wormen bedekt!
27 Men wi, mwen konnen sa ki nan tèt nou. Mwen konnen ki move lide n'ap fè sou mwen koulye a.
Zeker, ik ken uw gedachten, En de bedenkingen, die gij tegen mij aanvoert;
28 N'ap mande kote kay gwo zotobre a. Sa ki rive kay nèg ki te konn fè sa ki mal la.
Gij zegt: "Waar is het huis van den tyran, Waar de tent, waar de bozen in wonen?"
29 Kouman? Nou pa pale ak moun ki vwayaje? Nou pa konn ki nouvèl y'ap bay?
Hebt gij de reizigers dan nooit ondervraagd, Of aanvaardt gij hun getuigenis niet:
30 Jou Bondye ankòlè, lè l'ap pini an, se toujou mechan yo ki resi chape kò yo!
"De boze blijft gespaard op de dag van verderf, En ontsnapt op de dag van de gramschap!"
31 Men, ki moun ki ka kanpe devan yo pou akize yo? Ki moun ki ka fè yo peye sa yo fè a?
Wie houdt hem zijn wandel voor ogen, Wie zet hem betaald wat hij deed?
32 Yo fè bèl lantèman pou yo. Yo mete moun veye tonm yo.
Hij wordt ten grave gedragen, En een tombe houdt er de wacht.
33 Foul moun ap swiv sèkèy yo, yon pati moun devan, yon pati moun dèyè. Menm tè a chita dous sou kadav yo.
Zacht ligt hij neer Op de kluiten in het dal; Heel de wereld trekt achter hem aan, Talloos velen lopen uit voor zijn stoet.
34 Lèfini, n'ap chache konsole m' ak yon bann pawòl san sans. Tou sa n'ap reponn mwen la a se manti.
Wat is uw vertroosting dus schraal, Uw antwoord anders dan leugens!
