< Jòb 19 >

1 Jòb pran lapawòl, li di konsa:
Respondeu porém Job, e disse:
2 -Manyè sispann vire lòlòj mwen non! Manyè sispann kraze kouraj mwen ak tout pawòl sa yo?
Até quando entristecereis a minha alma, e me quebrantareis com palavras?
3 Tout tan n'ap plede joure m', n'ap trennen m' nan labou. Nou pa wont jan n'ap malmennen m' la a?
Já dez vezes me envergonhastes; vergonha não tendes: contra mim vos endureceis.
4 Menm si mwen ta fè sa m' pa t' dwe fè, ki jan pou sa ta ka fè nou mal?
Embora haja eu, na verdade, errado, comigo ficará o meu erro.
5 Nou konprann nou pi bon pase m'. Nou di se paske mwen antò kifè m'ap pase tray sa a.
Se devéras vos levantaes contra mim, e me arguis com o meu opprobrio,
6 Nou pa wè se Bondye k'ap manyen avè m'. Se li menm ki pran m' nan pèlen.
Sabei agora que Deus é o que me transtornou, e com a sua rede me cercou.
7 Si m' rele anmwe ansasen, pesonn p'ap reponn. Si m' mande jistis, pesonn p'ap kanpe pou defann mwen.
Eis que clamo: Violencia; porém não sou ouvido; grito: Soccorro; porém não ha justiça.
8 Bondye bare tout chemen devan mwen. M' pa ka pase. Li fè m' wè tou nwa devan mwen.
O meu caminho entrincheirou, e já não posso passar, e nas minhas veredas poz trevas.
9 Li fè yo ban m' move non. Li fè m' pèdi tout byen m'.
Da minha honra me despojou; e tirou-me a corôa da minha cabeça.
10 Li minen m' tout jan. M'ap deperi. Li wete tout espwa m'. Mwen tankou yon pyebwa yo derasinen.
Derribou-me elle em roda, e eu me vou, e arrancou a minha esperança, como a uma arvore.
11 Bondye ankòlè nèt sou mwen. Li konsidere m' tankou yon lènmi.
E fez inflammar contrar mim a sua ira, e me reputou para comsigo, como a seus inimigos.
12 Li voye yon bann malè sou mwen yon grenn kou, tankou yon lame k'ap atake m'. Yo rive sou mwen san m' pa wè sa. Yo sènen m' anndan lakay mwen.
Juntas vieram as suas tropas, e prepararam contra mim o seu caminho, e se acamparam ao redor da minha tenda.
13 Bondye fè frè m' yo renka kò yo sou mwen. Zanmi m' yo kouri pou mwen.
Poz longe de mim a meus irmãos, e os que me conhecem devéras me estranharam.
14 Tout fanmi mwen yo, tout bon zanmi m' yo disparèt. Moun mwen te konn resevwa lakay mwen bliye m'.
Os meus parentes me deixaram, e os meus conhecidos se esqueceram de mim.
15 Ata sèvant lakay mwen pa rekonèt mwen. Pou yo, yo pa janm konnen m'.
Os meus domesticos e as minhas servas me reputaram como um estranho, e vim a ser um estrangeiro aos seus olhos.
16 Si mwen rele yon domestik, li pa reponn mwen. Mwen te mèt lapriyè nan pye l', li pa okipe m'.
Chamei a meu creado, e elle me não respondeu, supplicando-lhe eu por minha propria bocca.
17 Madanm mwen pa ka pran sant mwen. Ata pwòp pitit mwen yo pè pwoche bò kote m'.
O meu bafo se fez estranho a minha mulher, e eu a supplico pelos filhos do meu corpo.
18 Tout timoun ap pase m' nan betiz. Si m' fè yon ti kanpe, yo pase m' nan tenten.
Até os rapazes me desprezam, e, levantando-me eu, fallam contra mim.
19 Pi bon zanmi m' yo ap gade m' ak degoutans. Sa m' pi renmen yo ap pale sou do m'.
Todos os homens do meu secreto conselho me abominam, e até os que eu amava se tornaram contra mim.
20 Mwen tounen zo ak po. Sa ki rete pou m' mouri a pa anyen.
Os meus ossos se apegaram á minha pelle e á minha carne, e escapei só com a pelle dos meus dentes.
21 Nou se zanmi m'. Pitye pou mwen! Pitye! Se Bondye menm ki leve men sou mwen.
Compadecei-vos de mim, amigos meus, compadecei-vos de mim, porque a mão de Deus me tocou.
22 Poukisa pou nou leve dèyè m' tou menm jan ak Bondye? Koulye a, nou pa pèsekite m' kont nou?
Porque me perseguis assim como Deus, e da minha carne vos não fartaes?
23 Si sèlman te gen yon moun pou kouche pawòl mwen yo, pou ekri yo sou papye,
Quem me déra agora, que as minhas palavras se escrevessem! quem me dera, que se gravassem n'um livro!
24 pou grave yo ak sizo sou wòch plat, pou yo toujou rete make!
E que, com penna de ferro, e com chumbo, para sempre fossem esculpidas na rocha!
25 Mwen menm, mwen konnen moun ki gen pou vin pran defans mwen an byen vivan. Se li menm an dènye k'ap kanpe sou latè pou pale pou mwen.
Porque eu sei que o meu Redemptor vive, e que estará em pé no derradeiro dia sobre o pó.
26 Apre m' fin mouri, l'ap mete m' kanpe bò kote l'. M'a wè Bondye ak pwòp je m'.
E depois de roida a minha pelle, comtudo desde a minha carne verei a Deus,
27 Se mwen menm menm k'ap wè l'. Se p'ap yon lòt moun! Kè m' ap fann,
A quem eu verei por mim mesmo, e os meus olhos o verão, e não outro: e por isso os meus rins se consomem no meu seio.
28 paske n'ap mande ki jan pou n' fè m' pase mizè ankò? Ki rezon n'ap jwenn nan mwen pou nou atake m'?
Na verdade, que devieis dizer: Porque o perseguimos? Pois a raiz da accusação se acha em mim.
29 Men, atansyon pou se pa sou nou nepe a tonbe, lè Bondye va soti pou pini moun ki antò yo. Lè sa a, n'a konnen gen yon moun k'ap jije tout bon.
Temei vós mesmos a espada; porque o furor traz os castigos da espada, para saberdes que haverá um juizo.

< Jòb 19 >