< Jòb 16 >

1 Jòb pran lapawòl ankò, li di konsa:
Respondió Job y dijo:
2 -Mwen bouke tande pawòl sa yo! Pase nou konsole moun, se plis lapenn n'ap ba yo.
“Muchas cosas como estas he oído ya. Consoladores molestos sois todos.
3 Kilè n'a sispann tout pale anpil sa a? Sa k'ap pouse nou konsa? Nou toujou pare pou reponn moun!
¿Cuándo tendrán fin estas palabras de viento? ¿O qué te incita a responder así?
4 Si m' te nan plas nou, epi nou menm nan plas mwen, m' ta ka pale jan nou pale a tou, m' ta pase nou nan yon wonn tenten, m' ta vide bèl diskou sou nou.
Yo podría hablar como vosotros, si estuvierais en mi lugar. Os dirigiría un montón de palabras, y menearía contra vosotros mi cabeza.
5 M' ta remoute kouraj nou ak konsèy, m' ta pale ak nou jouk nou ta soulaje.
Os alentaría con mi boca, y os consolaría con el movimiento de mis labios.
6 Men, lè mwen pale, doulè a la pi rèd pou mwen. Lè mwen pa pale, se pa sa k'ap fè l' ban m' yon ti louga.
Mas ahora, aunque hablo, no se mitiga mi dolor, y si callo, ¿acaso por eso se aleja de mí?
7 Koulye a, Bondye, se fini ou fini avè m'. Ou kite yo touye tout fanmi m'.
Ahora se han agotado mis fuerzas; Tú has destruido toda mi familia.
8 Ou mete men sou mwen, ou pa vle wè m' ankò. Mwen tounen zo ak po. Yo di se paske mwen antò ki fè sa rive m'.
Me has asido y esto es un testimonio (contra mí); se levanta contra mí mi flacura, acusándome cara a cara.
9 Nan kòlè li, Bondye ap dechire m' moso pa moso. L'ap devore m' anba dan l'. L'ap louvri je l' sou mwen, li pa vle wè m'!
Su ira me despedaza y me persigue; rechina contra mí sus dientes; enemigo mío, aguza sus ojos contra mí.
10 Moun prèt pou manje m'. Yo kouri sou mwen, y'ap joure m', y'ap touye m' anba souflèt.
Han abierto contra mí su boca; me insultan, me hieren en las mejillas; a una se han coaligado contra mí.
11 Bondye lage m' nan men mechan yo. Li jete m' anba grif san manman yo.
Dios me ha entregado al perverso, me ha arrojado en manos de malvados.
12 Mwen t'ap viv tou dousman, li bouskile m'. Li pran m' dèyè nwa kou, li kraze m', li fè m' tounen jwèt li.
Vivía yo en paz, pero Él me sacudió; me asió por la cerviz, me hizo trizas, y me eligió por blanco suyo.
13 L'ap voye flèch li sou mwen kote m' vire. Li pèse tout kò m', li san pitye pou mwen, li mete san m' deyò.
Me rodean arqueros, traspasa mis riñones sin piedad y derrama por tierra mi hiel.
14 Kote m' vire li blese m', li vare sou mwen tankou yon sòlda nan lagè.
Me inflige herida sobre herida, corre contra mí cual gigante.
15 Mwen fè rad sak mete sou mwen, mwen woule kò m' nan pousyè tèlman mwen te nan lapenn.
He cosido un saco sobre mi piel, he revuelto en el polvo mi rostro.
16 Je m' vin wouj afòs mwen kriye. Tout anba je m' gonfle vin tou nwa.
Mi cara está hinchada de tanto llorar, y la sombra de la muerte cubre mis párpados,
17 Men, mwen konnen mwen pa fè ankenn moun mechanste. Mwen lapriyè Bondye ak tout kè m'.
aunque no hay injusticia en mí y mi oración es pura.
18 Ou menm latè, pa kache mizè mwen. Pa kite yo fèmen bouch mwen lè m'ap rele nan pye Bondye!
¡Tierra, no cubras mi sangre, y no sofoques en tu seno mi clamor!
19 Paske mwen konnen gen yon moun nan syèl la k'ap kanpe pou mwen, gen yon moun anwo a k'ap pran defans mwen.
Aún hay un testigo mío en el cielo, en lo alto reside el que da testimonio en mi favor.
20 Zanmi m' yo ap pase m' nan betiz, men, m'ap kriye nan pye Bondye.
Mis amigos me escarnecen, mas mis ojos buscan llorando a Dios.
21 Mwen bezwen moun pou plede kòz mwen ak Bondye a, menm jan yon moun plede kòz zanmi l'.
¡Ojalá que hubiera juez entre el hombre y Dios, así como lo hay entre el hijo del hombre y su prójimo.
22 M' pa lontan mouri. Mwen pral pran chemen kote moun pa janm tounen an.
El número de mis años se va pasando, y el camino que sigo no tiene vuelta.”

< Jòb 16 >