Jòb 16
1 Jòb pran lapawòl ankò, li di konsa:
Saa tog Job til Orde og svarede:
2 -Mwen bouke tande pawòl sa yo! Pase nou konsole moun, se plis lapenn n'ap ba yo.
Nok har jeg hørt af sligt, besværlige Trøstere er I til Hobe!
3 Kilè n'a sispann tout pale anpil sa a? Sa k'ap pouse nou konsa? Nou toujou pare pou reponn moun!
Faar Mundsvejret aldrig Ende? Hvad ægged dig dog til at svare?
4 Si m' te nan plas nou, epi nou menm nan plas mwen, m' ta ka pale jan nou pale a tou, m' ta pase nou nan yon wonn tenten, m' ta vide bèl diskou sou nou.
Ogsaa jeg kunde tale som I, hvis I kun var i mit Sted, føje mine Ord imod jer og ryste paa Hovedet ad jer,
5 M' ta remoute kouraj nou ak konsèy, m' ta pale ak nou jouk nou ta soulaje.
styrke jer med min Mund, ej spare paa ynksomme Ord!
6 Men, lè mwen pale, doulè a la pi rèd pou mwen. Lè mwen pa pale, se pa sa k'ap fè l' ban m' yon ti louga.
Taler jeg, mildnes min Smerte ikke og om jeg tier, hvad Lindring faar jeg?
7 Koulye a, Bondye, se fini ou fini avè m'. Ou kite yo touye tout fanmi m'.
Dog nu har han udtømt min Kraft, du har ødelagt hele min Kreds;
8 Ou mete men sou mwen, ou pa vle wè m' ankò. Mwen tounen zo ak po. Yo di se paske mwen antò ki fè sa rive m'.
at du greb mig, gælder som Vidnesbyrd mod mig, min Magerhed vidner imod mig.
9 Nan kòlè li, Bondye ap dechire m' moso pa moso. L'ap devore m' anba dan l'. L'ap louvri je l' sou mwen, li pa vle wè m'!
Hans Vrede river og slider i mig, han skærer Tænder imod mig. Fjenderne hvæsser Blikket imod mig,
10 Moun prèt pou manje m'. Yo kouri sou mwen, y'ap joure m', y'ap touye m' anba souflèt.
de opspiler Gabet imod mig, slaar mig med Haan paa Kind og flokkes til Hobe omkring mig;
11 Bondye lage m' nan men mechan yo. Li jete m' anba grif san manman yo.
Gud gav mig hen i Niddingers Vold, i gudløses Hænder kasted han mig.
12 Mwen t'ap viv tou dousman, li bouskile m'. Li pran m' dèyè nwa kou, li kraze m', li fè m' tounen jwèt li.
Jeg leved i Fred, saa knuste han mig, han greb mig i Nakken og sønderslog mig; han stilled mig op som Skive,
13 L'ap voye flèch li sou mwen kote m' vire. Li pèse tout kò m', li san pitye pou mwen, li mete san m' deyò.
hans Pile flyver omkring mig, han borer i Nyrerne uden Skaansel, udgyder min Galde paa Jorden;
14 Kote m' vire li blese m', li vare sou mwen tankou yon sòlda nan lagè.
Revne paa Revne slaar han mig, stormer som Kriger imod mig.
15 Mwen fè rad sak mete sou mwen, mwen woule kò m' nan pousyè tèlman mwen te nan lapenn.
Over min Hud har jeg syet Sæk og boret mit Horn i Støvet;
16 Je m' vin wouj afòs mwen kriye. Tout anba je m' gonfle vin tou nwa.
mit Ansigt er rødt af Graad, mine Øjenlaag hyllet i Mørke,
17 Men, mwen konnen mwen pa fè ankenn moun mechanste. Mwen lapriyè Bondye ak tout kè m'.
skønt der ikke er Vold i min Haand, og skønt min Bøn er ren!
18 Ou menm latè, pa kache mizè mwen. Pa kite yo fèmen bouch mwen lè m'ap rele nan pye Bondye!
Dølg ikke, Jord, mit Blod, mit Skrig komme ikke til Hvile!
19 Paske mwen konnen gen yon moun nan syèl la k'ap kanpe pou mwen, gen yon moun anwo a k'ap pran defans mwen.
Alt nu er mit Vidne i Himlen, min Talsmand er i det høje;
20 Zanmi m' yo ap pase m' nan betiz, men, m'ap kriye nan pye Bondye.
gid min Ven lod sig finde! Mit Øje vender sig med Taarer til Gud,
21 Mwen bezwen moun pou plede kòz mwen ak Bondye a, menm jan yon moun plede kòz zanmi l'.
at han skifter Ret mellem Manden og Gud, mellem Mennesket og hans Ven!
22 M' pa lontan mouri. Mwen pral pran chemen kote moun pa janm tounen an.
Thi talte er de kommende Aar, jeg skal ud paa en Færd, jeg ej vender hjem fra.
