< Jòb 14 >
1 Nou menm moun, se nan vant fanm nou soti. Lavi nou kout, men li pa manke traka!
O homem, nascido de mulher, é curto de dias, e farto de inquietação;
2 Nou parèt tankou yon flè. Epi lamenm nou fennen. Nou disparèt tankou yon nwaj k'ap pase.
Ele sai como uma flor, e é cortado; foge como a sombra, e não permanece.
3 Epi, Bondye, se sa w'ap louvri je ou gade. Se sa w'ap fè kanpe devan ou pou jije l'?
Contudo sobre este abres teus olhos, e me trazes a juízo contigo.
4 Ki moun ki ka fè dlo pwòp soti nan yon sous sal? Pesonn moun.
Quem tirará algo puro do imundo? Ninguém.
5 Tan chak moun gen pou l' viv la fikse deja depi lontan. Kantite mwa li gen pou l' viv la, se nan men ou sa rete. Anyen pa ka chanje.
Visto que seus dias já estão determinados, e contigo está o número de seus meses, tu lhe puseste limites, [dos quais] ele não passará.
6 Tanpri, wete je ou sou mwen. Kite m' pran yon ti souf. Tankou moun ki fin pase yon jounen ap travay di, kite m' pran yon ti kanpo.
Desvia-te dele, para que ele tenha repouso; até que, como o empregado, complete seu dia.
7 Toujou gen yon ti espwa pou yon pyebwa. Yo te mèt koupe l', l'ap toujou pouse ankò, li p'ap mouri.
Porque há [ainda] alguma esperança para a árvore que, se cortada, ainda se renove, e seus renovos não cessem.
8 Rasin li yo te mèt fin vye nan tè a, bout chouk la te mèt fin chèch,
Ainda que sua raiz se envelheça na terra, e seu tronco morra no solo,
9 depi li jwenn dlo, l'ap boujonnen, l'ap pouse kreyòl.
Ao cheiro das águas ela brotará, e dará ramos como uma planta nova.
10 Men moun, depi yo mouri, yo tounen kadav. Lè yo kase kòd, ou pa wè kote yo fè.
Porém o homem morre, e se abate; depois de expirar, onde ele está?
11 Letan ka cheche, larivyè ka sispann koule.
As águas se vão do lago, e o rio se esgota, e se seca.
12 Men, kote yon moun mouri kouche a, pa gen leve pou li ankò. Poul va fè dan anvan y'a leve vivan ankò, anvan y'a leve soti nan dòmi yo a.
Assim o homem se deita, e não se levanta; até que não haja mais céus, eles não despertarão, nem se erguerão de seu sono.
13 Si sèlman ou ta vle kache m' nan peyi kote mò yo ye a? Si ou te ka kite m' la jouk kòlè ou la fin pase? Apre sa, ou ta fikse yon dat pou chonje m' ankò. (Sheol )
Ah, se tu me escondesses no Xeol, e me ocultasses até que a tua ira passasse, se me pusesses um limite de tempo, e te lembrasses de mim! (Sheol )
14 Men, sa m'ap di la a? Eske moun mouri ka leve? Sa pa fè anyen. Mwen ta tann move tan sa a fin pase, jouk sa ta bon pou mwen ankò.
Se o homem morrer, voltará a viver? Todos os dias de meu combate esperarei, até que venha minha dispensa.
15 Lè sa a, ou ta rele m', mwen ta reponn ou. Ou ta kontan wè sa ou te fè ak men ou lan.
Tu [me] chamarás, e eu te responderei; e te afeiçoarás à obra de tuas mãos.
16 Lè sa a, ou ta gade jan m'ap mache a, men, ou pa ta chonje sa m' te konn fè ki mal.
Pois então tu contarias meus passos, e não ficarias vigiando meu pecado.
17 Ou ta padonnen m' peche m' yo, ou ta mare yo tout fè yon pakèt voye jete.
Minha transgressão estaria selada numa bolsa, e tu encobririas minhas perversidades.
18 Rive yon lè se pou mòn yo anfale, se pou wòch yo woule desann.
E assim como a montanha cai e é destruída, e a rocha muda de seu lugar,
19 Rive yon lè dlo ap fin manje wòch yo, lapli ap fin bwote tout tè a desann. Konsa tou, rive yon lè ou wete tout espwa nan kè moun.
E a água desgasta as pedras, e as enxurradas levam o pó da terra, assim também tu fazes perecer a esperança do homem.
20 Ou kraze yo nèt anba men ou, epi yo mouri. Ou fè moun pa ka rekonèt yo, epi ou voye yo ale.
Sempre prevaleces contra ele, e ele passa; tu mudas o aspecto de seu rosto, e o despedes.
21 Moun fè lwanj pitit mò yo, men mò yo menm yo pa konn anyen. Moun pase yo nan betiz, men yo menm, sa pa di yo anyen.
Se seus filhos vierem a ter honra, ele não saberá; se forem humilhados, ele não perceberá.
22 Yon sèl soufrans yo santi se sa k'ap manje yo nan tout kò yo a. Se pou tèt pa yo ase y'ap plenyen!
Ele apenas sente as dores em sua própria carne, e lamenta por sua própria alma.