< Jòb 14 >
1 Nou menm moun, se nan vant fanm nou soti. Lavi nou kout, men li pa manke traka!
O homem nascido da mulher é curto de dias e farto de inquietação.
2 Nou parèt tankou yon flè. Epi lamenm nou fennen. Nou disparèt tankou yon nwaj k'ap pase.
Sae como a flor, e se corta; foge tambem como a sombra, e não permanece.
3 Epi, Bondye, se sa w'ap louvri je ou gade. Se sa w'ap fè kanpe devan ou pou jije l'?
E sobre este tal abres os teus olhos, e a mim me fazes entrar no juizo comtigo.
4 Ki moun ki ka fè dlo pwòp soti nan yon sous sal? Pesonn moun.
Quem do immundo tirará o puro? Ninguem.
5 Tan chak moun gen pou l' viv la fikse deja depi lontan. Kantite mwa li gen pou l' viv la, se nan men ou sa rete. Anyen pa ka chanje.
Visto que os seus dias estão determinados, comtigo está o numero dos seus dias; e tu lhe pozeste limites, e não passará além d'elles.
6 Tanpri, wete je ou sou mwen. Kite m' pran yon ti souf. Tankou moun ki fin pase yon jounen ap travay di, kite m' pran yon ti kanpo.
Desvia-te d'elle, para que tenha repouso, até que, como o jornaleiro, tenha contentamento no seu dia.
7 Toujou gen yon ti espwa pou yon pyebwa. Yo te mèt koupe l', l'ap toujou pouse ankò, li p'ap mouri.
Porque ha esperança para a arvore que, se fôr cortada, ainda se renovará, e não cessarão os seus renovos
8 Rasin li yo te mèt fin vye nan tè a, bout chouk la te mèt fin chèch,
Se se envelhecer na terra a sua raiz, e morrer o seu tronco no pó,
9 depi li jwenn dlo, l'ap boujonnen, l'ap pouse kreyòl.
Ao cheiro das aguas brotará, e dará ramos para a planta.
10 Men moun, depi yo mouri, yo tounen kadav. Lè yo kase kòd, ou pa wè kote yo fè.
Porém, morrendo o homem, está abatido: e dando o homem o espirito, então onde está?
11 Letan ka cheche, larivyè ka sispann koule.
Como as aguas se retiram do mar, e o rio se esgota, e fica secco,
12 Men, kote yon moun mouri kouche a, pa gen leve pou li ankò. Poul va fè dan anvan y'a leve vivan ankò, anvan y'a leve soti nan dòmi yo a.
Assim o homem se deita, e não se levanta: até que não haja mais céus não acordarão nem se erguerão de seu somno.
13 Si sèlman ou ta vle kache m' nan peyi kote mò yo ye a? Si ou te ka kite m' la jouk kòlè ou la fin pase? Apre sa, ou ta fikse yon dat pou chonje m' ankò. (Sheol )
Oxalá me escondesses na sepultura, e me occultasses até que a tua ira se desviasse: e me pozesses um limite, e te lembrasses de mim! (Sheol )
14 Men, sa m'ap di la a? Eske moun mouri ka leve? Sa pa fè anyen. Mwen ta tann move tan sa a fin pase, jouk sa ta bon pou mwen ankò.
Morrendo o homem, porventura tornará a viver? todos os dias de meu combate esperaria, até que viesse a minha mudança?
15 Lè sa a, ou ta rele m', mwen ta reponn ou. Ou ta kontan wè sa ou te fè ak men ou lan.
Chama-me, e eu te responderei, e affeiçoa-te á obra de tuas mãos.
16 Lè sa a, ou ta gade jan m'ap mache a, men, ou pa ta chonje sa m' te konn fè ki mal.
Pois agora contas os meus passos: porventura não vigias sobre o meu peccado?
17 Ou ta padonnen m' peche m' yo, ou ta mare yo tout fè yon pakèt voye jete.
A minha transgressão está sellada n'um sacco, e amontoas as minhas iniquidades.
18 Rive yon lè se pou mòn yo anfale, se pou wòch yo woule desann.
E, na verdade, caindo a montanha, desfaz-se: e a rocha se remove do seu logar.
19 Rive yon lè dlo ap fin manje wòch yo, lapli ap fin bwote tout tè a desann. Konsa tou, rive yon lè ou wete tout espwa nan kè moun.
As aguas gastam as pedras, as cheias afogam o pó da terra: e tu fazes perecer a esperança do homem.
20 Ou kraze yo nèt anba men ou, epi yo mouri. Ou fè moun pa ka rekonèt yo, epi ou voye yo ale.
Tu para sempre prevaleces contra elle, e elle passa; tu, mudando o seu rosto, o despedes.
21 Moun fè lwanj pitit mò yo, men mò yo menm yo pa konn anyen. Moun pase yo nan betiz, men yo menm, sa pa di yo anyen.
Os seus filhos estão em honra, sem que elle o saiba: ou ficam minguados sem que elle o perceba:
22 Yon sèl soufrans yo santi se sa k'ap manje yo nan tout kò yo a. Se pou tèt pa yo ase y'ap plenyen!
Mas a sua carne n'elle tem dôres: e a sua alma n'elle lamenta.