ગીતશાસ્ત્ર 91

1 ૧ પરાત્પર ઈશ્વરના આશ્રયસ્થાનમાં જે વસે છે, તે સર્વસમર્થની છાયામાં રહેશે.

Den der sidder i den Højestes Skjul og dvæler i den Almægtiges Skygge,

2 ૨ હું યહોવાહ વિષે કહીશ કે, “તે મારા આશ્રય અને ગઢ છે, એ જ મારા ઈશ્વર છે, તેમના પર હું ભરોસો રાખું છું.”

siger til HERREN: Min Tilflugt, min Klippeborg, min Gud, på hvem jeg stoler.

3 ૩ કારણ કે તે તને શિકારીના સર્વ ફાંદાઓથી અને નાશકારક મરકીથી બચાવશે.

Thi han frier dig fra Fuglefængerens Snare, fra ødelæggende Pest;

4 ૪ તે પોતાનાં પીંછાથી તને ઢાંકશે અને તેમની પાંખો નીચે આશ્રય મળશે. તેમની સત્યતા ઢાલ તથા બખતર છે.

han dækker dig med sine Fjedre, under hans Vinger finder du Ly, hans Trofasthed er Skjold og Værge.

5 ૫ રાત્રે જે ભય લાગે છે તેથી અથવા તો દિવસે ઊડનાર તીરથી,

Du frygter ej Nattens Rædsler, ej Pilen der flyver om Dagen

6 ૬ અથવા અંધકારમાં ચાલનાર મરકીથી કે, બપોરે મહામારીથી તું બીશ નહિ.

ej Pesten, der sniger i Mørke, ej Middagens hærgende Sot.

7 ૭ તારી બાજુએ હજાર અને તારે જમણે હાથે દશ હજાર માણસો પડશે, પણ તે તારી પાસે આવશે નહિ.

Falder end tusinde ved din Side, ti Tusinde ved din højre Hånd, til dig når det ikke hen;

8 ૮ તું માત્ર નજરે જોશે અને તું દુષ્ટોને મળેલો બદલો જોશે.

du ser det kun med dit Øje, er kun Tilskuer ved de gudløses Straf;

9 ૯ કારણ કે યહોવાહ મારા આધાર છે! તેં પરાત્પરને તારો આશ્રય કર્યો છે.

(thi du, HERRE, er min Tilflugt) den Højeste tog du til Bolig.

10 ૧૦ તારા પર કંઈ દુઃખ આવી પડશે નહિ; મરકી તારા ઘરની પાસે આવશે નહિ.

Der times dig intet ondt, dit Telt kommer Plage ej nær;

11 ૧૧ કારણ કે તને તારા સર્વ માર્ગમાં સંભાળવાને માટે, તે પોતાના દૂતોને આજ્ઞા આપશે.

thi han byder sine Engle at vogte dig på alle dine Veje;

12 ૧૨ તેઓ તને પોતાના હાથોમાં ધરી રાખશે, કે જેથી તારો પગ માર્ગમાં ખડકો સાથે અફળાય નહિ.

de skal bære dig på deres Hænder, at du ikke skal støde din Fod på nogen Sten;

13 ૧૩ તું સિંહ તથા સાપ પર પગ મૂકશે; સિંહનાં બચ્ચાંને તથા સાપને તું છૂંદી નાખશે.

du skal træde på Slanger og Øgler, trampe på Løver og Drager.

14 ૧૪ કારણ કે તે મને સમર્પિત છે, માટે હું તેને બચાવીશ. તેણે મારું નામ જાણ્યું છે, માટે હું તેને ઊંચો કરીશ.

"Da han klynger sig til mig, frier jeg ham ud, jeg bjærger ham, thi han kender mit Navn;

15 ૧૫ જ્યારે તે મને પોકારશે, ત્યારે હું તેને ઉત્તર આપીશ. હું સંકટસમયે તેની સાથે રહીશ; હું તેને વિજય અપાવીને માન આપીશ.

kalder han på mig, svarer jeg ham, i Trængsel er jeg hos ham, jeg frier ham og giver ham Ære:

16 ૧૬ હું તેને લાંબા આયુષ્યથી વેષ્ટિત કરીશ અને તેને મારા તરફથી મળતો ઉદ્ધાર દેખાડીશ.

med et langt Liv mætter jeg ham og lader ham skue min Frelse!"