ગીતશાસ્ત્ર 77

1 ૧ મુખ્ય ગવૈયાને માટે; યદૂથૂનની રીત પ્રમાણે રચેલું. આસાફનું ગીત. હું ઈશ્વરની આગળ મારી વાણી પોકારીશ; હું મારી વાણીથી ઈશ્વરને પોકારીશ અને ઈશ્વર મારું સાંભળશે.

Mi voz a Dios, y clamé: mi voz a Dios, y él me escuchará.

2 ૨ મારા સંકટના દિવસે મેં પ્રભુને પોકાર્યા. મેં તેમની તરફ મારા હાથ ઊંચા રાખીને આખી રાત પ્રાર્થના કરી; મારા આત્માએ દિલાસો સ્વીકારવાની ના પાડી.

En el día de mi angustia al Señor busqué: mi llaga se desangraba de noche, sin estancarse: mi alma no quería consuelo.

3 ૩ હું ઈશ્વરનું સ્મરણ કરીને વ્યાકુળ થાઉં છું; હું તેમના વિષે વિચારું છું, તો હું મૂર્છિત થઈ જાઉં છું. (સેલાહ)

Acordábame de Dios, y me sobresaltaba: quejábame, y desmayaba mi espíritu. (Selah)

4 ૪ તમે મને મારી આંખો બંધ કરવા દેતા નથી; હું મુશ્કેલીમાં બોલી શકતો નહોતો.

Tenías los párpados de mis ojos: estaba quebrantado, y no hablaba.

5 ૫ હું અગાઉના દિવસોનો, પૂર્વના ભૂતકાળનો વિચાર કરું છું.

Contaba los días desde el principio: los años de los siglos.

6 ૬ રાતના સમયે મારું ગાયેલું ગીત મને યાદ આવે છે. હું ઘણી ગંભીરતાથી વિચારું છું.

Acordábame de mis canciones de noche: meditaba con mi corazón, y mi espíritu escudriñaba.

7 ૭ શું પ્રભુ મને સર્વકાળને માટે તજી દેશે? શું તે ફરી પ્રસન્ન થશે નહિ?

¿Desechará el Señor para siempre, y no volverá más a amar?

8 ૮ શું તેમની કૃપા સદાને માટે જતી રહી છે? શું તેમનું વચન સદાકાળ રદ જશે?

¿Háse acabado para siempre su misericordia? ¿Háse acabado la palabra para generación y generación?

9 ૯ અમારા પર કૃપા કરવાનું ઈશ્વર શું ભૂલી ગયા છે? શું તેમણે તેમની સહાનુભૂતિને કોપમાં બદલી નાખી છે? (સેલાહ)

¿Ha olvidado Dios el haber misericordia? ¿Ha encerrado con la ira sus misericordias? (Selah)

10 ૧૦ મેં કહ્યું, “આ તો મારું દુઃખ છે: પરાત્પરના જમણા હાથનાં વર્ષો હું સંભારીશ.”

Y dije: Enfermedad mía es. En los años de la diestra del Altísimo.

11 ૧૧ પણ હું યહોવાહનાં કૃત્યોનું સ્મરણ કરીશ; તમારા પુરાતન કાળના ચમત્કાર વિષે હું વિચાર કરીશ.

Acordábame de las obras de Jehová: por tanto me acordé de tus maravillas antiguas.

12 ૧૨ હું તમારાં સર્વ કામોનું મનન કરીશ અને તમારાં કૃત્યો વિષે વિચાર કરીશ.

Y meditaba en todas tus obras, y hablaba de tus hechos.

13 ૧૩ હે ઈશ્વર, તમારા માર્ગો પવિત્ર છે, આપણા મહાન ઈશ્વર જેવા બીજા ઈશ્વર કોણ છે?

O! Dios, en santidad es tu camino, ¿Quién es Dios grande, como el Dios nuestro?

14 ૧૪ તમે ચમત્કાર કરનાર ઈશ્વર છો; તમે લોકોમાં તમારું સામર્થ્ય પ્રગટ કર્યું છે.

Tú eres el Dios que hace maravillas, haciendo notoria en los pueblos tu fortaleza.

15 ૧૫ તમે તમારા મહાન પરાક્રમ વડે લોકોને, એટલે યાકૂબના તથા યૂસફના વંશજોને વિજય અપાવ્યો છે.

Redímiste con brazo tu pueblo, los hijos de Jacob y de José. (Selah)

16 ૧૬ હે ઈશ્વર, સાગરો તમને જોયા; સાગરો તમને જોઈને ગભરાયાં; ઊંડાણો પણ ધ્રૂજ્યાં.

Viéronte las aguas, o! Dios, las aguas te vieron, temieron, también temblaron los abismos.

17 ૧૭ વાદળોએ પાણી વરસાવ્યાં; આકાશે ગર્જના કરી; તમારાં બાણો ચારેબાજુ ઊડ્યાં.

Las nubes echaron inundaciones de aguas: los cielos dieron voz; asimismo discurrieron tus rayos.

18 ૧૮ તમારી ગર્જનાનો અવાજ વંટોળિયામાં હતો; વીજળીઓએ જગતને પ્રકાશિત કર્યું; પૃથ્વી કાંપી તથા હચમચી.

El sonido de tus truenos anduvo en cerco: los relámpagos alumbraron al mundo: la tierra se estremeció, y tembló.

19 ૧૯ તમારો માર્ગ તો સમુદ્રમાં અને તમારી વાટો મહાજળમાં હતી, પણ તમારાં પગલાં કોઈના જોવામાં આવ્યાં નહિ.

En la mar estuvo tu camino: y tus sendas en las muchas aguas; y tus pisadas no fueron conocidas.

20 ૨૦ તમે મૂસા તથા હારુનની મારફતે તમારા લોકોને ઘેટાંનાં ટોળાંની જેમ દોર્યા.

Llevaste, como ovejas, tu pueblo, por mano de Moisés, y de Aarón.