ગીતશાસ્ત્ર 74
1 ૧ આસાફનું માસ્કીલ. હે ઈશ્વર, તમે અમને સદાને માટે કેમ તજી દીધા છે? તમારા ચારાનાં ઘેટાં વિરુદ્ધ તમારો કોપનો ધુમાડો કેમ ચઢે છે?
(En maskil af Asaf.) Hvorfor har du, Gud, stødt os bort for evig, hvi ryger din Vrede mod Hjorden, du røgter?
2 ૨ પુરાતન સમયમાં તમે લોકોને પસંદ કરીને ખરીદ્યા હતા, જેને તમે તમારા વતનનો વારસો થવાને છોડાવ્યા છે તેઓનું સ્મરણ કરો; અને સિયોન પર્વત, જ્યાં તમે રહો છો તેનું સ્મરણ કરો.
Kom din Menighed i Hu, som du fordum vandt dig, - du udløste den til din Ejendoms Stamme - Zions Bjerg, hvor du har din Bolig.
Løft dine Fjed til de evige Tomter: Fjenden lagde alt i Helligdommen øde.
Dine Fjender brøled i dit Samlingshus, satte deres Tegn som Tegn deri.
Det så ud, som når man løfter Økser i Skovens Tykning.
Og alt det udskårne Træværk der! De hugged det sønder med Økse og Hammer.
7 ૭ તેઓએ તમારા પવિત્રસ્થાનને આગ લગાડી છે; તેઓએ તમારું નિવાસસ્થાન ભ્રષ્ટ કરીને ધૂળમાં મેળવી દીધું છે.
På din Helligdom satte de Ild, de skændede og nedrev dit Navns Bolig.
8 ૮ તેઓએ પોતાના હૃદયોમાં કહ્યું, “આપણે તે સર્વનો નાશ કરીશું.” તેઓએ દેશમાંના બધાં સભાસ્થાનોને બાળી મૂક્યાં છે.
De tænkte: "Til Hobe udrydder vi dem!" De brændte alle Guds Samlingshuse i Landet.
9 ૯ અમે ઈશ્વર તરફથી એક પણ ચમત્કાર કે ચિહ્નો જોઈ શકતા નથી; ત્યાં કોઈ પ્રબોધક નથી અને આવું ક્યાં સુધી ચાલશે તે જાણનાર અમારામાં કોઈ નથી.
Vore Tegn, dem ser vi ikke, Profeter findes ej mer; hvor længe, ved ingen af os.
10 ૧૦ હે ઈશ્વર, ક્યાં સુધી અમારા શત્રુઓ તમારા નામનું અપમાન કરશે? શું શત્રુ હંમેશાં તમારા નામની નિંદા કરશે?
Hvor længe, o Gud, skal vor Modstander smæde, Fjenden blive ved at håne dit Navn?
11 ૧૧ તમે તમારો હાથ, હા, તમારો જમણો હાથ, કેમ પાછો ખેંચો છો? તમારા ઉરમાંથી તમારો જમણો હાથ બહાર લાવીને તેઓનો નાશ કરો.
Hvorfor holder du din Hånd tilbage og skjuler din højre i Kappens Fold?
Vor Konge fra fordums Tid er dog Gud, som udførte Frelsens Værk i Landet.
13 ૧૩ તમે તમારા મહાન પરાક્રમ વડે રાતા સમુદ્રના બે ભાગ પાડ્યા; વળી તમે પાણીમાં મહા અજગરનો માથાં ફોડી નાખ્યાં.
Du kløvede Havet med Vælde, knuste på Vandet Dragernes Hoved;
du søndrede Hovederne på Livjatan og gav dem som Æde til Ørkenens Dyr;
Kilde og Bæk lod du vælde frem, du udtørred stedseflydende Strømme;
din er Dagen, og din er Natten, du grundlagde Lys og Sol,
du fastsatte alle Grænser på Jord, du frembragte Sommer og Vinter.
18 ૧૮ હે યહોવાહ, શત્રુઓ તમારી મશ્કરી કરે છે અને મૂર્ખ લોકો તમારા નામની નિંદા કરે છે, તેનું સ્મરણ કરો.
Kom i Hu, o HERRE, at Fjenden har hånet, et Folk af Dårer har spottet dit Navn!
19 ૧૯ તમારા કબૂતરનો જીવ હિંસક પશુઓનાં હાથમાં જવા દેશો નહિ; તમારા પીડિત લોકોને સદાને માટે ભૂલી જશો નહિ.
Giv ikke Vilddyret din Turteldues Sjæl, glem ikke for evigt dine armes Liv;
se hen til Pagten, thi fyldte er Landets mørke Steder med Voldsfærds Boliger.
Lad ej den fortrykte gå bort med Skam, lad de arme og fattige prise dit Navn!
22 ૨૨ હે ઈશ્વર, તમે ઊઠો તમારા પોતાના પક્ષની હિમાયત કરો; મૂર્ખ માણસો આખો દિવસ તમારું અપમાન કરે છે, તે યાદ કરો.
Gud, gør dig rede, før din Sag, kom i Hu, hvor du stadig smædes af bårer,
23 ૨૩ તમારા શત્રુઓની વાણી અને તમારી વિરુદ્ધ બંડ ઉઠાવનારાઓનો ઘોંઘાટ, નિત્ય ઊંચો ચઢે છે, તે તમે વીસરશો નહિ.
lad ej dine Avindsmænds Røst uænset! Ustandseligt lyder dine Fjenders Larm!
