ગીતશાસ્ત્ર 147

1 ૧ યહોવાહની સ્તુતિ કરો, કેમ કે આપણા ઈશ્વરનાં સ્તુતિગીતો ગાવાં એ સારું તથા મનોરંજક છે, સ્તુતિ કરવી એ ઘટતું છે.

Louvai ao SENHOR, porque é bom cantar louvores ao nosso Deus; porque agradável e merecido [é] o louvor.

2 ૨ યહોવાહ યરુશાલેમને ફરી બાંધે છે; તે ઇઝરાયલનાં વિખેરાઈ ગયેલા લોકોને પાછા એકઠાં કરે છે.

O SENHOR edifica a Jerusalém; [e] ajunta os dispersos de Israel.

3 ૩ હૃદયભંગ થયેલાઓને તે સાજા કરે છે અને તે તેઓના ઘા રુઝવે છે.

Ele sara aos de coração partido, e os cura de suas dores.

4 ૪ તે તારાઓની ગણતરી કરે છે; તે તેઓને નામ આપીને બોલાવે છે.

Ele conta o número das estrelas; chama todas elas pelos seus nomes.

5 ૫ આપણા પ્રભુ કેવા મહાન છે અને ઘણા પરાક્રમી છે; તેમના ડહાપણની કોઈ સીમા નથી.

O nosso Senhor é grande e muito poderoso; seu entendimento é incomensurável.

6 ૬ યહોવાહ નમ્રજનોને ઊંચાં કરે છે; તે દુષ્ટોને જમીનદોસ્ત કરી નાખે છે.

O SENHOR levanta aos mansos; [e] abate aos perversos até a terra.

7 ૭ યહોવાહનો આભાર માનતાં માનતાં ગાઓ; વીણા સાથે આપણા ઈશ્વરનાં સ્તોત્ર ગાઓ.

Cantai ao SENHOR em agradecimento; cantai louvores ao nosso Deus com harpa.

8 ૮ તે આકાશને વાદળોથી ઢાંકે છે અને પૃથ્વીને માટે તે વરસાદ તૈયાર કરી રાખે છે, તે પહાડો પર ઘાસ ઉગાડે છે.

Ele que cobre o céu com nuvens, que prepara chuva para a terra, que faz os montes produzirem erva;

9 ૯ પશુઓને તેમ જ પોકાર કરતાં કાગડાનાં બચ્ચાંને પણ તે ખોરાક આપે છે.

Que dá ao gado seu pasto; e [também] aos filhos dos corvos, quando clamam.

10 ૧૦ તે ઘોડાના બળથી પ્રસન્ન થતા નથી; તે માણસના પગના જોરથી પણ ખુશ થતા નથી.

Ele não se agrada da força do cavalo, nem se contenta com as pernas do homem.

11 ૧૧ જેઓ તેમનો ભય રાખે છે અને તેમની કૃપાની આશા રાખે છે, તેમના પર યહોવાહ ખુશ રહે છે.

O SENHOR se agrada dos que o temem, daqueles que esperam por sua bondade.

12 ૧૨ હે યરુશાલેમ, યહોવાહની સ્તુતિ કર; હે સિયોન, તારા ઈશ્વરની સ્તુતિ કર.

Louva, Jerusalém, ao SENHOR; celebra ao teu Deus, ó Sião.

13 ૧૩ કારણ કે તેમણે તારાં દ્વારોની ભૂંગળો મજબૂત કરી છે; તેમણે તારામાં તારાં સંતાનોને આશીર્વાદિત કર્યાં છે.

Porque ele fortifica os ferrolhos de tuas portas; ele abençoa a teus filhos dentro de ti.

14 ૧૪ તે તારી સરહદમાં શાંતિ સ્થાપે છે; સારા ઘઉંથી તે તારા કોઠારોને ભરપૂર કરે છે.

[Ele é] o que dá paz às tuas fronteiras; e te farta com o melhor trigo;

15 ૧૫ તે પોતાની આજ્ઞા પૃથ્વી પર મોકલે છે; તેમની આજ્ઞા બહુ ઝડપથી દોડે છે.

Que envia sua ordem à terra; sua palavra corre velozmente.

16 ૧૬ તે ઊનના જેવો બરફ મોકલે છે; તે હવામાંથી રાખ જેવા કરાની વૃષ્ટિ કરે છે.

Que dá a neve como a lã; espalha a geada como a cinza.

17 ૧૭ રોટલીના કટકા જેવા કરા વરસાવે છે; તેની ટાઢ આગળ કોણ ઊભું રહી શકે?

Que lança seu gelo [em] pedaços; quem pode subsistir ao seu frio?

18 ૧૮ તે પોતાની આજ્ઞા મોકલીને તેમને ઓગળાવે છે; તે પોતાના પવનને ફૂંકાવાની આજ્ઞા કરે છે અને પાણીઓ વહેતાં થાય છે.

Ele manda sua palavra, e os faz derreter; faz soprar seu vento, [e] escorrem-se as águas.

19 ૧૯ તેમણે યાકૂબને તેમનાં વચનો પ્રગટ કર્યાં, તેમણે તેમના વિધિઓ અને નિયમો ઇઝરાયલને પણ પ્રગટ કર્યા.

Ele declara suas palavras a Jacó; e seus estatutos e seus juízos a Israel.

20 ૨૦ અન્ય કોઈ પ્રજા સાથે તેમણે આ પ્રમાણે કર્યું નથી; તેઓએ તેમનાં ન્યાયવચનો જાણ્યાં નથી. યહોવાહની સ્તુતિ થાઓ.

Ele não fez assim a nenhuma [outra] nação; [e] não conhecem os juízos [dele]. Louvai ao SENHOR.