< ગીતશાસ્ત્ર 122 >
1 ૧ ચઢવાનું ગીત; દાઉદનું. જ્યારે તેઓએ મને કહ્યું કે, “ચાલો આપણે યહોવાહના ઘરમાં જઈએ,” ત્યારે હું આનંદ પામ્યો.
Ein Wallfahrtslied. Von David. Ich freue mich an denen, die zu mir sagen: Lasset uns zum Hause des HERRN gehen!
2 ૨ હે યરુશાલેમ, તારા દ્વારોમાં અમે ઊભા રહ્યા હતા.
Unsre Füße stehen in deinen Toren, Jerusalem!
3 ૩ યરુશાલેમ તો હારબંધ ઇમારતોવાળા નગરના જેવું બાંધેલું છે.
Jerusalem, du bist gebaut als eine Stadt, die fest in sich geschlossen ist,
4 ૪ ત્યાં કુળો ચઢે છે, યહોવાહનાં કુળો, ઇઝરાયલને સાક્ષીરૂપ થવાને અર્થે, યહોવાહના નામનો આભાર માનવાને માટે કુળો ચઢે છે.
wohin die Stämme hinaufziehen, die Stämme des HERRN (ein Zeugnis für Israel), zu preisen den Namen des HERRN!
5 ૫ કેમ કે ત્યાં ઇનસાફનાં રાજ્યાસનો દાઉદના કુટુંબના રાજ્યાસનો સ્થાપવામાં આવેલાં છે.
Denn dort sind Stühle gesetzt zum Gericht, die Stühle des Hauses David.
6 ૬ યરુશાલેમની શાંતિને માટે પ્રાર્થના કરો! જેઓ તને ચાહે છે તેને શાંતિ મળો.
Bittet für den Frieden Jerusalems! Es gehe wohl denen, die dich lieben!
7 ૭ તારા કોટની અંદર શાંતિ અને તારા મહેલોની અંદર કુશળતા થાઓ.
Friede sei in deinen Mauern und Glück in deinen Palästen!
8 ૮ મારા ભાઈઓ તથા મારા મિત્રોની ખાતર હવે હું બોલીશ, “તારામાં શાંતિ થાઓ.”
Um meiner Brüder und Freunde willen sage ich: Friede sei in dir!
9 ૯ આપણા ઈશ્વર યહોવાહના ઘરને અર્થે હું તેની ઉત્તમતાને લીધે પ્રાર્થના કરીશ.
Um des Hauses des HERRN, unsres Gottes, willen will ich dein Bestes suchen!