ગીતશાસ્ત્ર 120

1 ૧ ચઢવાનું ગીત. મારા સંકટમાં મેં યહોવાહને પોકાર કર્યો અને તેમણે મને ઉત્તર આપ્યો.

Cantique des pèlerinages. J'ai invoqué l'Éternel dans ma détresse, Et il m'a exaucé.

2 ૨ હે યહોવાહ, જેઓ પોતાના હોઠોથી જૂઠું બોલે છે અને તેમની જીભથી છેતરે છે, તેઓથી તમે મારા આત્માને બચાવો.

Éternel, délivre mon âme des lèvres menteuses, De la langue perfide!

3 ૩ હે કપટી જીભ, તને તો તે શું કરશે? અને તારા તે શા હાલ કરશે?

Quelle sera ta rétribution, Quel sera ton profit, langue perfide?

4 ૪ તને યોદ્ધાઓ તીક્ષ્ણ બાણોથી વીંધશે, અને ધગધગતા કોલસાથી તને દઝાડાશે.

— Les flèches aiguës du guerrier, Avec les charbons ardents du genêt! —

5 ૫ મને અફસોસ છે કે હું મેશેખમાં રહું છું; અગાઉ હું કેદારના તંબુઓ મધ્યે રહેતો હતો.

Malheureux que je suis, de séjourner dans Mésec, De demeurer sous les tentes de Kédar!

6 ૬ જે શાંતિ પર દ્વેષ રાખે છે તેની સાથે રહીને હવે તો હું ધરાઈ ગયો છું.

Trop longtemps mon âme a demeuré Parmi ceux qui haïssent la paix.

7 ૭ હું શાંતિ ચાહું છું, પણ જ્યારે હું બોલું છું, ત્યારે તેઓ લડાઈ કરવા માગે છે.

Je veux la paix; mais, dès que j'ouvre la bouche, Ils veulent la guerre!