< ગીતશાસ્ત્ર 120 >
1 ૧ ચઢવાનું ગીત. મારા સંકટમાં મેં યહોવાહને પોકાર કર્યો અને તેમણે મને ઉત્તર આપ્યો.
Cantique des degrés. Vers l’Eternel j’ai crié dans ma détresse, et il m’a exaucé.
2 ૨ હે યહોવાહ, જેઓ પોતાના હોઠોથી જૂઠું બોલે છે અને તેમની જીભથી છેતરે છે, તેઓથી તમે મારા આત્માને બચાવો.
Seigneur, délivre-moi des lèvres mensongères, de la langue perfide.
3 ૩ હે કપટી જીભ, તને તો તે શું કરશે? અને તારા તે શા હાલ કરશે?
Quel profit te donnera-t-elle, quel avantage, cette langue perfide,
4 ૪ તને યોદ્ધાઓ તીક્ષ્ણ બાણોથી વીંધશે, અને ધગધગતા કોલસાથી તને દઝાડાશે.
pareille aux flèches des guerriers, aiguisées aux charbons ardents des genêts?
5 ૫ મને અફસોસ છે કે હું મેશેખમાં રહું છું; અગાઉ હું કેદારના તંબુઓ મધ્યે રહેતો હતો.
Quel malheur pour moi d’avoir séjourné à Méchec, demeuré près des tentes de Kêdar!
6 ૬ જે શાંતિ પર દ્વેષ રાખે છે તેની સાથે રહીને હવે તો હું ધરાઈ ગયો છું.
Trop longtemps mon âme a vécu dans le voisinage de ceux qui haïssent la paix.
7 ૭ હું શાંતિ ચાહું છું, પણ જ્યારે હું બોલું છું, ત્યારે તેઓ લડાઈ કરવા માગે છે.
Je suis, moi, tout à la paix, et quand je la proclame, eux ne méditent que guerre.