< ગીતશાસ્ત્ર 120 >
1 ૧ ચઢવાનું ગીત. મારા સંકટમાં મેં યહોવાહને પોકાર કર્યો અને તેમણે મને ઉત્તર આપ્યો.
Mɔzɔha. Meyɔ Yehowa le nye xaxa me, eye wòtɔ nam.
2 ૨ હે યહોવાહ, જેઓ પોતાના હોઠોથી જૂઠું બોલે છે અને તેમની જીભથી છેતરે છે, તેઓથી તમે મારા આત્માને બચાવો.
O! Yehowa, ɖem, tso aʋatsonuyiwo kple alakpaɖewo ƒe asi me.
3 ૩ હે કપટી જીભ, તને તો તે શું કરશે? અને તારા તે શા હાલ કરશે?
O! Alakpaɖe, nu ka wòawɔ na wò, eye nu ka wòatsɔ akpee na wò?
4 ૪ તને યોદ્ધાઓ તીક્ષ્ણ બાણોથી વીંધશે, અને ધગધગતા કોલસાથી તને દઝાડાશે.
Atsɔ aʋawɔla ƒe aŋutrɔ ɖaɖɛwo ahe to na wòe kpe ɖe yɔkuti ƒe dzoka xɔxɔwo ŋuti.
5 ૫ મને અફસોસ છે કે હું મેશેખમાં રહું છું; અગાઉ હું કેદારના તંબુઓ મધ્યે રહેતો હતો.
Baba nam be mele Mesek, eye mele Kedar ƒe agbadɔwo me!
6 ૬ જે શાંતિ પર દ્વેષ રાખે છે તેની સાથે રહીને હવે તો હું ધરાઈ ગયો છું.
Menɔ ame siwo lé fu ŋutifafa la dome wòdidi fũu akpa.
7 ૭ હું શાંતિ ચાહું છું, પણ જ્યારે હું બોલું છું, ત્યારે તેઓ લડાઈ કરવા માગે છે.
Ŋutifafamee menye, gake ne meƒo nu la, woawo kpea aʋa.